Δεν θυμάμαι πόσες φορές έχω γράψει για τη σημασία που έχουν στα οικονομικά μιας ομάδας τα έσοδα από τα εισιτήρια.
Και οι ομάδες άρχισαν αυτά τα έσοδα να τα εκτιμούν περισσότερο, όταν διαπίστωσαν ότι έχουν πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα από όση, για παράδειγμα, τα έσοδα από τις διαφημίσεις, το μάρκετινγκ ή τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Πέρυσι, τέτοια εποχή, θυμάμαι τον χαμό που γινόταν με τις πωλήσεις των εισιτηρίων διαρκείας της ΑΕΚ, όταν κάθε μέρα έβγαινε ανακοίνωση με το νούμερο στο οποίο είχαν φθάσει οι πωλήσεις, λες και επρόκειτο για το ύψος των αποθεμάτων νερού.
Τέσσερα χρόνια πριν, κάτι ανάλογο είχε γίνει με τον Ολυμπιακό. Φέτος οι προβολείς πέφτουν στα διαρκείας του ΠΑΟ, που έχει κάνει τις περισσότερες και καλύτερες μεταγραφές. Κάτι λιγότερο από 20 χιλιάδες είναι μέχρι τώρα και είναι σίγουρο ότι, αν το «τριφύλλι» περάσει και στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, θα κάνει ρεκόρ στις πωλήσεις των διαρκείας. Φέτος, βέβαια, βοηθάει και το μέγεθος του γηπέδου, αλλά η φετινή κίνηση των εισιτηρίων θα είναι μια πολύ καλή μαγιά για την –έπειτα από δύο χρόνια- μετακόμιση του ΠΑΟ στο δικό του γήπεδο. Αυτή η εικόνα, καθώς και η εμπορική συμπεριφορά και των υπόλοιπων ομάδων της Σούπερ Λίγκας στο συγκεκριμένο θέμα, δείχνει ότι ο σχεδιασμός είναι ευκαιριακός, καθορίζεται από τη συγκυρία και δεν έχουν αποδοθεί στο ζήτημα της διαχείρισης των εισιτηρίων η σπουδαιότητα και η προσοχή που του αναλογούν. Φυσικά, αυτό το θέμα είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων, όπως το γήπεδο, οι μεταγραφές, οι φιλοδοξίες της ομάδας, η εμπορική της βάση, η οικονομική της δυνατότητα και αρκετά άλλα.
Στην οικονομία του ποδοσφαίρου υπάρχει ένας κανόνας που μιλάει για το 1/3. Σύμφωνα με αυτόν, από το συνολικό ποσό των εσόδων που έχει μια ομάδα, το 1/3 πρέπει να προέρχεται από τα εισιτήρια, το 1/3 από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και το υπόλοιπο από το μάρκετινγκ. Φυσικά, οι ομάδες που καταφέρνουν να μεγιστοποιούν το ποσοστό των εσόδων από τα εισιτήρια, διαμορφώνοντας μια ισορροπημένη πολιτική τιμής, έχουν και το μεγαλύτερο κέρδος. Η πολιτική που αφορά την τιμή, αλλά και τον τρόπο διάθεσης του εισιτηρίου, πέραν του γεγονότος ότι είναι από τις πιο βασικές στον οικονομικό σχεδιασμό μιας επιχείρησης παραγωγής αθλητικού θεάματος, βρίσκεται σε ευθεία σύνδεση και με το γήπεδο μιας ομάδας. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, ορισμένες ομάδες είτε φτιάχνουν νέα γήπεδα προσαρμόζοντας ανάλογα την πολιτική των εισιτηρίων τους είτε έχουν ήδη αρχίσει να απολαμβάνουν τα οφέλη της μετακίνησης σε ένα νέο γήπεδο, που δεν είναι –πάντα- απαραίτητο να είναι μεγαλύτερο από το παλιό. Οπως συμβαίνει με την Μπάγερν ή όπως θα συμβεί με το καινούργιο γήπεδο της Γιούβε. Είναι αποδεδειγμένη η συνεισφορά του Emirates στην οικονομική υγεία της Αρσεναλ, που για πολλούς θα αποτελέσει έναν εξαιρετικό πιλότο.
Στον κατάλογο με τις 60 καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες σε ό,τι αφορά την κίνηση των εισιτηρίων, δεν βρισκόταν πέρυσι καμία ελληνική ομάδα. Καθόλου περίεργο, όταν σε μια πλήρη αγωνιστική, τα εισιτήρια όλων των αγώνων της πρώτης Εθνικής δεν ξεπερνούν τις 40 χιλιάδες, πολύ συχνά μάλιστα κινούνται και κάτω από τις 30. Πολλοί θα μπορούσαν να παρατηρήσουν ότι η εικόνα των ελληνικών γηπέδων είναι απελπιστική και δεν ευνοεί την προσέλευση των θεατών, αλλά η προσέλευση επηρεάζεται πολύ περισσότερο από την ποιότητα του θεάματος. Και η ποιότητα του θεάματος στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι απελπιστική, όπως και η πολιτική εισιτηρίων που έχουν οι ελληνικές ομάδες. Μια πολιτική που, αν την είχαν, θα μπορούσαν να βλέπουν περισσότερο γεμάτες τις κερκίδες του γηπέδου, αλλά και το ταμείο τους.
Το πώς οι ομάδες βλέπουν το θέμα των εισιτηρίων, το παρατηρούμε στα «καπέλα» που μπαίνουν στις τιμές των εισιτηρίων στα ντέρμπι ή τα παιχνίδια της Ευρώπης. Η πολιτική των ελληνικών ομάδων στον τομέα των εισιτηρίων πρέπει να έχει σκοπό να φέρει τον φίλαθλο στο γήπεδο πρώτα και μετά να γεμίσει και το ταμείο της ομάδας. Ομως, για το πολύ ακριβό εισιτήριο, οι παροχές που απολαμβάνει ο φίλαθλος είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οταν σε δύο χρόνια –ή και γρηγορότερα- ανέβει η τηλεοπτική αξία του ελληνικού ποδοσφαιρικού προϊόντος, αν οι ομάδες δεν αναπροσαρμόσουν τις στρατηγικές τους, τότε τα έσοδα από τα εισιτήρια θα αποτελούν μετά βίας το 25% των συνολικών τους εσόδων. Και αυτό μακροπρόθεσμα θα έχει κακές συνέπειες.