Δεν έχουν πατρίδα το κέρδος και η επιδίωξή του

Πιστεύετε ότι αν υπήρχε η πιθανότητα οι ελληνικές ποδοσφαιρικές ομάδες να μπορούν να προσφέρουν υψηλές προοπτικές κερδοφορίας, δεν θα είχαν προσελκύσει το ενδιαφέρον μεγάλων ξένων επενδυτών; Η απάντηση είναι νομίζω προφανής. Μόνο που οι προοπτικές κερδοφορίας από ποδοσφαιρικές ομάδες προκύπτουν από μια σειρά συνθηκών οι οποίες έχουν να κάνουν με το μέγεθος της αγοράς, του προϊόντος και της «επιχείρησης». Τα περιθώρια κερδοφορίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι τέτοια που να προσελκύσουν το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών. Και εξαιτίας του γεγονότος ότι το ποδοσφαιρικό προϊόν δεν είναι ελκυστικό –γι' αυτό δεν μπορεί να προσελκύσει ονόματα πρώτης γραμμής- αλλά και γιατί η ελληνική αγορά είναι πολύ μικρή.

Βέβαια, ανάλογο μέγεθος έχει και η πορτογαλική αγορά, μόνο που εκεί υπάρχει μια επιχείρηση με πολύ καλό όνομα –η Πόρτο- αλλά και η αγορά εκείνη θεωρείται πολύ καλύτερο εφαλτήριο –για έναν φιλόδοξο ποδοσφαιριστή- από ό,τι η ελληνική. Εγραφα το Σάββατο για τα σχέδια εμπορικής επέκτασης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που στον κόσμο του ποδοσφαίρου θεωρείται ένα από τα δύο ισχυρότερα brand names μαζί με αυτό της Ρεάλ. Για δύο φιλικά στην Αφρική η Μάντσεστερ θα εισπράξει 4,6 εκατομμύρια ευρώ και όλα τα έξοδα μετακινήσεων και διαμονής έχουν καλυφθεί από τους χορηγούς. Αλλά, γενικώς με τους Αγγλους τα πράγματα είναι αλλιώς. Από το 2003 και μετά οι αγγλικές ομάδες άρχισαν να εξαγοράζονται από ξένους κεφαλαιούχους.

Τώρα δώδεκα ομάδες μαζί με την Ντέρμπι Κάουντι έχουν περάσει σε έλεγχο ξένων επενδυτών, και οι πληροφορίες του αγγλικού Τύπου κάνουν λόγο και για άλλες τέσσερις που ετοιμάζονται. Δηλαδή, σε λίγο τα 3/4 της Πρέμιερσιπ θα βρίσκονται υπό έλεγχο ξένων κεφαλαιούχων. Και αυτό έχει ενδιαφέρον, γιατί με πλειοψηφία 2/3 μπορεί να αλλάξουν πολλά στην Πρέμιερσιπ, και κυρίως ο τρόπος διαπραγμάτευσης των τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Το αγγλικό ποδόσφαιρο έχει ένα συνεκτικό θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας που του επιτρέπει την αυτοτέλεια και την αυτοδιοίκηση. Η καλή οργάνωση των ομάδων και η μακρόχρονη παρουσία αρκετών από αυτές στο Χρηματιστήριο τις μεταμόρφωσε σε ελκυστικές επενδυτικές προτάσεις -ή βολικό πλυντήριο χρήματος.

Οσο αυστηροί κι αν είναι οι νόμοι ελέγχου της προέλευσης των κεφαλαίων, πάντα υπάρχει ένα καλό παράθυρο για να νομιμοποιήσεις χρήμα. Οι προσφορές ή οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος για εξαγορά μέρους μετοχικού κεφαλαίου ή και της πλειοψηφίας των μετοχών συλλόγων που γίνονται τα τελευταία χρόνια στην Αγγλία δεν είναι σίγουρο ότι έχουν όλες επενδυτικό χαρακτήρα. Υποθέτω πως όταν μία ομάδα πατά αποκλειστικά στα εκατομμύρια του μεγαλοϊδιοκτήτη της και δεν οργανώνει τις στρατηγικές της σε επίπεδο μάρκετινγκ και οικονομικής διαχείρισης, αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσει μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Η επένδυση σε μία ποδοσφαιρική ομάδα μπορεί να αποδώσει μόνο σε βάθος χρόνου, γεγονός που απαιτεί σοβαρή, οργανωμένη, σχεδιασμένη και υπομονετική προσπάθεια. Η ελκυστικότητα των αγγλικών ομάδων που γίνονται στόχος «επενδυτών» οφείλεται και στο γεγονός ότι το Χρηματιστήριο του Λονδίνου βρίσκεται εκτός της ζώνης του ευρώ -κάτι που προσφέρει στους επενδυτές σοβαρά πλεονεκτήματα στις συναλλαγές τους -αλλά και στο γεγονός ότι το αγγλικό ποδόσφαιρο πουλάει πολύ. Πουλάει σε όλο τον κόσμο! Η εταιρεία η οποία διαφημίζεται στη φανέλα της Γιουνάιτεντ, η AIG, είναι μια εταιρεία παροχής χρηματοπιστωτικών και ασφαλιστικών υπηρεσιών, συμφερόντων της οικογένειας Γκλέιζερ, που είναι ιδιοκτήτρια της Μάντσεστερ. Μπορεί να φανταστεί κάποιος καλύτερο κράχτη από την ομάδα για να μπει η εταιρεία σε καινούργιες αγορές;