Θέλω κι άλλο φιλικό με Βέρντερ

Το καλύτερο που είχε να κάνει ο Αρης αυτή την περίοδο ήταν να δοκιμαστεί σ' ένα φιλικό με τη Βέρντερ Βρέμης. Τέλος πάντων, με ομάδα σαν τη Βέρντερ.

Οχι επειδή είναι ομάδα στη συνομοταξία του Τσάμπιονς Λιγκ και όλοι ενθουσιάστηκαν από το 4-3, μια ήττα που ήταν γλυκιά και όμορφη χάρη στα γκολ του Κόκε και την εμφάνιση του Ρεγκέιρο. Οχι βέβαια. Η Βέρντερ ήταν «μισή». Ούτε «μισή». Τόσοι που έλειπαν από το βασικό της σχήμα, θα πρέπει κάποιος να κάνει ευχέλαιο που δεν κατέβηκαν να παίξουν (για διάφορους λόγους), διότι, ειδάλλως, θα μπορούσαν να είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα.

Οταν σημειώθηκαν τα δύο πρώτα γκολ των Γερμανών, οι περισσότεροι σκιάχτηκαν... Σου λέει, δεν είμαστε τώρα για το σκηνικό με την Μπραουνσβάικ. Μη φτάσουμε σε καμιά «εξάρα»-«εφτάρα», όπως πέρυσι ο ΠΑΟΚ. Το ξεχάσατε; Στα επτά σταμάτησαν οι Γερμανοί και ο Ζαγοράκης έκανε… ιδανικό ξεκίνημα στην προεδρία. «Εστειλαν» τον Αποστολίδη από γενικό αρχηγό, λέγοντας ότι έτσι κι αλλιώς θα έφευγε. Λες κι αυτός έτρωγε τα γκολ και πάλι μυαλό δεν έβαλαν. Εκείνο το φιλικό με την Μπραουνσβάικ ήταν οδηγός για τη χρονιά που θα ακολουθούσε.

Στον Αρη, όταν συνήλθαν από τα δύο γκολ, σχεδόν στο πρώτο τέταρτο, γλίτωσαν το 3-0 με εκείνο το τετ α τετ που έβγαλε ο Κέλεμεν, προς έκπληξη ολόκληρου του ελληνικού πληθυσμού, ξόρκισαν τον εφιάλτη Γερμανό, που μπορεί να σε κάνει φουρφούρι και να σου κόψει το νήμα της… προετοιμασίας μονομιάς.

Οι άτιμοι οι Γερμανοί τι σύστημα έπαιζαν; Σχεδόν εννέα παίκτες μπροστά. Ακόμα κι εκείνος ο αριστερός μπακ, ο Τόσιτς, από τους καλύτερους επιθετικούς ήταν. Δύο φορές τον έκοψε ο Βανγκέλι και κόντεψε να βγει MVP. Μεγάλη υπόθεση που τον σταμάτησε.

Γι' αυτό σας λέμε, το καλύτερο που είχε να κάνει ο Αρης αυτή την περίοδο ήταν ένα φιλικό με τη Βέρντερ. Ολοι βγαίνουν στην επίθεση, είναι και νταμάρια και έχουν έναν αμυντικό (Μπρεντλ) να σου παστελώνει δύο κομμάτια από στημένες φάσεις. Επειτα από αυτά, Κίκε, αν δεν ξυπνήσεις αυτούς τους αμυντικούς-τοτέμ και δεν τους περάσεις από ΚΤΕΟ, είσαι άξιος της μοίρας σου. Ηδη σε χαρακτηρίζουν ομάδα του «over» κι αυτό σημαίνει πολλά. Οχι μόνο ότι θα δέχεσαι και θα σημειώνεις εύκολα γκολ. Απλώς δεν θα μπορείς να ελέγξεις την πορεία σου στον βαθμό που επιβάλλεται για ομάδα με στόχους πρωταθλητισμού. Να μην ξεχνιόμαστε...