Ποιοι φοβήθηκαν τον αποκλεισμό;

Ο Αλεχάντρο Γκαρθία Ρενέσες δήλωσε χθες (στην ιστοσελίδα www.superbasket.gr) αυτό ακριβώς που έγραφα στη στήλη που διαβάζετε, πριν από μία εβδομάδα. Το πλεονέκτημα της Εθνικής μας απέναντι στη δική του Ισπανία στην πρεμιέρα των Ολυμπιακών Αγώνων θα είναι ο βαθμός ετοιμότητας των δικών μας, εκείνος που πηγάζει από τα τέσσερα επίσημα παιχνίδια του Προολυμπιακού τουρνουά.

«Εμείς έχουμε να δώσουμε επίσημο αγώνα από τον περασμένο Σεπτέμβριο», είπε ο «Αϊτο». «Θα πρέπει να καταφέρουμε να βρούμε το ψυχικό σθένος και τη νοοτροπία για να αντιμετωπίσουμε και τα φιλικά παιχνίδια σαν επίσημα, για να μπορέσουμε να μπούμε στο κλίμα των αγώνων και να καλύψουμε το χαμένο έδαφος».

Να γιατί προσευχόμουν να δοθεί -όπερ και εγένετο- στην Εθνική μας ο κλειδάριθμος που θα την έφερνε αντιμέτωπη με τους πρωταθλητές κόσμου στην πρεμιέρα. Εάν υποτεθεί ότι η Ισπανία είναι ανώτερη από τη δική μας ομάδα, οι πιθανότητες επιτυχίας είναι περισσότερες στο ξεκίνημα παρά λ.χ. στην 5η αγωνιστική.

Ωστόσο, υπάρχει πρόβλημα. Ολες οι ομάδες που εξασφάλισαν νωρίς τη συμμετοχή τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαν κλείσει έγκαιρα το πρόγραμμα της προετοιμασίας τους, αφήνοντας Ελλάδα, Κροατία και Γερμανία εκτός νυμφώνος. Δεδομένου ότι η παρέα του Νοβίτσκι είναι στον ίδιο όμιλο με την Εθνική μας (αντίπαλός της μάλιστα νωρίς νωρίς, τη 2η αγωνιστική), αποκλείεται κοινή προετοιμασία μαζί της.

Μοναδικός διαθέσιμος αντίπαλος για φιλικά παιχνίδια ήταν η -ισχυρή πάντως, οπότε ευπρόσδεκτη- Κροατία, με την οποία κανονίστηκε μία αναμέτρηση. Εκτός αυτής, όλες οι υπόλοιπες λύσεις είναι χαμηλής στάθμης, αφού πρόκειται για ομάδες που βρίσκονται σε αρχικό στάδιο προετοιμασίας για τα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ 2009. Πόσο χρήσιμο μπορεί να αποδειχθεί ένα ματσάκι με τη Λετονία ή με την Πορτογαλία; Ακόμα και ομάδες όπως η Ιταλία, η Γαλλία ή η Σερβία μόλις τώρα μαζεύονται από τις αμμουδιές. Μήπως έπρεπε να φροντίσουν εκ των προτέρων Ομοσπονδία και προπονητής; Ή φοβήθηκαν τον... αποκλεισμό;

Στο μεταξύ, οι Ισπανοί μέτρησαν τις δυνάμεις τους με αντιπάλους τους Ολυμπιονίκες του 2004, Αργεντινούς. Τους νίκησαν, μάλιστα, σχετικά εύκολα. Το αρχικό αβαντάζ της ελληνικής ομάδας πάει να μετριαστεί, αν όχι να εξανεμιστεί.
Ο κίνδυνος για την Εθνική μας θα είναι να υποτιμήσει οποιονδήποτε αντίπαλο ή, αντίστροφα, να υπερτιμήσει τις δικές της δυνάμεις. Το δείγμα γραφής του Προολυμπιακού τουρνουά ήταν πειστικό και ενθαρρυντικό, αλλά πρέπει να εξεταστεί υπό το πρίσμα δύο παραγόντων που εκλείπουν στην Κίνα. Ο ένας είναι η μέτρια δυναμικότητα των έως τώρα αντιπάλων της. Ο άλλος, το πλεονέκτημα της έδρας, αυτό που δίνει φτερά σε οποιονδήποτε δύσθυμο ή απογοητευμένο.
Τα κενά και μειονεκτήματα που επισήμανε ο Φίλ. Συρίγος στο προχθεσινό του άρθρο είναι αναμφισβήτητα, αλλά δεν αλλοιώνουν αισθητά τον δείκτη ποιότητας της δικής μας ομάδας. Μένει να δούμε ποιο ποσοστό από τη δύναμή της θα εξανεμιστεί στον μολυσμένο αέρα του Πεκίνου, απέναντι σε ομάδες παγκόσμιας κλάσης. Εκεί θα πραγματοποιηθεί το πραγματικό crash-test.