Πρέπει να ομολογήσω, λατρεμένε αναγνώστη, ότι η απόδοση της Εθνικής μας στο Προολυμπιακό τουρνουά με προβλημάτισε. Για την ακρίβεια, με τρόμαξε. Επιβλητικές εμφανίσεις, μεγάλες διαφορές, σκορ και θέαμα, χωρίς να μπορείς να διακρίνεις ένα ψεγάδι σ’ αυτή την ομάδα. Ο,τι χειρότερο δηλαδή…

Το αποτέλεσμα όλων αυτών, dear, είναι να πηγαίνει η ομάδα στο Πεκίνο με την ταμπέλα του φαβορί. Το μόνο που σκέφτεται ο Eλληνας αυτή τη στιγμή είναι το χρώμα του μεταλλίου. Oτι θα είμαστε στα μετάλλια το θεωρεί πιο αυτονόητο και από το ότι οι ειδήσεις του STAR θα έχουν και σήμερα ρεπορτάζ για τα καλλίγραμμα μοντέλα που λιάζονται στη Μύκονο. Βέβαια, όλοι ξεχνούν ότι τις περισσότερες φορές που ελληνική ομάδα σε κρίσιμο παιχνίδι δεν ήταν το αουτσάιντερ έφαγε τα μούτρα της. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, κεχαριτωμένε, αλλά αυτός ο άκρατος ενθουσιασμός με φοβίζει. Μόνο με τα exit poll κυβέρνηση δεν βγήκε ποτέ. Ρώτα και τους Νεοδημοκράτες να σου πουν…

Θυμίζω τα λόγια του Κωστάκη, περί σεμνότητας και ταπεινότητας, που έμειναν στην ιστορία για τη σοφία που έκρυβαν, άσχετα αν δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Αλλωστε, καθήκον του πρωθυπουργού είναι να σου λέει αυτά που θες να ακούσεις. Αν μπορούσε κιόλας να περάσει από τη θεωρία στην πράξη, αυτός δεν θα ήταν πρωθυπουργός, αγάπη μου, αλλά ο Μάικ Λαμάρ με μια πινελιά Λούλη, σε συσκευασία Ρουσόπουλου. Τέτοια μαγικά στις μέρες μας ούτε στον θαυμαστό κόσμο του Τράγκα δεν συμβαίνουν…

Προσυπογράφω λοιπόν την άποψη του Δημήτρη Παπανικολάου σχετικά με αυτό που δεν του άρεσε στο Προολυμπιακό τουρνουά που ολοκληρώθηκε. Διαβάζω στη «SportDay»: «Ο ενθουσιασμός. Το είπε και ο Δημήτρης Διαμαντίδης. Ο πολύς ενθουσιασμός βλάπτει. Και η σιγουριά, θα πρόσθετα. Η ομάδα είναι πράγματι πολύ καλή και η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι σημαντική από μόνη της. Ομως υπάρχει κίνδυνος να επηρεαστεί η Εθνική από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα».

Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος, που ταυτόχρονα είναι και το μεγαλύτερο παράσημο αυτής της Εθνικής. Οτι δηλαδή αυτή η παρέα δεν θυμίζει σε νοοτροπία και συμπεριφορά ελληνική ομάδα. Είναι σαν να τρως τους παραδοσιακούς γίγαντες και να σου μένει γεύση από χαβιάρι στον ουρανίσκο. Anyway, ελπίζω, όπως βλέπεις και στο σκίτσο, ο «Σόφο» να συνεχίσει να σκεπάζει τα καλάθια και όλα να πάνε καλά στο Πεκίνο. Είναι το λιγότερο που αξίζουν αυτοί οι παίκτες.

Αλλάζω άθλημα και περνώ στον πολυμετοχικό και τον νέο αγαπημένο μου ήρωα, τον Τεν Κάτε. Ο πανούργος Ολλανδός το έκανε πάλι το θαύμα του. Χώρισε τους παίκτες σε ομάδες και διοργάνωσε ένα μίνι τουρνουά. Ουδείς ασχολήθηκε με τους νικητές. Τα βλέμματα όλων στράφηκαν στους ηττημένους. Ο Γιώργος Σακελλαρίου έχει τις λεπτομέρειες:

«Ο Τεν Κάτε είχε αφήσει να εννοηθεί ότι στο δείπνο θα ανακοινώσει τους νικητές και τους ηττημένους. Στο ξενοδοχείο τα γέλια ήταν πολλά».

Και αν τα γέλια και η χαρά των παικτών κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας είναι κλασική ατάκα των δημοσιογράφων, ανάλογη με το «κοιτάμε το επόμενο παιχνίδι, θα κάνουμε ταμείο στο τέλος» των ποδοσφαιριστών, αυτή τη φορά υπήρχαν λόγος και αφορμή: «Ο Ολλανδός ζήτησε από τους Μάντζιο, Καραγκούνη, Δάρλα, Πετρόπουλο να βάλουν σκούφο και ποδιά».

Μην τρομάζεις, πολυαγαπημένε αναγνώστη. Δεν τους έστειλε μαγειρεία –αν και είμαι σίγουρος ότι πολύ θα το 'θελε- για να κάνουν τη βραδινή λάντζα. Αλλο είχε στο μυαλό του ο Ολλανδός. Μοίρασε καινούργιους ρόλους στον Καραγκούνη και την παρέα του: «Τους έντυσε σερβιτόρους και ζήτησε να σερβίρουν σαμπάνια σε όλα τα παιδιά».

Σε αντίθεση με τον καλοσυνάτο Πεσέιρο, που ικανός ήταν να ντυθεί ο ίδιος σερβιτόρος και να σερβίρει όλα τα παιδιά, για να μην τα στενοχωρήσει τα έρμα, με τον Τεν Κάτε έχουν σφίξει τα γάλατα. Οπως παρατηρεί και ο Γιώργος: «Αυτή είναι η τακτική του Τεν Κάτε για τους ηττημένους. Να τους τσιτώνει τόσο πολύ, ώστε να μην ξαναχάσουν».

Εμ βέβαια, ύστερα από αυτό, όποιος έχει τα κότσια ας χάσει μέσα στο Καραϊσκάκη, να δεις γλέντια μετά. Καρφωτούς στο «Red Καφέ» θα τους στείλει ο Ολλανδός να σερβίρουν γκαζόζες στον Τσουκαλά, να δουν τη γλύκα…

Ολα αλλάζουν στον πολυμετοχικό. Μέχρι και ο «Πρασινοφρουρός» το διαπίστωσε. Γράφει στην «Πράσινη»: «Μια συζήτηση Παναθηναϊκών να παρακολουθήσεις και θα διαπιστώσεις την αλλαγή. Κάποτε έκραζαν με το παραμικρό. Τώρα όλα μοιάζουν ρόδινα. Και ας μην έχουν γίνει οι μεταγραφές των κεντρικών αμυντικών, και ας λείπει ο φορ περιοχής».

Το χρυσό μου, μάλλον θα συζήτησε με τον Βασιλαρά τα τρέχοντα πολυμετοχικά ζητήματα, θα βιντεοσκόπησε τη συζήτηση και θα την είδε μετά, γι' αυτό το συμπέρασμα είναι ασφαλές. Πλέον, εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια. Η μεταστροφή αυτή έχει φυσικά εξήγηση: «Είναι πολύ απλό το γιατί».

Επειδή όμως «γιατί» υπάρχουν πολλά, αλλά για τον «Πρασινοφρουρό» μόνο ένα, σημειώνει: «Οταν βλέπεις τη διοίκηση να προσπαθεί, να χώνει λεφτά, να παλεύει μεταγραφές που άλλοτε δεν τις φανταζόμασταν καν, συστρατεύεσαι μαζί της».

Mon Dieu, θα με τρελάνει το αγόρι μου. Κι εγώ που νόμιζα ότι άλλο ήταν το πρόβλημα παλιά. Δηλαδή στη σόλο καριέρα του Τζίγκερ δεν έπεφταν λεφτά; Μαρούλια έδινε στον Σόουζα, τον Κονσεϊσάο, τον Μπίσκαν και στους υπολοίπους και δέχονταν να υπογράψουν; Συγκλονίζομαι. Η δύναμη της πειθούς του Τζίγκερ είναι το κάτι άλλο τελικά…

Ο καλός μου κάνει και μια σημαντική παρατήρηση: «Εκείνο που πρέπει να διασφαλιστεί είναι η διατήρηση της υγείας στις δύσκολες στιγμές. Οταν λοιπόν έρθουν οι στραβές, τότε θα φανεί η αντοχή μας».

Ανησυχώ. Αν η αντοχή σας είναι ανάλογη με την περσινή, χλομά τα βλέπω τα πράγματα. Είναι σαν να ακούω ήδη την Κανέλλη να διαπιστώνει στα μισά του δρόμου: «Η διατήρηση της υγείας στις δύσκολες στιγμές προωθείται. Παρακαλώ δοκιμάστε του χρόνου». Υπομονή να υπάρχει και όλα θα γίνουν. Δεν μας πήραν δα και τα χρόνια…

Για επίλογο έχω μια είδηση-βόμβα για όλους τους φίλους του Ολυμπιακού. Ο Κώστας Πιτιακούδης έκανε ρεπορτάζ στο «Derby» και απεφάνθη: «Ολο και περισσότερο διαρρέει από κύκλους που πρόσκεινται στον Κόκκαλη ότι οι μεταγραφές που θα κάνει σε λίγο καιρό προκειμένου να αντιστρέψει το αρνητικό γι' αυτόν κλίμα στις τάξεις των φιλάθλων του Ολυμπιακού είναι δύο πρώην παικτών του».

Τώρα που πάει διακοπές ο Νικολακόπουλος, κανείς δεν θα καταλάβει την απουσία του. Ο Πιτιακούδης ανέλαβε δράση στο ρεπορτάζ του Ολυμπιακού. Αχ, να χαρείς μόνο, Κώστα, πες μου ότι εις εκ των δύο είναι ο Ζε Ελίας. Μετά τη φυγή του Νούνιες οι ιδιοκτήτες των φαστφουντάδικων έχουν μελαγχολήσει. Ο τζίρος έπεσε στο μισό. Ανέβασέ τους λίγο το ηθικό:

«Θα προσπαθήσει να φέρει τους Καστίγιο και Γιαννακόπουλο, δίνοντας συγχρόνως έντονη προβολή στην επιστροφή τους, ώστε να δημιουργήσει ενθουσιασμό στον προβληματισμένο κόσμο της πειραιώτικης ομάδας».

Για τον Νέρι δεν ορκίζομαι, αλλά για τον Στέλιο βάζω το χέρι μου στη φωτιά. Αν επιστρέψει, οι απανταχού δημοσιογράφοι θα κάνουν πάρτι. Θα τους μείνουν δηλώσεις του καβάντζα και για του χρόνου. Ξέρει τι κάνει ο Γιαννακόπουλος. Γιατί στην Ελλάδα, λατρεμένε αναγνώστη, οι δηλώσεις είναι σαν τους αερόσακους. Μπορεί να σε σώσουν από τη σύγκρουση, ακόμα κι αν εσύ την προκάλεσες…

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΕΛΑΚΗΣ

Ο μεγάλος Βασίλης Χελάκης μπορεί να δώσει ανάσες στον Κονσεϊσάο, μια και αγωνίζεται στη δεξιά πλευρά, αλλά και στον Σάντος στον πάγκο. Καλύπτει με την ίδια άνεση και επιτυχία τη θέση του δεξιού εξτρέμ και αυτή του προπονητή. Πολυεργαλείο για τον ΠΑΟΚ!

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube