Η μούντζα του προέδρου...

Είμαι εξαγριωμένος, λατρεμένε αναγνώστη. Πού το πάνε επιτέλους οι πρόεδροι των ομάδων μας; Τι μηνύματα περνούν στην κοινωνία; Eμαθα, dear, για την πώληση του Νούνιες στην Ιντεπεντιέντε και ταράχτηκα. Το αγόρι μου έφυγε, ο «Τσιρόλα» ετοιμάζει βαλίτσες, ενώ και ο Ντομί παίρνει σειρά. Ενίσταμαι. Αυτό θέλουμε να περάσουμε προς τα έξω; Το πρότυπο του ανορεξικού και καχεκτικού ποδοσφαιριστή;

Δηλαδή οι αφρατούληδες δεν έχουν ψυχή; Τα πιασίματα και οι καμπύλες έπαψαν να συγκινούν πια; Πώς θα μπει ο κάθε ευτραφής Σίλβιο Μάριτς στο κατεστημένο των κοκκαλιάρηδων Ρουκάβινα; Αμείλικτα ερωτήματα που ψάχνουν απάντηση, αλλά ποιος να τη δώσει; Ας είναι. Εγώ, πάντως, ποτέ δεν θα ξεχάσω τον Λεονέλ Νούνιες…

Οχι, πολυμετοχικέ και σωκρατικέ αναγνώστη, δεν θα τον θυμάμαι για το γκολ που πέτυχε στο μεταξύ σας παιχνίδι. Θα μείνει βαθιά χαραγμένος στη μνήμη μου ως ο παίκτης που στο σύντομο πέρασμά του απ' τη χώρα μας έβαλε πιο πολλά κιλά παρά γκολ. Θέλει φαΐ και τόλμη ένα τέτοιο επίτευγμα. Ηδη τον σκέφτομαι όπως στο σκίτσο: κλεισμένο σε ένα σκοτεινό και απόμερο σουβλατζίδικο, να πνίγει τον πόνο του στα δίπιτα και στα κοντοσούβλια. Και δακρύζω…

Ξεχνώ τον καημό μου και τρέχω στο πλευρό του Κώστα Βερνίκου για να του συμπαρασταθώ. Τι άτυχο που είναι το αγόρι μου! Ντύθηκε, στολίστηκε, φρεσκαρίστηκε για να λαμπρύνει με την παρουσία του την κλήρωση της Super League, όμως υπολόγιζε χωρίς τον οδοντίατρο. Ο Λάμπρος Σκόρδας τον βρήκε μπόσικο στο διάβα του και το κακό συνέβη. Διαβάζω στο «Goal» τη συγκλονιστική στιχομυθία των δύο ανδρών. Την αρχή έκανε ο πρόεδρος του Αρη:

«Απορώ τι άλλο περιμένετε για να πάρετε κάποιες αποφάσεις σχετικά με αυτή την εκπομπή (σ.σ.: την "Αθλητική Κυριακή"), η οποία ασχολείται επί μονίμου βάσεως μόνο με τους τρεις της Αθήνας και ελάχιστα λεπτά με όλους τους υπόλοιπους. Καθόμαστε και μουντζώνουμε την τηλεόραση».

Πρόσεξέ το λίγο αυτό, χρυσέ μου. Γιατί εσύ μπορεί να σημαδεύεις τον Παύλο, αλλά τα σκάγια παίρνουν τον Κατσαρό, γι' αυτό είναι συνέχεια σφιγμένος. Πάντα υποψιαζόμουν ότι για να αναγκαστεί να κάνει εκπομπή με τον Πουρουπουπού κάποιος πρέπει να τον έχει μουντζώσει. Νόμιζα, όμως, ότι ο φερόμενος ως δράστης ήταν ο Βαρούχας. Το baby face του Λάμπρου με ξεγέλασε…

Συνεχίζει ο πρόεδρος: «Δεν σου λέω μόνο για τον Αρη. Δηλαδή πέρυσι δεν είχε ενδιαφέρον η προσπάθεια του Πανιωνίου; Δεν ήταν αξιοσημείωτη η πορεία του Αστέρα Τρίπολης ή η καλή μπάλα που έπαιξε η Λάρισα; Με ποια κριτήρια γίνεται αυτή η κατανομή; Ξεκινάει η εκπομπή και περιμένουμε να περάσει κάνα δίωρο για να ακούσουμε τι έκανε η ομάδα μας, εκτός κι αν έχει παίξει με κάποιον από τους τρεις. Γιατί;».

Μα και συ, βρε Λάμπρο μου, είσαι υπερβολικός. Παρακολουθείς την ομάδα σου απ' την κερκίδα την ώρα του αγώνα και δεν καταλαβαίνεις τι έκανε; Τη μετάφραση του Πουρουπουπού περιμένεις για να μάθεις αν κέρδισε ή έχασε;

Πάντως, τώρα καταλαβαίνω πού οφείλεται το αγουροξυπνημένο βλέμμα του Σκόρδα. Ο πρόεδρος ξεκινά γεμάτος ζωντάνια και ενέργεια να δει την αγαπημένη του ομάδα στην «Αθλητική Κυριακή». Στην πρώτη ώρα αναμονής αρχίζει να ακούει πουλάκια να κελαηδούν νανουρίζοντάς τον. Στη δεύτερη το μάτι τρεμοπαίζει μεταξύ του ύπνου και του ξύπνιου. Κυριακή παρά Κυριακή το ίδιο σκηνικό, συνήθισε και του 'μεινε το κουσούρι…

Υστερα απ' όλα αυτά ο Βερνίκος κατόρθωσε να ψελλίσει: «Ελα αν θες να συζητήσουμε μια μέρα αναλυτικότερα, θα σου δείξω και κάποια νούμερα».

Μάλλον ο Κώστας θέλει να του δείξει τα δημοσιεύματα των εφημερίδων που τον κατατάσσουν στο νούμερο ένα της λίστας των καλύτερων σπορτκάστερ της Ελλάδας, της Ευρώπης και της υφηλίου. Ο Λάμπρος θα λυγίσει μπροστά στο μεγαλείο του και θα το σκεφτεί δυο και τρεις φορές πριν του ξαναπεί λόγια σκληρά όπως αυτά: «Τι νούμερα να δω; Εγώ πλέον αλλάζω κανάλι. Είναι κρίμα να συμβαίνει αυτό».

Φοβήθηκε τώρα ο Βερνίκος και θα βάλει τον Καθόρλα μαζί με τον Κατσόρλα να κλάψουν. Λαμπρούκο, αν εκτός από κανάλι αλλάξεις και ομάδα, κάτι γίνεται, αλλιώς κάτσε αναπαυτικά, βράσε ρύζι και ασ' τον Βαρούχα να σφυρίζει. Αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις, απόλαυσέ το τουλάχιστον…

Κατά τη διάρκεια της κλήρωσης, βέβαια, συνέβησαν κι άλλα χαριτωμένα, όπως το τετ α τετ του Φανούρη Βατσινά με τον Τάσο Κάκο. Ο Φανούρης στη θέα του κορυφαίου Ελληνα διαιτητή αναστατώθηκε: «Ακόμα θυμόμαστε μια διαιτησία σου».

Τα 'χουν αυτά οι διαιτησίες του Κάκου. Είναι σαν τον πρώτο σου έρωτα. Μένει για πάντα χαραγμένος στο μυαλό σου. Τώρα που αποσύρθηκε ο Κασναφέρης, που δεν ήταν έρωτας, αλλά αγάπη, η πρώτη και παντοτινή, ευτυχώς που υπάρχει και ο Τάσος για να μη μελαγχολούμε. Σε λίγα χρόνια τον βλέπω κι αυτόν παράγοντα σε ομάδα. Τι τα θες, αν καταφέρεις να πάρεις πτυχίο απ' το ΙΕΚ της ΚΕΔ δεν θα πεινάσεις ποτέ…

Δηλώσεις έκανε και ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιάννης Ιωαννίδης: «Η διαιτησία πρέπει να είναι ανεξάρτητη. Να μην υπάρχει κανένας "νονός" στη διαιτησία».

Ο νονός, ο νονός. Συγγνώμη, πολυαγαπημένε αναγνώστη. Χτυπώ την πλάτη του θείου Αμάραντου. Το διάβασε λίγο απότομα αυτό το τελευταίο και κόντεψε να πνιγεί με το σάλιο του. Πώς τα πετάς έτσι και συ, βρε Γιάννη; Νομίζεις ότι όλοι έχουμε την κράση του Βασίλη μου; Παραλίγο να μου μείνει ο θείος…

Το μενού περιελάμβανε και ευχές, όπως αυτή που διατύπωσε ο αντιπρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Χατζηαποστόλου: «Εύχομαι να υπάρχουν διαφάνεια και εμπιστοσύνη και στη διαιτησία και σε όλα τα πειθαρχικά όργανα. Εάν το κάνουμε, θα έχουμε μια χρονιά γεμάτη διασκέδαση και καλό ποδόσφαιρο».

Κουτό αγόρι. Υπάρχει νοήμων άνθρωπος που δεν πιστεύει στις αγαθές προθέσεις της «μεγάλης των κοράκων σχολής»; Είμαι σίγουρος ότι ο Ελληνας έχει την ίδια εμπιστοσύνη στη διαιτησία που θα είχε και στον Αρσέν Λουπέν αν του έδινε τις οικονομίες μιας ζωής να του τις φυλάξει για ώρα ανάγκης. Διότι η εμπιστοσύνη πρέπει να είναι σαν τη διαιτησία: τυφλή…

Είπα Αρσέν Λουπέν και θυμήθηκα τον Βασίλη μου. Γοητευτικοί άνδρες και οι δύο. Πού να είναι άραγε ο καλός μου και τον έχω χάσει τελευταία; Ευτυχώς στα παρασκήνια της «SportDay» βρήκα την απάντηση που αναζητούσα εναγωνίως:

«Ο Βασίλης Γκαγκάτσης αναχώρησε από την Τσεχία, όπου βρέθηκε για να παρακολουθήσει τον πρώτο αγώνα της Εθνικής ομάδας των Νέων κόντρα στην Ιταλία. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ ευχήθηκε στους παίκτες καλή επιτυχία και τους έδωσε ραντεβού για τον… τελικό, οπότε και -καλώς εχόντων των πραγμάτων- θα επιστρέψει στην Τσεχία».

Α, δεν βάζει με τίποτα μυαλό αυτός. Είχαμε την ομάδα «ΒΑΝ» να προβλέπει σεισμούς, τώρα μας προέκυψε και ο «ΒΑΓ» να προβλέπει τελικούς. Πριν από το Euro ονειρεύτηκε τελικό Ελλάδα - Γερμανία και τα είδαμε τα χαΐρια μας. Δεν φτάνει που γρουσούζεψε τους Ανδρες, τώρα έβαλε και τα πιτσιρίκια στο μάτι. Αχόρταγο αγόρι…

«Σημειωτέον ότι το βράδυ έπειτα από τον αγώνα ο πρόεδρος της ΕΠΟ επισκέφτηκε το καζίνο της περιοχής για να δοκιμάσει την τύχη του και αποχώρησε με κέρδος 500 ευρώ».

Φυσιολογικό μου ακούγεται. Με το που μπήκε στο καζίνο ο Βασίλης μου θα βάρεσε συναγερμός. Ο κρουπιέρης στη ρουλέτα θα ειδοποιήθηκε πάραυτα να του «κανονίσει» έναν μποναμά για να φύγει ικανοποιημένος. Δεν το 'χε σε πολύ ο γλυκός μου να τους έσερνε όλους στο CAS έτσι και έχανε. Απαξ και του βγήκε το όνομα, όλα είναι εύκολα μετά. Ενας νέος Τζον Τάραμας γεννιέται…