Του Σπύρου Καβαλιεράτου
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν θα καταπατούσε τις αρχές του ακόμη κι αν επρόκειτο για τον Μάικλ Τζόρνταν. «Πάνω απ' όλα και απ' όλους είναι η ομάδα», λέει και το πιστεύει. Το εφάρμοζε από τότε που ήταν παίκτης και το συνεχίζει και τώρα, ως προπονητής... Και δεν πρόκειται να το αλλάξει.
Ο Κώστας Κουφός έριξε χθες γέφυρες προς την Ελλάδα. Αφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες με τη γαλανόλευκη φανέλα. Επί της ουσίας, βέβαια, εξέφρασε μια επιθυμία. Κι αυτή υπό προϋποθέσεις. Μίλησε στην εφημερίδα «Salt Lake Tribune» με αφορμή την παρουσία του με τους Γιούτα Τζαζ στο 2008 Rocky Mountain Revue (ξεκινά την Παρασκευή). «Οι προπονητές (σ.σ.: της Εθνικής Ελλάδας) ξέρουν ότι η συμμετοχή μου σε αυτό το τουρνουά των Jazz είναι υποχρεωτική. Κρατάω όμως όλες τις πόρτες μου ανοιχτές, αν και αυτή τη στιγμή η προτεραιότητά μου είναι το Rocky Mountain Revue, στο οποίο θεωρώ ότι είμαι πολύ τυχερός που θα αγωνιστώ με τα χρώματα των Τζαζ», είπε χαρακτηριστικά. Κι αυτό το «κρατάω τις πόρτες μου ανοιχτές» είχε να κάνει με την Ελλάδα και το Πεκίνο.
Εννοείται πως ο Κώστας Κουφός είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο για το ελληνικό μπάσκετ. Και ο Παναγιώτης Γιαννάκης πολύ θα τον ήθελε κοντά του. Ομως αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει μπασκετμπολίστας που μπορεί να μπει πάνω από την ομάδα. Οσο καλός κι αν είναι, όποια προοπτική κι αν υπάρχει για τον ίδιο και την Ελλάδα.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης δεν πρόκειται να ασχοληθεί τούτο το καλοκαίρι άλλο με τον 19χρονο σέντερ. Οχι διότι έχει κάτι προσωπικό μαζί του, αλλά διότι η Εθνική έχει ήδη πάρει τον δρόμο της. Ο «δράκος» θα ήταν ασυνεπής τόσο προς τον εαυτό του όσο και προς τους παίκτες του, αν δεχόταν έναν μπασκετμπολίστα σχεδόν ενάμιση μήνα ύστερα από την έναρξη της προετοιμασίας. Θα ήταν άδικος προς τα 17 παιδιά που άρχισαν την προσπάθειά τους στις 20 Ιουνίου στο Καρπενήσι και μόχθησαν μέσα στο γήπεδο για την ομάδα. Θα ήταν άδικος με τους 12 που συμμετέχουν στο Προολυμπιακό, όπως και με τα δύο παιδιά που έχουν μείνει εκτός και παραμένουν στην αποστολή. Φαντάζεστε να πει ο Γιαννάκης σε κάποιον από τους 14 διεθνείς ότι κόβεται εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων λόγω κάποιου άλλου που θα μπει στην ομάδα τέλη Ιουλίου;
Με λίγα λόγια, είναι καθαρά θέμα αρχής για τον Γιαννάκη. Δεν έχει να κάνει με την αξία του Κώστα Κουφού. Ούτε τίθεται θέμα ρεβανσισμού. Ο «δράκος» κατανόησε από την πρώτη στιγμή την επιθυμία του νεαρού να παραμείνει στις ΗΠΑ, προκειμένου να περιμένει τη διαδικασία του ντραφτ. Οπως κατάλαβε τον παίκτη όταν προτίμησε να συμμετάσχει στο 2008 Rocky Mountain Revue. Από τη στιγμή που ουσιαστικά τον… ανάγκαζαν οι Τζαζ να λάβει μέρος, ήταν αδύνατο να αρνηθεί. Ο Κώστας Κουφός θέλει να παίξει στο ΝΒΑ και είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει τα σωστά βήματα για να φτάσει στον στόχο του.
Ομως δεν μπορεί να γίνουν και όλα. Το τεχνικό τιμ της Εθνικής ήταν, ούτως ή άλλως, αρνητικό στο να δεχθεί έναν παίκτη που είχε καθυστερήσει μία εβδομάδα να ενσωματωθεί στην Εθνική, αλλά θα μπορούσε να κάνει μια υποχώρηση, αν και εφόσον ο Κουφός δεν πήγαινε στο 2008 Rocky Mountain Revue. Αν ο 19χρονος σέντερ προλάβαινε το Προολυμπιακό, τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά. Ομως τώρα η Εθνική έχει πάρει τον δρόμο της. Και αν οι 12 που φορούν τα γαλανόλευκα στο Προολυμπιακό πάρουν το «εισιτήριο» για το Πεκίνο, θα βρίσκονται στην Ολυμπιακή Αποστολή που θα παρελάσει στις 8 Αυγούστου. Αυτό θα αλλάξει μόνο σε περίπτωση απροόπτου, και αντικαταστάτης θα είναι ένας εκ των Περπέρογλου και Τσαλδάρη.
Οσο για το κεφάλαιο Κουφός; Παραμένει ανοιχτό. Η Ελλάδα θα τον περιμένει το επόμενο καλόκαιρι. Ο νεαρός είναι μία από τις μεγάλες ελπίδες του ελληνικού μπάσκετ. Στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας ίσως κάνει την παρθενική του εμφάνιση με την Εθνική Ανδρών. «Είναι μια τεράστια προοπτική για το ελληνικό μπάσκετ. Μπορεί να κάνει σπουδαία καριέρα και να βοηθήσει την Εθνική στο μέλλον. Τώρα βρίσκεται στις ΗΠΑ λόγω των υποχρεώσεών του με τη Γιούτα και με αυτόν τον τρόπο προβάλλει το ελληνικό μπάσκετ», είχε πει πριν από λίγες ημέρες ο Παναγιώτης Γιαννάκης, δείχνοντας πόσο τον υπολογίζει για το μέλλον. Οχι όμως για το άμεσο, αλλά για το μακρινό...