Η μοναδική λύση του ΠΑΟΚ

Η καλύτερη είδηση που διάβασα για τον ΠΑΟΚ τον τελευταίο καιρό ήταν χθες στο site της ομάδας. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε επισήμως η ΠΑΕ, χθες κατέβαλε 600 χιλιάδες ευρώ για χρέη σε προηγούμενους πιστωτές: αυτό είναι ένα σημάδι ότι σιγά σιγά αρχίζει να μπαίνει τάξη. Αν υπάρξει κάποια στιγμή και ένα σχέδιο για το πώς θα πληρωθούν τα αρρύθμιστα χρέη και πώς θα γίνει η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, ώστε η ομάδα κάποια στιγμή να αποκτήσει την προοπτική της συμμετοχής σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις (χωρίς να αφήνει περιθώρια για ενστάσεις από τρίτους ενδιαφερόμενους, όπως έγινε την τελευταία φορά που –δεν– πήρε μέρος στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ), τότε θα μπορεί κάποιος να πει ότι η κρίση τελείωσε.

Oμολογώ ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω τι ομάδα θα έχει ο ΠΑΟΚ του χρόνου. Πέρυσι ο ΠΑΟΚ έκανε 35 βαθμούς και ο δεύτερος γύρος του ήταν ένας από τους πιο κακούς που θυμάμαι, μολονότι τον Δεκέμβριο η ομάδα έμοιαζε να έχει ενισχυθεί στις μεταγραφές. Το κακό για τον περσινό ΠΑΟΚ είναι ότι δεν έδειξε καμία βελτίωση όσο περνούσαν οι μήνες. Τα καλά ματς ήταν τα πρώτα της ομάδας με τον Φερνάντο Σάντος στο τιμόνι, το παιχνίδι με τον Ηρακλή, αυτό με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, ένα ματς με τον Πανιώνιο στην Τούμπα. Τα χειρότερα ήταν τα τελευταία. Οι απαράδεκτες εμφανίσεις με τον Λεβαδειακό και την ΑΕΚ, η ήττα από τον Αστέρα Τρίπολης στην Τούμπα, η ισοπαλία χωρίς σουτ με τη Βέροια, δημιούργησαν την εντύπωση ενός παρατεταμένου αγωνιστικού τέλματος. Νομίζω ότι μετά τις περίφημες δηλώσεις του Σάντος για παίκτες-σαρδέλες η ομάδα έχασε κάθε διάθεση να παλέψει.

Λογική

Ο ΠΑΟΚ περιμένει το επόμενο πρωτάθλημα για να σβήσει τις κακές εντυπώσεις που άφησε σε αυτό που μόλις τελείωσε. Η λογική λέει ότι αποκλείεται να είναι χειρότερος, κυρίως διότι άλλαξε πολύ. Από την ομάδα έφυγαν ο Φερνάντες, ο Χαραλάμπους, ο Γιώργος Γεωργιάδης και σχεδόν όλοι οι παίκτες που αποκτήθηκαν πέρυσι (Σάλμον, Κνολ, Γκάβραντσιτς, Μπαϊάνο, Ορφανός κ.ά.). Αυτό το τελευταίο είναι εξαιρετικά ανησυχητικό, διότι μαρτυρά ότι η περσινή χρονιά πήγε ολότελα στράφι. Σε μια σεζόν που δεν υπήρχε πίεση αποτελεσμάτων θα 'πρεπε να έχουν αναδειχθεί ποδοσφαιριστές. Στον ΠΑΟΚ πέρυσι υπήρχε η πολυτέλεια της ήττας –πράγμα ανήκουστο για το ελληνικό ποδόσφαιρο!

Θεμέλια

Δυστυχώς, πέρυσι όχι μόνο δεν χτίστηκε τίποτα, αλλά δεν μπήκαν ούτε καν τα θεμέλια για κάτι αγωνιστικά σημαντικό: το μόνο καλό που προέκυψε είναι ότι η φτώχεια των εμφανίσεων είχε αποτέλεσμα να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο, να αλλάξει πολύ το ρόστερ και να επιχειρηθεί μια νέα αρχή. Από τις δύο περσινές μεταγραφικές περιόδους (αυτή του καλοκαιριού κι αυτή του Δεκεμβρίου) ο ΠΑΟΚ κέρδισε όλους κι όλους τέσσερις παίκτες, τον Λάκη, τον Κονσεϊσάο, τον Βερόν και τον Σνάουτσερ –οι δύο πρώτοι δεν μου προκύπτει ότι προσέφεραν τίποτα ιδιαίτερο στην ομάδα, αλλά έχουν βαριά ονόματα και δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία. Αυτούς που έφυγαν δεν θα τους νοσταλγήσει κανένας, πλήν ίσως του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου. Ο ταλαντούχος άσος –κατά τον Γιώργο Κωστίκο ένας από τους ελάχιστους λόγους που άξιζε κανείς πέρυσι να παρακολουθεί τον ΠΑΟΚ– τουλάχιστον έφερε λεφτά στο ταμείο –τόσα πολλά, μάλιστα, που στον ΠΑΟΚ θα 'πρεπε να καταλάβουν ότι αν είχαν βγάλει αυτά τα χρόνια της αγωνιστικής μιζέριας τρεις παίκτες σαν αυτόν, θα είχαν και τη δυνατότητα να ξεχρεώσουν τον σύλλογο σε χρόνο ρεκόρ. Η σωτηρία του ΠΑΟΚ, όπως αποδεικνύει η περίπτωση του Χριστοδουλόπουλου, δεν μπορεί να είναι άλλη από την παραγωγή και την πώληση παικτών: το να περιμένουν στην Τούμπα τον μεγάλο επενδυτή που θα ανοίξει το πορτοφόλι και θα βάλει 20 εκατομμύρια ευρώ μου μοιάζει συγκλονιστική κουταμάρα. Η μόνη λύση είναι να οργανωθεί ο σύλλογος πάνω σε ένα τέτοιου τύπου σχέδιο εργασίας: αν αυτό δεν γίνει, δεν βλέπω πώς θα ξεπεράσει την κρίση του, όσες χορηγίες φίλων κι αν βρει στον δρόμο.

Πολιτική

Αυτό κυρίως δεν κατανοώ στη μεταγραφική πολιτική του ΠΑΟΚ: δεν καταλαβαίνω γιατί δεν προτάσσει ως προτεραιότητα την αναζήτηση ταλέντων όπως ο Λάζαρος ή έστω την αξιοποίηση κάποιων παικτών που έχουν δυνατότητες και χρειάζονται σωστή τεχνική καθοδήγηση και εμπιστοσύνη. Πέρυσι σχεδόν απαξιώθηκαν παίκτες όπως ο Μπαλάφας, ο Ηλιάδης, ο Αθανασιάδης, που έπαιξε σε ένα μόνο ματς κι έβαλε τρια γκολ: η πρόοδος αυτών των παιδιών θα 'πρεπε να είναι ο βασικός σκοπός και όχι πώς θα βρεθεί ένας ακόμα Αργεντίνος ή πώς θα αποκτηθεί ένας δανεικός από την Πόρτο. Ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να γίνει ξανά ένας ελκυστικός προορισμός για όλους τους Βορειοελλαδίτες Ελληνες ποδοσφαιριστές. Οσο ο κόσμος του δείχνει υπομονή, θα πρέπει ο στόχος να είναι η δημιουργία μιας αληθινά νεανικής ομάδας, που θα 'χει το μέλλον μπροστά της. Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο και καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να παίζεις για καιρό με τις απαιτήσεις του κόσμου, όμως αυτή είναι η μόνη αληθινή συνταγή επιτυχίας και καμία άλλη.

Σόρι

Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη να αυξήσει σημαντικά τα έσοδά του και όχι να κερδίσει «το πρωτάθλημα της Θεσσαλονίκης» τερματίζοντας τέταρτος ή πέμπτος. Κυρίως δεν πρέπει να ζει με το καρδιοχτύπι της απόκτησης του πιστοποιητικού συμμετοχής στην Ευρώπη: δεν ξέρω τίποτα χειρότερο για ομάδα. Η λύση των προβλημάτων του μπορεί να 'ρθει με μια σοβαρή πολιτική αξιοποίησης νέων παικτών –αν αυτοί είναι και Ελληνες (όπως η ιστορία του Χριστοδουλόπουλου διδάσκει), τότε ακόμα καλύτερα. Σόρι, αλλά το γιατί μαζεύει 30χρονους δεν το καταλαβαίνω…

Σάντος

Για μένα η καλύτερη μεταγραφή του θα ήταν ο 20χρονος Γιώργος Γεωργιάδης του Πανσερραϊκού ή ο 23χρονος Γιάννης Αλεξίου, που πέρυσι έκανε ένα πολύ καλό πρωτάθλημα με τη Βέροια. Θα ήμουν, επίσης, βέβαιος ότι γυρνά σελίδα αν του χρόνου ήταν μεταξύ των καλύτερων του πρωταθλήματος ο Μελλίσης, ο Αθανασιάδης, ο Αραμπατζής, ο Ηλιάδης, που στα 17 του έμοιαζε ένας μικρός Ντάβιντς. Αν αυτοί δεν πάρουν ευκαιρίες και η ομάδα στηριχθεί στον Μπακαγιόκο, τον Κονσεϊσάο και τον Φρούνζα, τσάμπα τον στηρίξαμε τον Σάντος, Θοδωρή μου…

Φώτης

Tο έχει γράψει ο Φώτης Γεωργελές στην «Αthens Voice» και το διάβασα καθυστερημένα:

«Tο πολιτικό σύστημα κινδυνεύει να καταρρεύσει από μόνο του, έχουν μεταφέρει τις δραστηριότητές τους στα ανακριτικά γραφεία και αντί, έστω και την ύστατη στιγμή, να κάνουν κάτι γι' αυτό, υποκρίνονται, ηθικολογούν, αμύνονται, ρίχνουν τα βάρη ο ένας στον άλλον, προσπαθώντας απλώς να σώσουν το τομάρι τους. Mε διαδοχικές γραμμές άμυνας και αποπροσανατολισμού χρησιμοποιούν και αυτό το σκάνδαλο όχι για να αναζητήσουν πολιτικές λύσεις, αλλά για κέρδη στο εσωκομματικό παιχνίδι, για τα πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Δεν μας αγγίζει. Κι αν μας αγγίζει, δεν αγγίζει το κόμμα, αλλά τα πρόσωπα. Κι αν αγγίζει τα πρόσωπα, όχι εμάς, αλλά το μητσοτακαίικο, όχι εμάς, τους προηγούμενους, όχι εμάς, τους εκσυγχρονιστές, όχι εγώ, κυρία, ο διπλανός μου. Aκόμα κι αν η κοινή γνώμη με συντριπτικά ποσοστά δηλώνει την πλήρη απόρριψή τους, εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη της. Φταίνε οι χρηματιστές, φταίνε οι δικηγόροι-πρώην βουλευτές, οι βουλευτές-υπόδικοι, οι γιοι βουλευτών-χρηματιστές, οι χρηματιστές-πρώην βουλευτές, οι βουλευτές-κατηγορούμενοι, οι στρατηγοί, οι φίλοι, οι γείτονες στα εξοχικά, οι ταμίες. Oι άλλοι. Φταίνε πάντα οι άλλοι, κάποιοι "λίγοι που δεν μπορούν να αμαυρώσουν την προσπάθεια των πολλών", λίγοι διεφθαρμένοι. Aυτοί δεν δέχονται εκβιασμούς, αυτοί είναι τίμιοι. Tουρίστες ήταν μέχρι τώρα, περαστικοί απ' τα κόμματά τους, δεν ήταν υπουργοί, βουλευτές, αρχηγοί κομμάτων, πρωθυπουργοί, δεν ήξεραν τίποτα. Δεν ζούσαν σ' αυτή τη χώρα. Εχουν εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, προτείνουν επιτροπές, εξεταστικές επιτροπές, προανακριτικές επιτροπές, επιτροπές εσωτερικού ελέγχου, λες και είναι ζήτημα αστυνόμευσης. Tα κάνουν όλα αδικήματα, τα πλημμελήματα τα μετατρέπουν σε κακουργήματα, κι άλλους νόμους, έχουν βάλει τη μισή Eλλάδα να καταθέτει πόθεν έσχες και όμως η διαφθορά συνεχώς μεγαλώνει. Γιατί; Γιατί είναι πολιτικό θέμα, όχι ηθικό.

Eίμαστε ηλίθιοι; Xρειαζόμαστε τη Siemens για να καταλάβουμε; Δηλαδή όταν μια μικρούλα, ειρηνική χώρα σαν την Eλλάδα είναι ο τρίτος μεγαλύτερος αγοραστής όπλων στον κόσμο μετά την Kίνα και την Iνδία δεν ξέρουμε ότι αυτό σημαίνει μαύρο, πολιτικό χρήμα; Οταν κάθε φορά που προκηρύσσεται διαγωνισμός οι συμμετέχοντες προσφεύγουν στα δικαστήρια και τον καταγγέλλουν ως "φωτογραφικό", καταφεύγουν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια, οι διαγωνισμοί κηρύσσονται άγονοι, επαναπροκηρύσσονται, παραιτούνται τα μέλη της επιτροπής που τους διεξάγουν, ακυρώνονται και το έργο δίνεται με απευθείας ανάθεση, δεν ξέρουμε ότι αυτό σημαίνει διαπλοκή και διαφθορά; H Siemens μας χρειάζεται;».

Ν' αγιάσει το στόμα του…

Χάρη στο κολλητιλίκι με τον Αρσεν

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Μπότου τω Μπότω –που είναι άλλωστε Θεός. Θυμίζω ότι ο μάνατζερ ήταν ο πρώτος που έδωσε ως τελειωμένη τη μεταγραφή του Ζιλμπέρτο Σίλβα και φυσικά εμμένει στη θέση του. Χθες πρόσθεσε τις λεπτομέρειες της ιστορίας: «Παρά τους όρους που βάζει ο ΠΑΟ, το deal δεν χαλάει. Ο παίκτης θα πάρει 7.400.000 για τρία χρόνια. Ο ατζέντης του ζήτησε 2.000.000 ευρώ, ο Πατέρας τού δίνει 700 χιλιάρικα και η συμφωνία θα γίνει στα 900 ντούκου. Μετά ο αντζέντης θα "ψήσει" τον παίκτη, γράψε και το τηλέφωνό του, 044 κ.λπ. Η Αρσεναλ, χάρη στην καλή σχέση του Αρσέν με τον Μπότο, θα πάρει μόνο 1,5 εκατομμύριο ευρώ».

Η είδηση είναι ότι πλέον ο Μπότος μιλά για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο. Αλλά άμα είσαι κολλητός του Αρσέν, έτσι συμβαίνει…