Ο «Πρασινοφρουρός» και το κήτος

Πρέπει να ομολογήσω, λατρεμένε αναγνώστη, ότι κατά καιρούς η πίστη μου στον Θεό δοκιμάζεται. Τελευταία φορά που μου συνέβη κάτι τέτοιο ήταν όταν η Κέλλυ Κελεκίδου ερμήνευσε το άσμα «Μα τον Θεό». Αναρωτήθηκα: αν πραγματικά υπάρχει Θεός, δεν θα 'πρεπε το συγκεκριμένο αριστούργημα -το οποίο τον υμνεί παρεμπιπτόντως- να γίνει τουλάχιστον πέντε φορές πλατινένιο;

Ευτυχώς έρχονται και κάποιες άλλες στιγμές που η πίστη μου δυναμώνει πιο πολύ και απ' τα μούσκουλα του Κώστα Σόμμερ. Το ρεπορτάζ του Διονύση Θανάσουλα στο «Πρώτο Θέμα» ήταν η αφορμή για να ξυπνήσει ξανά ο Χρήστος Βίρλας μέσα μου. Γράφει ο καλός μου: «Ο Δημήτρης Μελισσανίδης αποδέχτηκε με χαρά την πρόσκληση του πατριάρχη να τον συνοδεύσει στην ιστορική συνάντησή του με τον πάπα, με αφορμή τη γιορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου και έθεσε το προσωπικό του αεροσκάφος στη διάθεση του κ. Βαρθολομαίου, προκειμένου εκείνος να ταξιδέψει απ' την Κωνσταντινούπολη στη Ρώμη, μια και το πρόγραμμά του ήταν ιδιαίτερα φορτωμένο».

Η εκκλησία, κεχαριτωμένε αναγνώστη, είναι πάντα κοντά στο ποίμνιό της. Γι' αυτό σε συμβουλεύω να είσαι δίπλα στο τηλέφωνό σου. Μπορεί αύριο να είσαι εσύ ο τυχερός πιστός του μήνα, που θα κερδίσει ένα ταξίδι-έκπληξη συνοδεία των παπάδων της ενορίας του. Η νέα αυτή μέθοδος σύσφιξης των σχέσεων μεταξύ της εκκλησίας και των πιστών της έγινε πλέον διεθνής. Τα σύνορα της αγάπης και της πίστης έφτασαν μέχρι την Αμερική:

«Ο Πίτερ Γεωργιόπουλος και ο Γιώργος Δαυίδ ήρθαν από την Αμερική συνοδεύοντας τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής, Δημήτριο, μαζί με άλλους Ελληνοαμερικανούς επιχειρηματίες, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο κ. Τζον Κατσιματίδης, ο κ. Μάρκος Τσακόπουλος και ο κ. Γκρέγκορι Πάππας».

Ζηλεύω. Θα πάω να γραφτώ στο πλησιέστερο κατηχητικό, μήπως πάρω παραπάνω μόρια για τον διαγωνισμό. Θέλω και γω ταξίδι. Σκεφτόμουν να ζητήσω απ' τη φίλη μου τη Ναταλία Γερμανού να μεσολαβήσει για να πάω στη Ρώμη, αλλά το μετάνιωσα. Στο «Ραντεβού στα τυφλά» δεν προσφέρουν τόσο χλιδάτα ταξίδια όσο αυτά της εκκλησίας: «Ολοι οι καλεσμένοι απόλαυσαν στο πρώτο πιάτο ριζότο με καραβίδες και μετά το απαραίτητο σορμπέ σερβιρίστηκε αρνάκι με λαχανικά. Ολοι συνόδευσαν το δείπνο με εκλεκτό κρασί».

Ελπίζω να μην αρχίσεις τους λαϊκισμούς, dear, και να απορείς γιατί δεν τσίμπησαν κάτι ελαφρώς πιο νηστίσιμο. Ιερείς και αεροπόροι (σ.σ.: για τον Μελισσανίδη το γράφω. Με τη φόρα που έχει πάρει οσονούπω θα πάρει δίπλωμα πιλότου επιπέδου «Top Gun», είμαι σίγουρος) αμαρτίαν ουκ έχουν… Φυσικά, στα συγκεκριμένα ταξίδια μπορείς να γνωρίσεις από κοντά και τα μεγάλα σου ινδάλματα, με τα οποία μπορείς να συνομιλήσεις αλλά και να φωτογραφηθείς:

«Ο κ. Βαρθολομαίος σύστησε τον Μελισσανίδη στον πάπα Βενέδικτο και ο δεύτερος, αφού του έδωσε την ευλογία του, συνομίλησε μαζί του και ευχήθηκε υγεία και μακροημέρευση σ' αυτόν και την οικογένειά του».

Μα και σεις, κύριε πάπα μου, χάθηκε ο κόσμος να του δώσετε και μια ευχή να αναλάβει επιτέλους την ΑΕΚ; Ολόκληρο αεροπλάνο διέθεσε ο χριστιανός, παραπονεμένο θα τον αφήσετε; Πάπα, μας κακομαθαίνετε…

«Μετά την προτροπή του: “Γεώργιε, παιδί μου” από τον κ. Βαρθολομαίο, ο κ. Ντάβλας, ο οποίος στεκόταν διακριτικά πιο πίσω από τους υπολοίπους, φίλησε το χέρι του πάπα και πήρε την ευλογία του».

Ηδη στο στοίχημα παίζεται 1,15 ότι ο γνωστός P.R. –πιστός Ντάβλας– θα τη βρει την άκρη και θα διοργανώσει το επόμενο πάρτι του καλοκαιριού στο Βατικανό. Ο χρυσός μου Γεώργιος μπορεί στην καθισιά του να διοργανώσει πάρτι στα Ιμαλάια, στο Βατικανό θα κολλήσει;

Στην ευλογημένη συνάντηση, πολυαγαπημένε αναγνώστη, υπήρξαν και κάποια τεχνικά προβλήματα, τα οποία βέβαια γρήγορα ξεπεράστηκαν:

«Μόνο για τη σύζυγο του κ. Γεωργιόπουλου επιστρατεύτηκε ένα σάλι κι αυτό συνέβη για να καλυφθεί το εντυπωσιακό μπούστο της μακριάς πράσινης τουαλέτας της, το οποίο εύκολα μπορούσε να σκανδαλίσει ακόμη και ιερείς».

Εμ, βέβαια. Και ο Ζαλμάς στο «Αγγιγμα ψυχής» λόγω μπούστου κρέμασε το ράσο του. Ωρα είναι τώρα να γίνει κανένα κακό και να τρέχουμε. Λίγα έπαθε ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν μέχρι να ανακαλύψει ότι «τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας;». Ο επίλογος του ρεπορτάζ του Διονύση ήταν άκρως συγκινητικός:

«Ηταν άλλωστε ο μοναδικός Ελληνας επιχειρηματίας (σ.σ.: ο Μελισσανίδης), που γνώρισε τον πάπα σε αυτή την τριήμερη επίσκεψη στο Βατικανό, σε μια γιορτή που, όπως είπε ο κ. Βαρθολομαίος, “προσφέρει την ευκαιρία για επισφράγισμα της δέσμευσης των δύο εκκλησιών για συμφιλίωση και ενίσχυση της μεταξύ τους αλληλεγγύης”».

Νομίζω ότι οι δύο εκκλησίες ήδη ήρθαν πιο κοντά. Το νιώθω εγώ που προτιμώ το Χριστοφοράκος Travel και όχι το Church Travel, δεν θα το νιώθουν οι ίδιοι οι ευλογημένοι; Ηδη φαντάζομαι τον Μελισσανίδη πλημμυρισμένο από κατανυκτικά συναισθήματα. Δεν αποκλείω μάλιστα να πάει στον Ντέμη για να του ζητήσει την ΑΕΚ, όπως βλέπεις στο σκίτσο, ντυμένος παπάς. Ο Θεός και ο πάπας μπορεί να τον βοηθήσουν να πετύχει το θαύμα…

Παραμένω στον χώρο των θεοτήτων και, συγκεκριμένα, στον πολιούχο θεό και προστάτη του πολυμετοχικού, τον σεβάσμιο «Πρασινοφρουρό», ο οποίος έχει κέφια. Γράφει στην «Πράσινη»: «Είναι περίεργη εποχή το καλοκαίρι. Δύσκολη. Σου βγαίνουν τα ζόρια μιας χρονιάς, η πίεση. Εχεις νεύρα, ανυπομονείς να πας διακοπές να ηρεμήσεις και σου τη σπάνε η ζέστη, ο ιδρώτας, η δυσκολία στην κίνηση».

Πες τα, χρυσέ μου. Αν και οι πιο σπαστικοί το καλοκαίρι είναι οι Greek Lovers. Περπατούν πάνω-κάτω στην παραλία με τη χρυσή καδένα στο δασύτριχο στέρνο τους και το κολλητό μαγιό-Ταρζάν και ανατριχιάζεις. Βλέπεις και την κάμερα του Μαλέλη δίπλα και το παθαίνεις το εγκεφαλικό. Νομίζεις ότι οι «Ψίθυροι καρδιάς» ξανάρχισαν… Διέκοψα όμως τον «Πρασινοφρουρό» πάνω στο καλύτερο:

«Οταν είσαι χοντρός, όμως, όλα τα παραπάνω τα βιώνεις εις τη νιοστή. Και σου βγαίνουν και όλα τα κόμπλεξ που κουβαλάς λόγω της άθλιας εμφάνισής σου. Διότι, αγαπημένο μου παχύδερμο, πώς να σκάσεις μύτη στην παραλία έτσι όπως είσαι; Να σε κοιτάει όλη η πλαζ και να σε δείχνει; Να 'σαι σαν τη σημαδούρα είτε μέσα είτε έξω απ' το νερό; Να φωνάξουν τη WWF γιατί νομίζουν ότι εκβράστηκε κήτος στην ακτή; Ασ' το καλύτερα. Πήγαινε διακοπές τον χειμώνα. Τότε που δικαιολογείται κιόλας η εμφάνιση της… αρκούδας».

Χαλάρωσε, πολυχρονεμένε μου. Εχεις εσύ ακούσει ποτέ τον καλό τον γλάρο να λέει: «Οχι σκουπίδια, όχι πλαστικά, όχι παχύδερμα και κήτη σε θάλασσες και ακτές;». Δηλαδή δικαίωμα στα μπάνια του λαού έχουν μόνο οι έχοντες γραμμωμένους κοιλιακούς; Θα αποκλείσουμε και τον πρωθυπουργό της χώρας απ’ το μακροβούτι; Θα τρελαθώ. Οχι τίποτε άλλο αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ και ποιον εννοεί. Ελληνας σαν σημαδούρα, παχύδερμο, κήτος, ποιος να ναι; Βοήθα με λίγο…

«Γιατί ο ημίχοντρος κρύβεται στον Παναθηναϊκό του μανδύα και πίσω απ’ τους υπόλοιπους. Νομίζει ότι δεν έχουν μυριστεί αυτοί που πρέπει ότι επέλεξε να κάνει τον μάγκα με τα καρύδια άλλων», γράφει.

«Χοντροί», «ημίχοντροι», «κήτοι», «σημαδούρες», τι γίνεται, ρε παιδιά; Γιατί τέτοια έγνοια για τα κιλά του ανθρώπου; Αυτός δεν είναι ο πολυμετοχικός ΠΑΟ –είναι τα baddy Line!

Και τι κακό είναι αυτό να μη γράφουμε ονόματα. Είναι δυνατόν με τέτοια ζέστη να ψάχνω να βρω ποιος είναι;

Οχι ότι δεν το κατάλαβα –σιγά το δύσκολο. Απλώς διαφωνώ με τους χαρακτηρισμούς. Δεν είναι χοντρός. Ολίγον αφρατούλης είναι. Του πάει όμως…

Φερνάντο Πάντος

Ο παίκτης που ο Ολυμπιακός χρειάζεται στην άμυνα. Διαθέτει το πάθος και την αυταπάρνηση του Τάσου Πάντου, σε συνδυασμό με τη σοφία και τη διορατικότητα του Φερνάντο Σάντος. Δίπλα στον Αβραάμ, ο μεγάλος Φερνάντο Πάντος θα κάνει παπάδες…