Eνας τελικός με «βαριά» ονόματα ήρθε αυτή τη φορά να διαδεχτεί τη δική μας επιτυχία το 2004, όταν φτάσουμε μέχρι την κατάκτηση του Κυπέλλου. Πριν από τέσσερα χρόνια σίγουρα πολλοί στενοχωρήθηκαν από αυτούς που είχαν συνηθίσει να φτάνουν σε τελικούς ή που ήλπιζαν μία μέρα να φτάσουν. Θυμάμαι σαν και τώρα τα δημοσιεύματα των Ισπανών που δεν μπορούσαν να χωνέψουν πως τους είχαμε βάλει από κάτω για δεύτερη φορά. Τώρα είναι αυτοί στον τελικό και προσωπικά δεν κρατάω κακία για αυτά που έλεγαν τότε. Μου αρέσουν ως ομάδα, έχουν σίγουρα καλούς παίκτες και έξοχο σύνολο, αλλά και η Γερμανία είναι μαθημένη σε μεγάλες διοργανώσεις. Εγραφα σε αυτή τη στήλη, πριν αρχίσει η διοργάνωση, πως η Γερμανία θα είναι το μεγάλο φαβορί και είναι στον τελικό. Πίστευα ακόμη πως αυτό το τουρνουά θα ήταν περισσότερο για τα φαβορί από ό,τι το προηγούμενο. Και αυτό για έναν και μόνο λόγο. Αυτή τη φορά όλες οι μεγάλες χώρες θα ήταν έτοιμες για την έκπληξη.
Διαβάζω αυτές τις μέρες τα ρεπορτάζ για το πώς περιμένουν τον τελικό οι φιναλίστ. Προσωπικά το 2004 μόλις μπήκα στο γήπεδο και είδα τον κόσμο να έχει κάνει «κατάληψη» και να έχει ντύσει στα «μπλε» την εξέδρα, ήμουν βέβαιος πως δεν το χάναμε με τίποτα. Οποια ομάδα μπει μέσα στο γήπεδο πιστεύοντας πως δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει θα έχει κάνει το πρώτο βήμα. Δεν είναι αλαζονικό, όπως λένε κάποιοι, δεν υποτιμάς τον αντίπαλο, απλώς πιστεύεις στον εαυτό σου. Και η Ισπανία δείχνει να πιστεύει λίγο πιο πολύ. Ομως ποτέ δεν θα έβγαζα τη Γερμανία εκτός παιχνιδιού σε έναν τελικό.
Πού μπορεί να κριθεί το ματς; Στα χαφ, όπως πάντα στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Οποια ομάδα παίρνει το κέντρο έχει και τον έλεγχο. Εγραψα πριν από λίγες μέρες για τον Σένα. Αυτός έκανε πραγματική διαφορά για τους Ισπανούς, αλάνθαστος, ένα «κομπιούτερ». Επίσης η πίεση στην άμυνα στις ψηλές μπαλιές. Η Τουρκία έδειξε τα προβλήματα των Γερμανών που δέχτηκαν δύο -έπρεπε να έχουν «φάει» τουλάχιστον άλλα δύο- γκολ όπως και η Πορτογαλία. Η Ισπανία πρέπει να στείλει την μπάλα αρκετές φορές στα πόδια του Τόρες. Η απουσία του Βίγια είναι σημαντική, αλλά ξεπερνιέται πιστεύω. Οσο για τους Γερμανούς, η μπάλα στον αέρα για τον Κλόζε ίσως να είναι η λύση για να κάνουν ζημιά στον Πουγιόλ και τον Μαρτσένα.
Θέλω να πιστεύω πως θα δούμε ένα ανοιχτό ματς. Προγνωστικά όμως δεν κάνω. Ενα ματς αλλάζει από την παραμικρή λεπτομέρεια ανατρέποντας τα δεδομένα. Και όποιος έχει παίξει μπάλα το καταλαβαίνει καλά.