Ηθελα πολύ τις προηγούμενες μέρες να αναφερθώ σε κάποιους παίκτες που ξεχώρισαν στο Εuro, αλλά περίμενα να τελειώσουν και τα προημιτελικά για να έχουμε πιο πλήρη εικόνα. Ο Αρσάβιν είναι με διαφορά ο παίκτης που ξεχωρίζει και αν στο αυριανό ματς με την Ισπανία είναι πάλι καθοριστικός, τότε βάζει μεγάλη υποψηφιότητα για να αναδειχτεί MVP της διοργάνωσης. Είναι πολύ γρήγορος και έχει και τα δύο πόδια, είναι πολύ έξυπνος και δεν σπαταλά δυνάμεις αλόγιστα. Το κοντρόλ του είναι εξαιρετικό. Μαζί του, έγραψα και χθες, ξεχωρίζει ο Σέμακ ο οποίος κάνει τη δουλειά που περιμένει ο προπονητής από έναν αμυντικό χαφ. Ξέρει μπάλα και τρέχει πολύ, είναι πάντα δίπλα στους άλλους για να δώσει ανάσες. Σπουδαίος χαφ. Σταματά να τρέχει μόνο όταν όλοι οι άλλοι έχουν πάει στα... αποδυτήρια. Αν δεν του ζητήσει ο προπονητής να σταματήσει, τρέχει ακατάπαυστα. Ο Βίγια είναι εξαιρετικός, αλλά με ξάφνιασε με την ποιότητά του ο Σίλβα με τους Ιταλούς. Δεν φαίνεται, αντίθετα, ο Τόρες, που αγωνίζεται πιο έξω από την περιοχή απ' ό,τι με τη Λίβερπουλ. Ομως πραγματικά φοβερός ήταν ο Σένα. Μηχανάκι. Το τέλειο αμυντικό χαφ με τις σωστές ενέργειες και τις καλύτερες μπαλιές που θέλεις από κάποιον που παίζει σ' αυτό το πόστο. Ο Μπάλακ είναι το βαρόμετρο των Γερμανών και μαζί του σε υψηλά επίπεδα απόδοσης στη νίκη επί των Πορτογάλων ο Σβαϊνστάιγκερ.
Από τους Τούρκους μού άρεσε ο Νιχάτ, αλλά ο τραυματισμός του σίγουρα πια θα επηρεάσει την ομάδα του. Καλός και ο Αρντά, αλλά και ο Αλτιντόπ. Στους προπονητές, εκείνος που του βγάζω το καπέλο είναι ο Χίντινκ. Μία ομάδα-τούρμπο είναι η Ρωσία, αλλά είναι φανερό πως έχει πλάνο μέσα στο γήπεδο και κάνει και πολύ σωστές αλλαγές. Είναι ο άνθρωπος αληθινός δάσκαλος. Το βλέπεις και στις κινήσεις του, το καταλαβαίνεις βλέποντας την ομάδα να έχει ρυθμό και τακτική. Ο τρόπος που μπλόκαρε τα ατού της Ολλανδίας, οι διπλές και τριπλές βοήθειες που έβγαζαν οι μπακ και οι χαφ σού δίνουν αμέσως την αίσθηση πως παρακολουθείς δουλεμένη μηχανή.
Θα ήθελα να γίνει η έκπληξη και να πάνε τελικό οι Τούρκοι, αλλά μάλλον οι Γερμανοί θα είναι εκεί. Είναι ομάδα που βελτίωσε τα λάθη της και, όπως την είδα με την Πορτογαλία, κάθε ευκαιρία την κάνει γκολ.
Και δυο λόγια για τη διαιτησία. Γενικά τα πήγε καλά και δεν υπήρχαν γκρίνιες από τις ομάδες. Είναι ένα ακόμα τουρνουά, μετά το 2004, που οι διαιτητές δεν σφυρίζουν απροκάλυπτα υπέρ των μεγάλων. Και εμείς στην Πορτογαλία είχαμε πολύ καλές διαιτησίες, παρά το ότι αντιμετωπίσαμε δύο φορές την Πορτογαλία και μία την κάτοχο του τίτλου Γαλλία. Αυτό κάνει το τουρνουά πιο αμφίρροπο και πιο ενδιαφέρον για τον κόσμο.