Είναι θέμα διαχείρισης και μεταγραφών

Δεν είναι μόνο οι οπαδοί που αντιμετωπίζουν επιφυλακτικά κάθε πώληση ποδοσφαιριστή που αξιολογείται σαν σημαντικό περιουσιακό στοιχείο, όπως στην περίπτωση του Χριστοδουλόπουλου για τον ΠΑΟΚ. Είναι πολλοί ακόμα που θα περίμενε κάποιος, έπειτα από πολλά χρόνια στον δημοσιογραφικό χώρο, να ανανεώσουν τον «επεξεργαστή» τους και να αφομοιώσουν τα νέα δεδομένα, προκειμένου να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής.

Διακρίνουμε ολοένα και περισσότερους από αυτούς που απαξίωναν τον Χριστοδουλόπουλο και υποστήριξαν ότι ο «οικοδόμος» δεν θα είχε καμία σημαντική εξέλιξη κατατάσσοντας τον Λάζαρο στη συνομοταξία των αιώνιων ταλέντων, να αποδοκιμάζουν τις τελευταίες μέρες, μιλώντας για περήφανες πωλήσεις της διοίκησης Ζαγοράκη.

Για όσους γλείφουν τη διοίκηση και την υπερασπίζονται για εμπορικούς λόγους, πράγμα το οποίο μπορεί να διακρίνει κάποιος διά γυμνού οφθαλμού και χωρίς δεύτερη ανάγνωση απ' όσα αναφέρονται στα ραδιόφωνα και γράφονται στις εφημερίδες με άκομψο τρόπο, η επιτυχία του Ζαγοράκη και των συνεργατών του έγκειται στο ποσό που απέσπασαν για τον Χριστοδουλόπουλο. Το ποσό ήταν πραγματικά εντυπωσιακό, οφείλουμε να ομολογήσουμε.

Η διαχείριση των εκατομμυρίων που εισπράττονται –και δεν είναι μόνο του Χριστοδουλόπουλου– αποτελεί το νέο στοιχείο για τη διοίκηση Ζαγοράκη. Μιλάμε για περισσότερα από 5 εκατομμύρια, ή περισσότερα από 6 εκατομμύρια αν συμπεριελάμβανε την πώληση του Φερνάντες (θα εξοφληθεί σε πιο αργό ρυθμό) και την απόφαση για τον Σικαμπάλα. Με τον αέρα μερικών εκατομμυρίων ευρώ, αυτή η διοίκηση ίσως θα πρέπει να σκεφτεί καλύτερα όσα σχεδίαζε μέχρι πριν από μερικές μέρες, γιατί τώρα πλέον δεν γίνεται λόγος για προβλέψεις, αλλά για σίγουρα χρήματα στο ταμείο της ΠΑΕ.

Πάντως, η πρώτη κίνηση με τον Μπακαγιόκο των 150.000 ήταν απογοητευτική και το μόνο που μπορεί κάποιος να αντιπαρατάξει ως επιχείρημα για να στηρίξει την επιλογή του Ιβοριανού είναι ότι δεν στοίχισε πολλά και του δίνονται κίνητρα για να αποδείξει ότι μπορεί να βοηθήσει στους νέους στόχους του ΠΑΟΚ για την επάνοδό του σε τροχιά Ευρώπης.

Θα πρέπει να φροντίσουν λοιπόν ώστε οι επόμενες κινήσεις, οι επόμενες προσθήκες, όσες έχουν απομείνει μετά την απόκτηση του Χαλκιά, του Ιβιτς, του Αναστασάκου και του Κοντρέρας (και του Βερόν, ας πούμε), να επιβεβαιώνουν την πρόθεση της διοίκησης για την ποιοτική ενίσχυση της ομάδας. Να αποδεικνύουν με την πρώτη ματιά ότι η ομάδα αλλάζει επίπεδο.

ΥΓ.: Εχουμε την εντύπωση ότι αν η πώληση του Χριστοδουλόπουλου είχε γίνει πριν από ένα μήνα, ή έστω 15 μέρες νωρίτερα, κανείς από τους παίκτες που αποκτήθηκαν μέχρι σήμερα ίσως να μην είχαν απασχολήσει τον ΠΑΟΚ.