Σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να είναι σύμπτωση. Και για τρίτη φορά μέσα σε εννιά μέρες η Τουρκία επέστρεψε από το πουθενά, γυρίζοντας ένα ματς χαμένο. Με τη διαφορά αυτή τη φορά πως το παιχνίδι έμοιαζε ακόμη πιο χαμένο από ποτέ. Και όμως είναι να τους θαυμάζεις που με γκολ από λάθος καρμπόν του Ρουστού με εκείνο του Νικοπολίδη στο δικό μας παιχνίδι με τους Ρώσους βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο ένα λεπτό πριν από το τέλος της παράτασης. Ο Κλάσνιτς βρέθηκε στη σωστή θέση από τη σέντρα του Μόντριτς και το ταξίδι της ομάδας του Τερίμ έμοιαζε να τελειώνει στη Βιέννη.
Ομως με το ρολόι να δείχνει το 122' και τον Μπίλιτς να γκρινιάζει στον τέταρτο διαιτητή πως το ματς είχε λήξει, ο Ρουστού γέμισε την μπάλα στην περιοχή και ο Σεμίχ με βολίδα έκανε τα εκατομμύρια Τούρκων να πανηγυρίσουν. Οποιος ήταν στο γήπεδο ένιωθε πως η Τουρκία είχε προκριθεί πριν καν εκτελεστούν τα πέναλτι. Οι κοντινές εικόνες της τηλεόρασης στα πρόσωπα των ακροατών που ετοιμάζονταν για τις εκτελέσεις τα έλεγε όλα. Ο Ρουστού που πρωταγωνίστησε το 2002 στην τρίτη θέση στο Μουντιάλ ήταν χτες και μοιραίος και ωραίος!