Χάσμα γενεών

Πιάνοντας κουβέντα με ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας οδηγείται κανείς στο συμπέρασμα ότι η κατάσταση στο εσωτερικό του συγκροτήματος είναι αρκετά διαφορετική σε σχέση με αυτή που περιγράφεται μέσα από τις δημόσιες δηλώσεις των μελών της. Οχι σε ισοπεδωτικό βαθμό, αλλά σίγουρα διαφορετική.

Ας δούμε πού αποδίδουν οι ίδιοι οι παίκτες αυτή τη διαφορετικότητα -σε σχέση με το παρελθόν- στο εσωτερικό της ομάδας. Οι παλιοί ισχυρίζονται off the record: «Οι νέοι δεν ακούνε τον Ρεχάγκελ», εξηγώντας: «Στην Πορτογαλία εμείς καθόμασταν σούζα μπροστά στον προπονητή. Το ότι παίρναμε και πρωτοβουλίες στον αγωνιστικό χώρο δεν σημαίνει ότι δεν σεβόμασταν τον Ρεχάγκελ. Κάθε άλλο. Αντίθετα, αρκετοί παίκτες από αυτούς που ήρθαν αργότερα στην ομάδα, δεν ακούνε με την ίδια θέρμη τις εντολές του. Συν τοις άλλοις δεν ακούνε κι εμάς. Είναι σοβαρό πρόβλημα αυτό σε μια ομάδα».

Την ίδια ώρα οι νέοι επιρρίπτουν τις δικές τους ευθύνες στους παλιούς. Χαρακτηριστικά ισχυρίζονται: «Πλέον όλη η ιστορία που λέγεται Εθνική ομάδα "παίζεται" σε δύο-τρία δωμάτια το πολύ». Είναι τα δωμάτια του εκάστοτε ξενοδοχείου της ομάδας, στα οποία συγκεντρώνονται ορισμένες εκ των παλιοσειρών και συζητούν για τα πάντα. «Είναι τα γνωστά δωμάτια με τις γνωστές συνθέσεις», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι νεότεροι. Οι σχέσεις μεταξύ παλιών και νέων δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι κακές. Υπάρχει, όμως, η εκατέρωθεν κριτική που προαναφέραμε και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι αυτή δεν φαίνεται να ασκείται κατά πρόσωπο.

Το πρόβλημα είναι επιλύσιμο και μπορεί πρώτος απ' όλους να το λύσει ο ίδιος ο προπονητής. Η διοίκηση, για να διευκολύνει το έργο του, θέλει να προσθέσει τουλάχιστον ένα μέλος στο τιμ, το οποίο ουσιαστικά θα είναι κάτι σαν συνδετικός κρίκος μεταξύ ομάδας και ομοσπονδίας. Ο Φύσσας είναι καλή λύση. Συν τοις άλλοις, σύμφωνα με πληροφορίες, πρόσφατα απέρριψε πρόταση του Παναθηναϊκού να αναλάβει υπεύθυνος των ακαδημιών, κάτι που σημαίνει ότι βλέπει με καλό μάτι την προοπτική ενασχόλησής του με την Εθνική. Εκτός αν τελικά αποφασίσει να παίξει ακόμη ένα χρόνο μπάλα. Αυτό θα ξεκαθαρίσει προσεχώς.

Πριν από τον φιλικό αγώνα με την Ουγγαρία στη Βουδαπέστη είχαμε γράψει ότι ο Ρεχάγκελ ήταν βέβαιος ότι η περιβόητη υπόθεση Βάλνερ και τα μεθεόρτια σε Ολυμπιακό, ΑΕΚ, ΕΠΟ δεν θα επηρέαζαν το κλίμα στην Εθνική. Στην πράξη φάνηκαν άλλα. Ακόμα και οι πέτρες -στο ξενοδοχείο της Εθνικής- γνωρίζουν ότι αυτή η ιστορία έπαιξε τον ρόλο της και με το παραπάνω για τη διαμόρφωση μιας κατάστασης, στην οποία οι ισορροπίες του παρελθόντος δεν γινόταν να διατηρηθούν. «Η Εθνική πληρώνει σε αυτό τον τομέα την τεράστια απώλεια του Ζαγοράκη. Οταν μίλαγε αυτός, όλοι οι άλλοι σιωπούσαν», είναι μια άποψη που ακούγεται κατά κόρον εσχάτως από ανθρώπους που ξέρουν πρόσωπα και καταστάσεις στο περιβάλλον του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Το μεγαλύτερο λάθος του Ρεχάγκελ ήταν ότι καθησύχασε τον ίδιο του τον εαυτό, λέγοντας ότι «και πριν από την Πορτογαλία είχαμε την κόντρα Τσιάρτα- Ντέμη και είδατε τι έγινε». Οταν κατάλαβε κάποια πράγματα που συνέβαιναν στην ομάδα -και ήταν σαφείς επιπτώσεις της διαμάχης ΑΕΚ, Ολυμπιακού, ΕΠΟ-, ήταν πλέον αργά.

Ενα άλλο θέμα στο οποίο δεν δόθηκε η απαραίτητη βάση είναι το τι γίνεται με την ψυχολογία των παικτών, οι οποίοι για διάφορους λόγους περίμεναν να χρησιμοποιούνται αρκετά και τελικά αυτό δεν συνέβη. Υπήρχαν στην αποστολή παίκτες που -όπως χαρακτηριστικά έλεγαν- κόντεψαν να πέσουν σε βαθιά κατάθλιψη στο διάστημα της διαμονής τους στην Αυστρία, επειδή ο προπονητής τούς έδειχνε καθημερινά ότι τους έχει για να συμπληρώνουν τα οικογενειακά διπλά και τίποτα περισσότερο. Και περιμένουν τώρα πώς και πώς τις διακοπές για να ηρεμήσει το κεφάλι τους και να ξαναπάρουν σιγά σιγά τα πάνω τους.

Αυτό έχει να κάνει και με το ζήτημα της μονιμότητας, το οποίο έθεσε ξεκάθαρα σε πρόσφατες δηλώσεις του ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βασίλης Γκαγκάτσης. Φαίνεται τελικά ότι η λογική του «παίρνω τη φανέλα του βασικού σπίτι μου», που ισχύει σε ορισμένες περιπτώσεις, κάνει κακό όχι μόνο στην ψυχολογία των αναπληρωματικών, αλλά και σε αυτή των ίδιων των βασικών που δεν νιώθουν τον ανταγωνισμό στο πετσί τους. Αυτό βέβαια δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Είναι μια χρόνια κατάσταση στην Εθνική ομάδα, που έχει τα θετικά της (ομοιογένεια) έχει και τα αρνητικά της (νοοτροπία μονιμότητας). Τα μεν θετικά βγαίνουν στην επιφάνεια έπειτα από κάθε νίκη, τα δε αρνητικά ύστερα από κάθε ήττα!

Οι διεθνείς βρίσκονται πλέον σε φάση διακοπών. Ο ίδιος ο Ρεχάγκελ τούς ζήτησε να ξεκουραστούν όσο το δυνατόν περισσότερο, γιατί έρχεται δύσκολη σεζόν τόσο στους συλλόγους τους όσο και στην Εθνική. Αγαπημένος τόπος επίσκεψης των περισσότερων η κοσμοπολίτικη Μύκονος. Κάποιοι βρίσκονται ήδη εκεί, κάποιοι άλλοι ακολουθούν τις επόμενες ημέρες. Ορισμένοι εκ των διεθνών πήγαν προχθές στα μπουζούκια, θέλοντας να διασκεδάσουν μετά την ολοκλήρωση μιας πολύ κουραστικής σεζόν. Επόμενο («εθνικό») ραντεβού, τον Αύγουστο στην Μπρατισλάβα.