Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος
Λένε πως κάτι το εκτιμάς μόνο όταν το χάσεις. Ε, δεν το λένε τυχαία. Μέσα από τη ζωή έχει βγει αυτό το... συμπέρασμα.
Ο Οτο Ρεχάγκελ μπορεί να είναι κολλημένος. Μπορεί να διάλεξε λάθος παίκτες. Μπορεί να μην έκανε τίποτα σωστό το 2008. Ο,τι και να έκανε, όμως, ξέρει καλύτερα τη δουλειά απ' όλους τους άλλους. Από όλους. Διότι το έχει αποδείξει. Πήρε το Euro του 2004, οδήγησε την Ελλάδα και στο Euro του 2008. Απλώς υπενθυμίζουμε ότι μέχρι να έρθει ο Ρεχάγκελ, η Ελλάδα είχε μία συμμετοχή σε Euro (1980) και μία σε Μουντιάλ (1994). Δίχως, βέβαια, να πετύχει νίκη.
Οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου δεν έχουν παρά να κοιτάξουν... δίπλα τους για να καταλάβουν σε πόσο λάθος δρόμο βρίσκονται. Να δουν την πορεία της Εθνικής μπάσκετ για να αντιληφθούν τι σημαίνει να μην εκτιμάς αυτό που έχεις.
Κάποτε, λοιπόν, προπονητής της Εθνικής μπάσκετ ήταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης. Ανέλαβε την ομάδα το 1997 και έμεινε έως το 1998. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ήταν 4ο στο Ευρωμπάσκετ της Βαρκελώνης και 4ο στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας. Τότε, ο «δράκος» είχε θεωρηθεί υπεύθυνος για την... αποτυχία και δέχθηκε εντελώς άδικη κριτική. Η Ομοσπονδία αναγκάστηκε να τον αλλάξει και τα αποτελέσματα ήταν καταδικαστικά. Τα πειράματα που ακολούθησαν έφεραν την Εθνική 16η και τελευταία στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας, 12η στο Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας και 5η στο Ευρωμπάσκετ της Σουηδίας. Συν τοις άλλοις, η Ελλάδα απουσίαζε από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000, αλλά και το Μουντομπάσκετ του 2002.
Χρειάστηκε, λοιπόν, να επιστρέψει στον πάγκο της Εθνικής ο Παναγιώτης Γιαννάκης για να γυρίσει και η ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών. Το 2004 ήρθε η 5η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2005 η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ στο Βελιγράδι, το 2006 η 2η θέση στον κόσμο στην Ιαπωνία, το 2007 η 4η θέση στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας...
Εννοείται πως τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο και ο προπονητής αποδεδειγμένα έκανε τη διαφορά. Λάθη έκανε και ο «δράκος», οι επιλογές του ενδεχομένως να μην ήταν πάντα οι σωστές, ο τρόπος παιχνιδιού της Εθνικής ίσως να ήταν κάποιες φορές περίεργος, αλλά ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι ο Γιαννάκης έκανε εν τέλει την καλύτερη δουλειά απ' όλους; Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει υπογράψει κανείς, όμως ο Ρεχάγκελ και ο Γιαννάκης έχουν προσφέρει. Και όπως τον Γιαννάκη τον εκτίμησαν όταν έφυγε, ίσως το ίδιο να γίνει και με τον Ρεχάγκελ. Μόνο που όταν φύγει ο Γερμανός, δεν πρόκειται να γυρίσει.