Ο εθνικός σπορτκάστερ επέστρεψε...

Εχω φουντώσει, λατρεμένε αναγνώστη. Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμη ότι αποκλειστήκαμε απ' το Euro. Νομίζω ότι ζω έναν εφιάλτη, ότι σε λίγο θα ξυπνήσω και θα ακούσω ξανά τις τσιρίδες του εθνικού τηλεσχολιαστή, να ηχούν αυτή τη φορά σαν μουσική στ' αυτιά μου: «Γκολ, γκολ, γκολ. Να πάει παντού. Γκόοοοοολ».

Κι όμως, όπως μπορείς να δεις και στο σκίτσο, η σκληρή πραγματικότητα είναι άλλη. Ζω ένα δράμα. Το μόνο καλό, που με κάνει να ξεχνιέμαι λίγο, είναι ότι πλέον ο γλυκός Βερνίκος χαίρει καθολικής αναγνώρισης, φιλάθλων και δημοσιογράφων. Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο στην «Αξία» σχετικά με το Euro και τους απεσταλμένους της ΕΡΤ και το διαπίστωσα από πρώτο χέρι.

Το ξεκίνημα, βέβαια, με προβλημάτισε λίγο: «Η ΕΡΤ τα πηγαίνει μέχρι τώρα πάρα πολύ καλά. Και στα ρεπορτάζ και στη ζωντάνια που μεταφέρει στο κοινό και στα σχόλια και στις εκπομπές από την Ελλάδα. Είναι ίσως η καλύτερη δουλειά που έχει γίνει σε ανάλογη περίσταση και αξίζουν συγχαρητήρια».

Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι η ΕΡΤ εξέδωσε Δελτίο Τύπου στο οποίο ο Παναγόπουλος αυτοαποθεώνεται, η συνέχεια όμως με διέψευσε: «Πάμε τώρα και στα αρνητικά. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι μεταδόσεις των αγώνων δεν… ακούγονται. Η στήλη έχει καταρτίσει μια δική της βαθμολογία, σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα επιδόσεις».

Κράτησα την ανάσα μου γεμάτος αγωνία. Εβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου για το ποιος θα βρισκόταν στην τελευταία θέση. Το «εγώ» μου ψήφιζε Βερνίκο δαγκωτό. Το «υπερεγώ», αντίθετα, επέμενε ότι πρώτος απ' το τέλος θα ήταν ο Πουρουπουπού, αν και δεν μεταδίδει αγώνες στο Euro. Τιμής ένεκεν, για την προσφορά του στη βραδινή ψυχαγωγία μας. Το χτύπημα ήταν μεγάλο: «Κατσαρός: δεν βαθμολογείται. Καλά έκανε και γύρισε πίσω νωρίς νωρίς, αφού το στούντιο του πάει πολύ περισσότερο. Μάλλον το κατάλαβε και ο ίδιος».

Υποψιάζομαι ότι ο δημιουργός της στήλης επηρεάστηκε απ' τον Πουρουπουπού. Ισως να του το ζήτησε για χάρη ο Παύλος, προκειμένου να εκδικηθεί τον Κατσαρό, επειδή ανά τριάντα λεπτά διακόπτει τον μονόλογό του, για να του υπενθυμίσει ότι πρέπει να περάσουν σε διαφημίσεις…

Αναψα, θέλω τη συνέχεια: «Θεοφιλόπουλος: 2. Περνάνε τα χρόνια και δεν θέλει να το πιστέψει και να το καταλάβει. Εμείς, όμως, τι φταίμε;».

Υπερβολές. Απλώς ο Αλέκος λειτουργεί σαν «Lead in» του εθνικού τηλεσχολιαστή. Σε προετοιμάζει ψυχολογικά δύο μέρες πριν, για την πανδαισία που θα ζήσεις, για να μην πέσεις απότομα στα «σκληρά» και χάσεις την μπάλα…

Ακολουθεί ο Τσώχος, που βαθμολογείται με 3, επειδή είναι αυτοκαταστροφικός. Ο Κωσταβάρας με 4, μια και ο αρθρογράφος περίμενε πολύ περισσότερα απ' αυτόν, και ο Λιαλιάτσης, με 5 γιατί «έχει πολλά ακόμη να μάθει για να σταθεί σε διεθνές επίπεδο. Οπως και να το κάνουμε, άλλο Καραϊσκάκη και άλλο Euro».

Mon Dieu. Σαν πολύ ανεβαίνουμε και Βερνίκο δεν βλέπω πουθενά. Εχει γούστο να το ξέχασε το καμάρι μου. Επόμενοι είναι ο Χαϊκάλης με 5, γιατί είναι άνευρος, και ο Βλάχος με 6: «Ο καλύτερος της νέας γενιάς, αν ωριμάσει, μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ καλό σπορτκάστερ».

Η στιγμή της αποκάλυψης έφτασε. Προσοχή: ο Χάρης και το Υπουργείο Υγείας προειδοποιούν: η συνέχιση της ανάγνωσης μπορεί να βλάψει σοβαρά την υγεία σας. Αναζητήστε τρόπο να σταματήσετε την ανάγνωση. Συμβουλευτείτε τον Ανδρέα Μικρούτσικο…

Τώρα που είμαι και νομικά καλυμμένος, αφού το χρέος μου το έκανα, σε προειδοποίησα, μπορώ να συνεχίσω. And the winner is: «Βερνίκος: 8. Ο καλύτερος μέχρι στιγμής, ιδιαίτερα αν αναλογισθεί κανείς ότι είχε το πολύ δύσκολο έργο να μεταδώσει το παιχνίδι-φιάσκο της Εθνικής. Μπορούσε να τα πάει και ακόμη καλύτερα αν τον βοηθούσε το παιχνίδι. Ομως άλλο τα πανηγύρια του 2004… που κένταγε και άλλο η… κηδεία της πρεμιέρας του 2008».

Στο τσακ τον γλιτώσαμε τον θείο Αμάραντο. Με το που διάβασε το όνομα του κορυφαίου, ανέβασε πίεση απ' τη συγκίνηση. Αρχισε να μονολογεί σαν τη Σελήνη-Κούρκουλα στη «Λάμψη», στον ρόλο που της χάρισε το βραβείο της υπουργού: «Ο Θεός της Ελλάδας είναι μεγάλος. Στον έβδομο ουρανό όλοι, αδέρφια».

Θα τρελαθώ. Ο Κώστας μου κορυφαίος; Επιτέλους αναγνωρίστηκε το ταλέντο του; Είμαι περήφανος για εκείνον. Κι ας είχε και το πιο δύσκολο έργο απ' όλους. Δεν τον βοήθησε το παιχνίδι, είναι προφανές. Με τέτοιο καταιγιστικό ρυθμό που είχε ο αγώνας της Εθνικής με τη Σουηδία, με την μπάλα να πηγαίνει πάνω κάτω συνεχώς, πώς να καταφέρει να ξεχωρίσει ποιος είναι ο Κυργιάκος, ποιος ο Αντζας και ποιος ο Σαμαράς; Είδε και απόειδε το χρυσό μου και βρήκε τη λύση. Με το που έπαιρνε την μπάλα μαλλιάς Ελληνας τον έλεγε Κυργιάκο και καθάριζε. Αυτή δεν ήταν Εθνική, αγάπη μου, η οικογένεια Χωραφά-Κυργιάκου σε νέες περιπέτειες ήταν…

Αντίθετα, το 2004, όπως τονίζεται και στο άρθρο της «Αξίας» ο πολυχρονεμένος μου σπορτκάστερ κένταγε. Τι τα θες, τα παιχνίδια «κηδείες» περιορίζουν το ταλέντο του. Ο Κώστας μου είναι για τα πανηγύρια…

Θέλω να σου τονίσω, sugar, ότι δεν πιστεύω τις κακοήθειες που ακούω δεξιά και αριστερά, ότι δηλαδή το συγκεκριμένο άρθρο το έγραψε ο ίδιος ο Βερνίκος, χωρίς να βάλει την υπογραφή του. Αφενός, κάτι τέτοιο δεν είναι του χαρακτήρα του. Αφετέρου, αποκλείεται ο καλός μου να μπορεί να γράψει τόσο καλά…

Και μια που τον πήρα εργολαβία σήμερα τον αγαπημένο μου, ήρθε η ώρα να σου αποδείξω με ντοκουμέντα ότι όντως πρόκειται για τον κορυφαίο τηλεσχολιαστή του Euro. Ακολουθεί ένα σύντομο ποτ-πουρί των πιο σημαντικών στιγμών του, στο παιχνίδι της Εθνικής με τη Ρωσία.

Κατ' αρχάς, μάθαμε επιτέλους γιατί χάνουμε τη μάχη της κερκίδας απ' τους αντιπάλους. Οι φίλαθλοί μας ταξίδευαν στο Σάλτσμπουργκ, θεωρώντας αφελώς ότι εκεί παίζει η Εθνική. Ο Κώστας τους άνοιξε τα μάτια υπενθυμίζοντάς τους ότι ο αγώνας γίνεται στο Στρασβούργο. Αχ, μετά απ' αυτό αναρωτιέμαι: να Σαρκοζί κανείς ή να μη Σαρκοζί; Ιδού η απορία…

Ο Νικοπολίδης αποκρούει την μπάλα και ο Κυργιάκος (μάθαμε ότι κυκλοφορεί και σε «Κυργιάκοφ» edition) τον συγχαίρει. Ο Βερνίκος σχολιάζει: «Ο Αντώνης Νικοπολίδης δέχεται τα χάδια του Κυργιάκου». Τι μου θύμισε το αγόρι μου: «Η θαλασσινή αύρα που τύλιξε το σώμα του τον έκανε να αναρριγήσει. Αφησε το ποτό στο μπαρ και άναψε τσιγάρο». Καλοκαίρι, θάλασσα, Euro, Βερνίκος, Αρλεκιν. Δεν μπορώ, μελώνω…

Στο γκολ που δεχτήκαμε ο εθνικός σπορτκάστερ λύγισε: «Τον άφησαν μόνο του. Σαν να βγήκε βόλτα. Σαν να βγήκε βόλτα με τον σκύλο του». Τελικά, μια ελπίδα είχαμε να γλιτώσουμε το γκολ. Να παίζαμε με δύο στόπερ και τον μπόγια λίμπερο. Μας κατέστρεψε ο Ρεχάγκελ…

Λίγο πριν το τέλος οι Ελληνες παίκτες συνδυάζονται, όμως κανείς δεν σουτάρει, η μπάλα χάνεται και οι Ρώσοι βγαίνουν στην αντεπίθεση. Μετά απ’ αυτό ο Κώστας απεφάνθη: «Υπερβολική αλληλοκάλυψη των Ελλήνων». Είναι το γνωστό σύστημα επίθεσης, το οποίο βασίζεται στο δόγμα αλληλοκάλυψη-αλληλοαπόκρυψη. Ωιμέ, στο «Μεγάλο Πεύκο» τους πήγε ο Οτο για προετοιμασία;

Τις επόμενες μέρες, λατρεμένε αναγνώστη, σου ετοιμάζω μια «Παυλιάδα» εξαιρετικά αφιερωμένη στον Πουρουπουπού. Επειδή δεν θέλω να ξεχάσω καμιά ατάκα του Παύλου και τον αδικήσω, μπορείς στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο sxard@yahoo.gr να συνεισφέρεις κι εσύ για τον ιερό τούτο σκοπό. Γιατί ο Παύλος είναι πάνω απ’ όλα…