Αν είχαμε παίξει έτσι και με τους Σουηδούς…

Από χθες το βράδυ το EURO τελείωσε για μας αφήνοντάς μας με μία μεγάλη απορία: «Αν είχαμε παίξει έτσι με τους Σουηδούς;». Κανείς δεν ξέρει την απάντηση. Αλλά ακόμη κι αν είναι η χειρότερη δυνατή, ότι δηλαδή κι έτσι να είχαμε παίξει με τους Σουηδούς, 2-0 θα είχαμε χάσει πάλι, σίγουρα θα είχαμε ένα κέρδος. Κανείς δεν θα μας είχε χλευάσει. Κανείς δεν θα μας είχε ζητήσει να στείλουμε πίσω το Κύπελλο. Η χθεσινή εικόνα μας ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόμασταν σε αυτό το EURO. Αξιοπρέπεια. Παίξαμε όσο μπορούσαμε, τρέξαμε όσο μπορούσαμε, επιτεθήκαμε όσο και όπως μπορούσαμε. Βγάλαμε στο χορτάρι ένα παιχνίδι που ο ουδέτερος θεατής που το έβλεπε δεν θα έλεγε ότι είμαστε ομαδάρα, αλλά δεν θα έκλεινε την τηλεόρασή του, όπως στο πρώτο ματς. Το να σταθούμε στο αν το ματς κρίθηκε από ένα μεγάλο σφάλμα του Νικοπολίδη ή από μία απόφαση του επόπτη που είναι αμφίβολο αν είναι σωστή, είναι βλακώδες. Όπως άνευ ουσίας είναι να σταθούμε στις επιλογές του Ότο. Χθες το ματς χάθηκε στις λεπτομέρειες απέναντι σε μία ομάδα που μπορούσε να μας νικήσει και με μεγαλύτερο σκορ, αλλά και να μην μας νικήσει. Η πίκρα παραμένει για την απαράδεκτη εικόνα στο πρώτο ματς κι όχι για τον αποκλεισμό. Τουλάχιστον η χθεσινή εμφάνιση δεν μας δημιουργεί μεγαλύτερα προβλήματα και θα μας κρατήσει ενωμένους. Άλλωστε, από χθες το βράδυ έχουμε ήδη ένα νέο στόχο: την πρόκριση στο Μουντιάλ και το επόμενο ταξίδι.