Aν με πιάσεις απ' τη μύτη σκάω, λατρεμένε αναγνώστη. Δεν το χωράει ο νους μου ότι τον αγώνα της Εθνικής μας έκρινε ο Πέτερ Χάνσον. Αυτός δεν είναι ποδοσφαιριστής, αγάπη μου, η απάντηση στο ερώτημα «Υπάρχουν τσέλιγκες στη Σουηδία;» είναι. Κι όμως. Ο Σουηδός Μπραντ Πιτ-Μπουλ ήταν εκείνος που έκανε τη διαφορά...
Δύο φορές βρέθηκε σε θέση για γκολ και αντί να βάλει εκείνο που έπρεπε στη δική του εστία –ένα υπέροχο αυτογκόλ με κεφαλιά που θα ζήλευε και ο μεγάλος Μιρτσέκης– έβαλε αυτό που μας αποτελείωσε, σε συνεργασία με τον ορειβατικό σύλλογο «Ορειβασία και γλουτοφαρδία».
Κι όμως, όλα είχαν ξεκινήσει με τους καλύτερους οιωνούς. Η μετάδοση του αγώνα εξαιρετική. Ο Βερνίκος, σε άριστη κατάσταση, απέδειξε ότι είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Οσο περνούν τα χρόνια γίνεται ολοένα και πιο μεθυστικός. Χάρη στον γλυκό μου, ο θείος Αμάραντος έκοψε το ποτό. Του 'χω φτιάξει ένα DVD, με ποτ πουρί των κορυφαίων στιγμών του Κώστα και με το που τελειώνει η μυσταγωγία, ο θείος κόβει οκτάρια χωρίς να έχει πιει στάλα. Αλάνθαστη μέθοδος…
Δίπλα του ο Στράτος Αποστολάκης, για να είναι η μετάδοση για όλα τα γούστα, του σαλονιού με Βερνίκο και του αλωνιού με τον Στράτο. Ο γλυκομίλητος βετεράνος σταρ στο 92', ένα λεπτό πριν τελειώσει το παιχνίδι και με το σκορ στο 2-0, κατάλαβε ότι χάσαμε και μας ενημέρωσε πάραυτα. Η θεία Λουκρητία δεν άντεξε. Λιποθύμησε…
Αγαπώ τον Βερνίκο, πιστέ μου αναγνώστη, όμως τον Αλέκο Θεοφιλόπουλο δεν τον αλλάζω με τίποτα. Ο Αλέκος πήρε πίσω την απειλή που είχε ξεστομίσει παλιότερα, ότι δηλαδή πιθανότατα δεν θα ήταν παρών στο Euro 2008, και έτσι ο Μισέλ έδωσε το «Ο.Κ.» για να ξεκινήσει η διοργάνωση κανονικά. Ο Αλέκος στο παιχνίδι της Ιταλίας με την Ολλανδία ήταν απολαυστικός. Η αρχική σύγχυσή του ποιος ήταν ο Σνέιντερ και ποιος ο Φαν Νιστελρόι γρήγορα ξεπεράστηκε και ο αγαπημένος μου εστίασε τα πυρά του στη διαιτησία.
«Τι να κάνουμε πλέον με αυτούς τους απίθανους διαιτητές, να τους σχολιάζουμε αρνητικά; Θα τους σχολιάσουμε μόνο όταν βγάλουν τα μαύρα», είπε ο λατρεμένος Μεγαλέξανδρος της δημοσιογραφίας. Φυσικά, το ότι ο διαιτητής φορούσε ένα υπέροχο καναρινί μπλουζάκι, γιατί εδώ και κάτι χρόνια οι κόρακες έχουν πετάξει τα ράσα από πάνω τους, πέρασε απαρατήρητο. Ο χρυσός μου δεν στέκεται σε λεπτομέρειες…
Εκεί που ανατρίχιασα πάντως ήταν όταν ο γενειοφόρος Αδωνης διατύπωσε το αγωνιώδες ερώτημα για την εγκυρότητα του πρώτου γκολ της Ολλανδίας, ζητώντας τη συνδρομή του Βαρούχα. Λίγο αργότερα ο καλός μου μας ενημέρωσε ότι ο Παναγιώτης στην εκπομπή της ΝΕΤ για το Euro θα μας έδινε τα φώτα του. Αγιο είχαμε που δεν βγήκε κατά τη διάρκεια της μετάδοσης σε παράθυρο για να διαφωτίσει τον Αλέκο μου που δεν κρατιόταν…
Αχ, ευτυχώς που υπάρχει το αγόρι μου και δεν νοσταλγώ τον θρυλικό «Μανόλο» πλέον. Το πάει από δω, το φέρνει από κει ο Αλέκος, όπου να 'ναι θα πάρει τα πρωτεία απ' τον κεχαριτωμένο ευρωβουλευτή, που έχει στο ενεργητικό του την κορυφαία ατάκα όλων των εποχών. Περιγράφοντας αγώνα της Ολλανδίας, στην οποία τότε έπαιζαν οι δίδυμοι αδερφοί Ντε Μπουρ, ο «Μανόλο» είχε πει το ανεπανάληπτο: «Εχει την μπάλα ο Φρανκ ντε Μπουρ, περιμένει πιο δίπλα αμαρκάριστος ο αδερφός του ο Ρόναλντ ντε Μπερ». Η θεία Λουκρητία είχε φάει τον κόσμο τότε να μάθει αν υπάρχουν δίδυμα αδέρφια εξ αγχιστείας και όχι εξ αίματος, απάντηση όμως δεν πήρε ποτέ…
Μετά το τέλος του αγώνα της Εθνικής τη σκυτάλη πήρε ο Γιώργος Γεωργίου, ο οποίος με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση δικαιώθηκε. Ο ακριβός μου Γιώργος απ' το ΤΗΛΕΑΣΤΥ αλλά και τον Real Fm ταυτόχρονα έδωσε ρεσιτάλ. Αφού τόνισε ότι δεν τον ενδιαφέρει η δικαίωση, δεν άντεξε και θυμήθηκε τα παλιά: «Ακου, μάγκα, εγώ τα 'χα πει και τότε, πριν από τέσσερα χρόνια, όταν ήμουν ακόμα στον Alpha. Είχα πει στον Φύσσα μια μέρα πριν από τον τελικό, και είχα παρεξηγηθεί μάλιστα, ότι όχι το Ευρωπαϊκό, το Γαλαξιακό να πάρουν, εγώ ως παίκτες δεν θα τους παραδεχτώ ποτέ».
Και μόνο που άντεξαν ο Τάκης και τα υπόλοιπα παιδιά να παίξουν στον τελικό με το βάρος της αμφισβήτησης του Γιώργου στην πλάτη τους, είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Εγώ στη θέση τους δεν θα κατέβαινα καν στον τελικό. Δεν θα 'χα κίνητρο πλέον…
Στη συνέχεια ο Γεωργίου διατυπώνει ένα φιλοσοφικό ερώτημα: «Πλάκα κάνουμε, ρε; Ποιος να βάλει γκολ, ο Χαριστέας ή ο Γκέκας; Κράτα τους υπόλοιπους και δώσε μου εμένα τον Λάρσον, τον Λιούνγκμπεργκ και τον Ιμπραΐμοβιτς και να πάρουν οι Σουηδοί τον Χαριστέα, τον Σαλπιγγίδη και τον Σαμαρά. Τι θα γίνει μετά;».
Η Σουηδία πρωταθλήτρια Ευρώπης είναι μια πιθανή απάντηση, αλλά δεν τολμώ να επιμείνω. Ο Γιώργος έχει φορτώσει…
Εφτασε επιτέλους η στιγμή να σου αποκαλύψω, dear, τον ηθικό αυτουργό της ήττας μας απ' τους Σουηδούς. Πρώτα θα στον περιγράψω, όπως τον βλέπω σε μια φωτογραφία-ποίημα στην «Καθημερινή». Ο καλός μου φοράει ένα άσπρο T-shirt δυο νούμερα μεγαλύτερό του, για να καλύπτει τα λιγοστά περιττά κιλά, κάτι ανάμεσα σε φόρμα και παντελόνι –οι γνώμες του Κωστέτσου και του Ριτζ Φόρεστερ διίστανται– ένα μαύρο γυαλί, πρώτη λέξη της μόδας, ενώ έχει κρεμασμένο στον λαιμό ένα τσαντάκι-όνειρο.
Κάνε υπομονή, sugar, το κουίζ συνεχίζεται. Ο μυστηριώδης άνδρας δήλωσε στην «Καθημερινή» λίγο πριν από το παιχνίδι με τη Σουηδία: «Ηταν παιδικό μου όνειρο να δω την Εθνική να έχει οπαδούς. Τους έχει και θα τους έχει ακόμα κι αν χάσει σήμερα».
Μας κατέστρεψε ο γκαντέμης. Πληρώσαμε το παιδικό όνειρό του. Χάθηκε να θέλει να γίνει αστροναύτης όταν ήταν μικρός, όπως όλα τα παιδάκια;
Συνεχίζει ο γοητευτικός μαυρόγατος: «Είπα στον Πλατινί πως με έχει θαμπώσει το θέαμα των πρώτων αγώνων και η απόδοση της Γαλλίας. Μου απάντησε κάτσε να φας σήμερα τρία και να δω πού θα σε βρω».
Μα και συ φιρί φιρί το πας, χρυσέ μου. Δεν μπορούσες να τσιμπήσεις ένα σούσι, να διασκεδάσεις την πείνα σου εκείνη τη στιγμή; Επρεπε να μιλήσεις;
Ο λατρεμένος γρουσούζης μάς ρίχνει όμως και τη χαριστική βολή: «Να νικήσουμε εμείς τους Σουηδούς και οι Ισπανοί τους Ρώσους. Να μη χάσουμε από τους Ρώσους, όπως και οι Ισπανοί με τη Σουηδία και στο τελευταίο παιχνίδι να θέλουμε και οι δύο το "Χ" για να περάσουμε. Θα 'ναι από εδώ έως την Ισπανία».
Αυτό ήταν. Χάθηκε και η τελευταία ελπίδα. Μας ξεκλήρισε. Ανακεφαλαιώνω τις προβλέψεις του για να υπολογίσω τι θα συμβεί. Νίκη με τη Σουηδία ήθελε, χάσαμε. Νίκη ή ισοπαλία με Ρωσία λέει, οπότε θα χάσουμε ξεκούραστα και «Χ» με την Ισπανία, άρα στο τελευταίο παιχνίδι παίζουμε όλοι «ασόδυο». Αφού δεν θα δούμε προκοπή στον όμιλο, με τον κλώνο του επίτιμου που μας βρήκε, να πάρουμε κάνα φράγκο τουλάχιστον…
Καλά κατάλαβες, πάνσοφε αναγνώστη. Ο γκαντέμης της ιστορίας είναι ο Βασίλης Γκαγκάτσης. Ευχή και κατάρα σου δίνω, μην τον καλέσεις την Πρωτοχρονιά να σου κάνει ποδαρικό. Βλέποντας το σκίτσο καταλαβαίνεις γιατί…