Aλλιώς τη φανταζόμασταν την αρχή σε αυτό το Euro και αλλιώς μας ήρθε. Τίποτα όμως δεν τελείωσε. Χάσαμε, και μάλιστα χωρίς να παίξουμε καλά, πρέπει όμως να αφήσουμε στην άκρη τη χθεσινή βραδιά και να κοιτάξουμε μπροστά. Στο παιχνίδι με τη Ρωσία, δηλαδή, στο οποίο θα κριθούν τα πάντα.
Σίγουρα η εικόνα που παρουσίασε η Εθνική κόντρα στη Σουηδία δεν μας δίνει το δικαίωμα να αισιοδοξούμε για το επόμενο ματς. Ομως, το ένα παιχνίδι δεν έχει σχέση με το άλλο. Το ότι χάσαμε όπως χάσαμε, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο κόντρα στους Ρώσους και να φτάσουμε στη νίκη. Θέλω να πιστεύω ότι θα παρουσιαστούμε βελτιωμένοι, ώστε να επιβάλουμε τον ρυθμό μας και να αυξήσουμε τις πιθανότητες να πετύχουμε τον στόχο μας.
Κάποια πράγματα, βέβαια, θα πρέπει να αλλάξουν. Χθες η ομάδα μας είχε πολύ αργή ανάπτυξη και έπαιξε υπέρ το δέον αμυντικά, ίσως και γιατί οι Σουηδοί μάς πίεσαν πολύ. Ομως δεν υπήρχε τόλμη στο παιχνίδι μας. Ούτε ο Γκέκας φάνηκε ούτε ο Αμανατίδης, και ο Χαριστέας έπαιζε πολύ πίσω. Επιβάλλεται να γίνουμε πιο γρήγοροι στο κέντρο και τα άκρα και να παίξουμε πιο επιθετικά. Πιστεύω ότι ο Οτο Ρεχάγκελ ξέρει τι πρέπει να κάνει, ώστε να παρουσιάσει την Εθνική μας βελτιωμένη το Σάββατο.
Οσο για το χθεσινό παιχνίδι; Οι Σουηδοί παρουσιάστηκαν πολύ καλύτεροι απ' ό,τι τους περίμενα, πίεσαν σωστά στον χώρο του κέντρου και για τουλάχιστον 70 λεπτά κυριάρχησαν πλήρως στον αγώνα. Εμείς γίναμε απειλητικοί μόνο μία φορά, προς το τέλος του 90λέπτου και νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι δίκαιο. Είπαμε όμως: σηκώνουμε το κεφάλι και κοιτάμε μπροστά...