Μεθοδικοί, προβλέψιμοι, κουρασμένοι

Τι ομάδα είναι η Σουηδία; Το πώς θα εμφανιστεί κάποιος στα τελικά των διοργανώσεων είναι ένα μυστήριο κι αυτό το έχουμε καταλάβει. Οι Τούρκοι στα προκριματικά έπαιζαν με τρία δεκάρια, είχαν μια ενδεκάδα γεμάτη κοντούληδες επιθετικούς που λύσσαγαν τον αντίπαλο στην (αντιπαραγωγική) ντρίμπλα και τα παιγνίδια τους ήταν η χαρά του over: με τους Πορτογάλους εμφανίστηκαν με μια ενδεκάδα τελείως διαφορετική γεμάτη με ψηλά παιδιά που μάχονταν κι έριχναν και ξύλο. Εχασαν γιατί η παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο είναι μια πολύ καλή ομάδα, όμως τον τρόπο που έπαιξαν ουδείς μπορούσε να τον φανταστεί. Οπως ήταν δύσκολο να φανταστεί πως οι Τσέχοι θα παίξουν ενενήντα λεπτά κατενάτσιο κόντρα στους Ελβετούς ή ότι οι Κροάτες θα το γυρίσουν στο «ταμπούρι» στο δεύτερο ημίχρονο με την Αυστρία. Λίγες ομάδες έχουν στα τελικά την τακτική συμπεριφορά που είχαν και στους προκριματικούς, αλλά η Σουηδία είναι μια τέτοια: όταν την έχεις παρακολουθήσει ξέρεις τι σε περιμένει. Οι άνθρωποι λατρεύουν τόσο πολύ τη μεθοδικότητα ώστε δεν κάνουν εκπλήξεις.

Ουκρανία

Αυτή η μεθοδικότητα τους κάνει συνήθως προβλέψιμους. Οποιος ξόδεψε δύο ώρες από τη ζωή του για να παρακολουθήσει το φιλικό των Σουηδών με την Ουκρανία θα με καταλάβει καλύτερα. Στο παιγνίδι αυτό φάνηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι αρετές που είχαν οι Σουηδοί στον προκριματικό και οι δυσκολίες με τις οποίες φτάνουν στην Αυστρία.

Αμυνα

Οι αρετές τους είναι δεδομένες. Η Σουηδία είναι ομάδα με τεράστια τακτική παιδεία. Ο Γκάρι Λίνεκερ έλεγε πριν από λίγες μέρες στο Λονδίνο ότι το παιγνίδι Ελλάδα – Σουηδία μπορεί να είναι ένα σεμινάριο άμυνας με διαφορετικούς τρόπους. «Αμυνα», έλεγε ο τωρινός σχολιαστής του BBC, «παίζεις ή ψυχωμένα όπως οι Ελληνες ή οργανωμένα όπως οι Σουηδοί». Εχει δίκιο: η τετράδα της άμυνας των Σουηδών (από όποιους κι αν αποτελείται) κινείται όσο αρμονικά ζητάει κάθε προπονητής που παίζει ζώνη. Οι Σουηδοί δέχονται φάσεις, όμως για να σκοράρεις πρέπει να εκμεταλλευτείς τα δευτερόλεπτα που σου δίνουν να αναπνεύσεις πριν κλείσουν πάνω σου. Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η επιθετική τους λειτουργία. Οι τρεις από τους τέσσερις της μεσαίας γραμμής (ο Λιούνγκμπεργκ, ο Λίντεροθ και ο Κάλστρομ) κατεβάζουν μπάλα, ψάχνουν τη σπόντα, επιμερίζονται το σχέδιο ανάπτυξης που ποτέ δεν λείπει, έστω κι αν καμιά φορά είναι μονότονο. Αν οι Σουηδοί δουν ότι έχεις προβλήματα στο ψηλό παιγνίδι, θα σηκώσουν χωρίς ντροπή δεκάδες φορές την μπάλα. Αν δουν ότι δυσκολεύεσαι στο κατέβασμα της μπάλας, θα σε περιμένουν για να σου κόψουν τις αντεπιθέσεις. Αν δουν ότι δίνεις χώρο στο πλάι, δεν θα διστάσουν να κατεβάσουν τα ακραία μπακ. Μερικές φορές αυτό δεν γίνεται παραγωγικά (μπορεί οι φάσεις που θα κάνουν να μην είναι πολλές), όμως πάντα υπάρχει ένα σχέδιο.

Ανασταλτικά

Το μεγάλο τους πρόβλημα αυτή τη φορά είναι η εφαρμογή του σχεδίου. Ο Λάρσον είναι «θάνατος» μέσα στην περιοχή κι ο Ιμπραΐμοβιτς χρειάζεται ένα δευτερόλεπτο για να σε σκοτώσει, όμως ο πρώτος είναι 37 χρόνων κι ο δεύτερος δύο μήνες τραυματίας: οι δυο τους δεν πρεσάρουν, γεγονός που επιτρέπει στους αντίπαλους αμυντικούς και κόφτες να περάσουν την μπάλα μπροστά χωρίς προβλήματα. Η Σουηδία δυσκολεύεται να κάνει το παιγνίδι της, γιατί όταν αμύνεται οι δύο επιθετικοί της δεν παίζουν. Με τους Ουκρανούς δέχονταν φάσεις, γιατί ο μηχανισμός ανασταλτικά δεν λειτουργούσε.

«Κάρα»

Αν ο Καραγκούνης είναι καλά, αν ο Γκέκας και ο Αμανατίδης απέναντι στη ζώνη έχουν την κίνηση που πρέπει κι αν στα στημένα είμαστε καλύτεροι, όλα γίνονται. Δεν πρέπει όμως να τους αφήσουμε πολύ την μπάλα. Γιατί οι άτιμοι ξέρουν τι να την κάνουν…