Oι Ρουμάνοι ήθελαν την ισοπαλία και αυτό φάνηκε και στους μεγάλους πανηγυρισμούς τους στο τέλος του ματς. Οι Γάλλοι δεν κατάλαβα τι ήθελαν. Αν ήθελαν πάντως να κερδίσουν, θα έπρεπε να είχαν προετοιμαστεί καλύτερα, μια και η Ρουμανία ήταν δεδομένο τι θα προσπαθούσε να κάνει. Απέναντι στην προβλέψιμη τακτική των Βαλκάνιων οι υποψήφιοι πρωταθλητές Ευρώπης Γάλλοι (αυτό το είπε ο Ντομενέκ και πριν και μετά το τέλος του αγώνα) πίστευαν ότι μπορούν να κερδίσουν με το βάρος της προσωπικότητάς τους: αρκετή κατοχή μπάλας, κάποιες προσωπικές ενέργειες του Ριμπερί, λίγο σχηματοποιημένο παιχνίδι στο πλάι, τον Μπενζεμά να τρέχει παντού κι ένα γκολ κάποια στιγμή θα μπει. Δεν μπήκε διότι τα πόδια του Ριμπερί είναι βαριά, διότι ο Ανελκά μοιάζει αλλού και ο Ανρί έμεινε στον πάγκο. Στο πρώτο της παιχνίδι σε τελικά μεγάλης διοργάνωσης ύστερα από αρκετά χρόνια χωρίς τον Ζιντάν, η Γαλλία έχει ανάγκη από κάποιον που θα τη σηκώσει στις πλάτες του. Αν δεν τον βρει, βλέπω δύσκολα τα πράγματα. Οσο για τους Ρουμάνους, είναι θεμιτό να ονειρεύονται να γίνουν, όπως λένε, «η Ελλάδα του 2008». Αλλά κάποιος πρέπει να τους πει ότι το 2004 η Ελλάδα σκόραρε σε όλα τα ματς του τουρνουά, που σημαίνει ότι μάλλον λάθος κάνουν κι αυτοί.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube