Θανάσης από «κούπες»

Πάει και αυτή η σειρά τελικών στο μπάσκετ, τελείωσε, γλυκέ μου αναγνώστη. Τι κρίμα! Δύο παιχνίδια ακόμα να είχαμε, είμαι σίγουρος ότι θα γράφαμε ιστορία. Θα γινόμασταν η πρώτη χώρα στην οποία τον σχολιασμό των αγώνων δεν θα έκαναν δημοσιογράφοι του αθλητικού χώρου, αλλά πολεμικοί ανταποκριτές. Του χρόνου μπορεί να τα καταφέρουμε και να μη χρειαστούμε τον Σκουντή και τον Λεάνη, αλλά τον Σωτήρη Δανέζη και τον Γιώργο Φιλιππάκη. Και εις ανώτερα εύχομαι...

Πρωταθλητής για μια ακόμα χρονιά στέφθηκε ο Παναθηναϊκός, κατορθώνοντας να υπερνικήσει ακόμα και τον Ζαβλανό, ο οποίος έκανε όργια εναντίον του. Μην κοιτάς με αυτό το απορημένο βλέμμα που θυμίζει τον Σάββα Τσιτουρίδη χαμογελαστό, διότι το λέει ο Παναγιώτης Μπόμης, οπότε έτσι είναι. Διαβάζω στο πρωτοσέλιδο της «Πράσινης»: «Αγρια Ηδονή. Οργια πάλι ο Ζαβλανός, όμως δεν τα… κατάφερε».

Εντρομος χάθηκα στις εσωτερικές σελίδες της εφημερίδας για να διαβάσω το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για το σκοτεινό σχέδιο του γκριζοφορεμένου ανδρός να στερήσει τον τίτλο απ' την ομάδα, αλλά στάθηκα άτυχος. Εφαγα τον κόσμο, δεν βρήκα τίποτα. Μάλλον ο Παναγιώτης, επειδή τα καταδικαστικά σφυρίγματα του Ζαβλανού ήταν τόσα πολλά που δεν χωρούσαν σε δέκα σελίδες, σκέφτεται να τα παρουσιάσει τις επόμενες μέρες σε ένα ένθετο και τώρα απλώς περιορίστηκε να το διαφημίσει...

Κατά την περιπλάνησή μου στον εσωτερικό κόσμο της «Πράσινης» ανακάλυψα, όμως, κάποια συλλεκτικά κομμάτια, τα οποία έχω ιερή υποχρέωση να αναδείξω. Διαβάζω για παράδειγμα: «Πριν από την έναρξη του αγώνα ο Θανάσης Γιαννακόπουλος πήρε το μικρόφωνο, πήγε στο πέταλο, αποθεώθηκε και είπε στον κόσμο: "Φίλοι του Παναθηναϊκού, να είστε ήρεμοι. Μην παρασύρεστε. Ολα θα πάνε καλά. Βοηθήστε τον Παναθηναϊκό μας να κερδίσει ένα ακόμη πρωτάθλημα. Μην παρασύρεστε από τις προκλήσεις"».

Βέβαια, θα ήταν προτιμότερο και πιο αποτελεσματικό να έπαιρνε στη συνέχεια και ο «Ντόκεν» το μικρόφωνο και να του απαντούσε: «Πρόεδρε του Παναθηναϊκού, να είσαι ήρεμος. Μην παρασύρεσαι. Ολα θα πάνε καλά. Βοήθησε τον Παναθηναϊκό μας να κερδίσει ένα ακόμα πρωτάθλημα. Μη σουλατσάρεις στο γήπεδο».

Σε κάθε περίπτωση τον αγαπώ τον Θανάση (από τούδε Σάκης, λόγω οικειότητας), λατρεμένε αναγνώστη. Σκέφτομαι, μάλιστα, επειδή Κύπελλο και Σάκης είναι δύο έννοιες άμεσα συνυφασμένες, να προτείνω από του χρόνου η «κούπα» να είναι όπως αυτή που βλέπεις στο σκίτσο. Να 'χει και τον Σάκη μέσα, ώστε ο «Φράγκι» να σηκώνει στον ουρανό του ΟΑΚΑ μαζί με το κύπελλο και εκείνον. Εκεί να δεις αποθέωση...

Παραληρώ και θα ξεχάσω το καλύτερο. Το μεγάλο αίνιγμα που θέτει ο Βασίλης Παπαθεοδώρου: «Εφτασε στο σημείο να σωριαστεί στο τερέν για να διαμαρτυρηθεί. Να διαπομπεύει τον εαυτό του. Να προκαλεί τον κόσμο με τη συμπεριφορά του. Αρνούμαστε να πιστέψουμε ότι είναι αυτός και δεν γράφουμε το όνομά του».

Ο θείος Αμάραντος άνοιξε την πρώτη σαμπάνια, ενώ ο οδηγός μου ο Θόδωρος έτρεξε να ετοιμάσει τη λιμουζίνα για να πάμε να τον υποδεχθούμε. Και οι τρεις πέσαμε στην παγίδα του Παπαθεοδώρου. Πιστέψαμε ότι ο Βασίλης έκανε ρεπορτάζ πολυμετοχικού και με τον γρίφο του φωτογράφιζε την άφιξη του σαγηνευτικού Σέρχιο Μαρκαριάν για τη θέση του προπονητή της ομάδας. Η θεία Λουκρητία, ούσα έμπειρη σε σχόλια με υπονοούμενα, μας εξήγησε ότι ο καλός μου αναφέρεται στον Παναγιώτη Γιαννάκη.

Η απότομη εναλλαγή συναισθημάτων έφερε τον θείο στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Παραμένει ακόμα στο δωμάτιό του κλειδωμένος, με τον αγαπημένο του Πιγκουίνο αγκαλιά, μονολογώντας: «Τι μαλ..., μαλ..., μαλ... είναι ο Τεν Τεν». Αδυνατώ να τον καταλάβω…

Προσπερνώ το οικογενειακό δράμα που μας βρήκε και συνεχίζω με λίγο ακόμα πικάντικο Παπαθεοδώρου: «Το μήνυμα του Σωτήρη Νίνη στο facebook πέντε λεπτά μετά τον τελικό: " Χρειαζόμαστε δουλειά στο μπάσκετ, δεν πάμε καλά. Χι χι χι...". Γεια σου, ρε Σωτηράκη. Γιατί Παναθηναϊκός γεννιέσαι, δεν γίνεσαι»!

Σκέφτεσαι ό,τι σκέφτομαι, υποψιασμένε μου αναγνώστη; Τι πιθανότητες δίνεις πέντε λεπτά αργότερα ο Σωτηράκης να είχε νέο μήνυμα απ' τον Ζοσέ Πεσέιρο; Λες και το βλέπω είναι: «Χρειάζεσαι δουλειά στο ποδόσφαιρο, Νίνη, δεν πας καλά. Χο χο χο (σ.σ.: Γέλιο Ανθούλας, όχι Σωκράτη)». Γιατί προπονητής, δυστυχώς, δεν γεννιέσαι. Γίνεσαι!

Θα σε παρακαλέσω τώρα να κάνεις ενός λεπτού διακοπή απ' την ανάγνωσή σου, για να τιμήσεις με αυτόν τον τρόπο τον επόμενο άνδρα που κοσμεί τη στήλη. Ο ώριμος και γοητευτικός –με την πάροδο των Euro όλο και πιο πολύ– Βασίλης Γκαγκάτσης έκανε μια δήλωση που με συγκλόνισε. Διαβάζω στο «Goal»: «Λέτε ότι το ποδόσφαιρο δεν παίρνει λεφτά επειδή πρόεδρος είναι ο Γκαγκάτσης. Ελάτε με εκλογικές διαδικασίες να πάρετε τη διοίκηση».

Βασίλη μου, ξέρω ότι δεν είσαι αγόρι που του αρέσουν τα αξιώματα και με βαριά καρδιά παραμένεις πρόεδρος και σε ευχαριστούμε γι' αυτό, αλλά μην τους βάζεις ιδέες και με πληγώνεις. Και να έρθουν να σου πάρουν τη διοίκηση, θα τους σταματήσω εγώ. Πάνω απ' το μαυρισμένο στέρνο μου θα περάσουν, αν θέλουν να πάρουν τη θρυλική καρέκλα σου…

Παραμένω στον κόσμο των celebrities και πιο συγκεκριμένα στον πρόεδρο της ΕΡΤ, τον γλυκό Παναγόπουλο, ο οποίος δεν φείδεται ιδεών, εξ ου και οι αλλαγές που αποφάσισε να κάνει. Μην πάει το μυαλό σου στον Βερνίκο. Αναφέρομαι στο νέο λογότυπο της ΕΡΤ, αλλά και στο νέο μότο το οποίο λανσάρει για την προβολή της κρατικής τηλεόρασης: «Ευφυής ψυχαγωγία για όλους». Το βρίσκω εκπληκτικό. Θα ήταν κρίμα όμως να μην το ακολουθεί και η κατάλληλη διαφήμιση, ώστε να το αναδείξει.

Εχω μια ιδέα, την οποία ρίχνω στο τραπέζι: ένας νέος κρατά ένα πλακάτ, το οποίο κρύβει το πρόσωπό του. Το πλακάτ γράφει: «Ευφυής ψυχαγωγία για όλους». Πυκνοί καπνοί και ήχοι από τύμπανα επιτείνουν το κλίμα αγωνίας. Το πλάνο γίνεται ξαφνικά κοντινό, ο νέος τραβά απότομα το πλακάτ και αποκαλύπτεται στο κοινό αναφωνώντας: «Τσα»! Είναι ο Παύλος Παπαδημητρίου…

Στη συνέχεια ένα σφύριγμα ακούγεται απ' το βάθος. Στη σκηνή εμφανίζεται ο Παναγιώτης Βαρούχας με μπλουζάκι που γράφει πάνω «Ευφυής διαιτησία για όλους». Ακολουθεί ο Μανώλης Κοττάκης με T-shirt που γράφει «Ευφυείς συνεντεύξεις για λίγους», η Βίκυ Φλέσσα «Ευφυής ύπνος για πολλούς» και την αυλαία ρίχνει ο Τέρενς Κουίκ: «Ευφυείς ειδήσεις προσεχώς».

Υπόσχομαι στον πολυαγαπημένο «Πανάγο» αν τελικά υιοθετήσει την ιδέα μου, να μην του ζητήσω χρήματα για πνευματικά δικαιώματα. Τον καλοπιάνω, κεχαριτωμένε αναγνώστη, για να με καλέσει του χρόνου στην κριτική επιτροπή των μουσικών, που θα επιλέξουν το τραγούδι της Eurovision. Πάντα ονειρευόμουν να καθίσω δίπλα στην Ελεονόρα Μελέτη…