Το δικό μου «προσωπικό κριτήριο»...

Λάουντρουπ, Σκίμπε, Περέν (φωτό), Τεν Κάτε, Φερνάντεθ –και ποιος ξέρει αν υπάρχουν και άλλοι στη σχετική λίστα– αποτελούν στόχους του Παναθηναϊκού για τη θέση του προπονητή. Αν δεχθούμε ότι όλοι οι παραπάνω δέχονται να έρθουν να δουλέψουν στην Ελλάδα, μερικοί δε το έχουν δηλώσει και δημοσίως, έστω και με υψηλότερους μισθούς απ’ ό,τι ίσως θα ζητούσαν σε κάποια άλλη χώρα, ας προσπαθήσουμε να έρθουμε στη θέση των ανθρώπων του Παναθηναϊκού και να διαλέξουμε τον καλύτερο. Βέβαια, εδώ υπάρχει ένα ερωτηματικό σχετικά με τους «ανθρώπους του Παναθηναϊκού», δηλαδή ποιοι είναι αυτοί που θα διαλέξουν. Γιατί η τελευταία δήλωση του εν δυνάμει νέου προέδρου του ΠΑΟ, Νίκου Πατέρα, στη «SportDay», «θα διαλέξω με βάση το προσωπικό μου κριτήριο και τις εισηγήσεις του Κώστα Αντωνίου», ξενίζει λιγάκι, αν έχει αποδοθεί σωστά. Και ξενίζει επειδή δεν γνωρίζουμε ακριβώς πού θα βασιστεί το προσωπικό κριτήριο του κ. Πατέρα, θα διαλέξει, π.χ., βάσει εθνικότητας, τον πιο νέο, τον πιο έμπειρο, τον πιο όμορφο, ποιον; Θεωρούμε βέβαιο ότι κατά τη διάρκεια των συζητήσεων των υποψηφίων με τον κ. Αντωνίου και τον κ. Βέλιτς θα διερευνήθηκαν οι προθέσεις και τα σχέδια των προπονητών, η άποψή τους για τις δυνατότητες και το μέλλον της ομάδας και βέβαια οι οικονομικές απαιτήσεις τους, αλλά και οι απαιτήσεις τους για μεταγραφές, οι διασυνδέσεις τους και οι δυνατότητές τους να προσελκύσουν νέους αξιόλογους ποδοσφαιριστές στο «τριφύλλι» και άλλα πολλά, που φαντάζομαι θα μεταφερθούν στον κ. Πατέρα ώστε να τα συνεκτιμήσει μαζί με το «προσωπικό του κριτήριο», στα ιδιότυπα αυτά καλλιστεία. Και βέβαια, επειδή δεν φαίνεται πιθανό να έρθει προπονητής στον Παναθηναϊκό ο Λίπι, ο Φέργκιουσον, ο Βενγκέρ, κ.ά., τότε θα μιλάμε σίγουρα για έναν «νέο, φιλόδοξο, με όρεξη για δουλειά», που θα έρθει επειδή θεωρεί πρόκληση την (ενδεχόμενη) συμμετοχή του Παναθηναϊκού στο επόμενο Τσάμπιονς Λιγκ, κ.λπ. Τα γνωστά.

Στη λίστα υπάρχουν ένας Δανός, ένας Γερμανός, ένας Γάλλος, ένας Ολλανδός και ένας Ισπανός. Από άποψη εθνικότητας και σχολών ποδοσφαίρου, μάλλον λίγο μπερδεμένο μου φαίνεται. Ισως θα ήταν προτιμότερο να έλεγε κανείς ψάχνω για Σκανδιναβό ή Βορειοευρωπαίο, Κεντροευρωπαίο ή προπονητή από μεσογειακή χώρα. Και να σχημάτιζε μια λίστα από π.χ. Σκανδιναβούς ή Ιβηρες προπονητές. Θα ήταν πιο απλά τα πράγματα και ίσως πιο συγκεκριμένα στο τι ζητάει ο Παναθηναϊκός. Να θυμίσω ότι τα τελευταία χρόνια στο «τριφύλλι» έχουν δουλέψει ένας Ισραηλινός, ένας Ιταλός, ένας Σουηδός, ένας Ισπανός, δύο Πορτογάλοι και ίσως και κάποιοι άλλοι που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν, καθένας από αυτούς έφερε και μερικούς ποδοσφαιριστές από την πατρίδα του, στο τέλος όλοι έφυγαν και μαζί με αυτούς και οι ποδοσφαιριστές που έφεραν. Δεν νομίζω, πάντως, ότι υπήρχε μέχρι τώρα μια λογική και μια συνέπεια στην επιλογή προπονητών. Ας είναι.

Ας ρίξουμε τώρα μια ματιά και στους συγκεκριμένους υποψηφίους. Ο 44χρονος Μίκαελ Λάουντρουπ υπήρξε σπουδαίος ποδοσφαιριστής, με καριέρα στις Γιουβέντους, Λάτσιο, Μπαρτσελόνα, αλλά και στη Ρεάλ, υπήρξε αρχηγός της εθνικής Δανίας (3ος σε συμμετοχές) και έχει ψηφιστεί και ο καλύτερος Δανός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Ως προπονητής εργάστηκε, ως βοηθός, στην εθνική Δανίας (2000-2002), στην Μπρόντμπι (2002-2006), με την οποία κέρδισε μία φορά το πρωτάθλημα Δανίας (2005), αλλά πιο γνωστός προπονητικά έγινε από τη θητεία του στην ισπανική Χετάφε (2007-2008), κυρίως λόγω της καλής πορείας της ομάδας στο Κύπελλο UEFA και του δραματικού αποκλεισμού της από την Μπάγερν στα προημιτελικά του θεσμού. Παρ' όλο που η Χετάφε τερμάτισε στη 14η θέση του ισπανικού πρωταθλήματος (13η το 2007 με προπονητή τον Σούστερ) και έφτασε για δεύτερη συνεχή χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου, στον οποίο έχασε από τη Βαλένθια και μαζί την έξοδο στην Ευρώπη. Παρ' όλα αυτά, στη Χετάφε και κατ' επέκτασιν στον Λάουντρουπ πιστώθηκε ότι έπαιξε ωραίο και επιθετικό ποδόσφαιρο.

Ο Μίκαελ Σκίμπε είναι 43 ετών, υπήρξε μέτριος ποδοσφαιριστής, που σταμάτησε πρόωρα την καριέρα του λόγω σοβαρού τραυματισμού, και ασχολήθηκε πολύ νωρίς με την προπονητική. Δούλεψε πολλά χρόνια στα τμήματα υποδομής της Σάλκε και της Ντόρτμουντ, της οποίας έγινε πρώτος προπονητής (ο νεότερος στην ιστορία της Μπουντεσλίγκα) το 1998. Επειτα από ενάμιση χρόνο απολύθηκε για να επιστρέψει στα τμήματα υποδομής. Το 2000 έγινε γενικός διευθυντής στην εθνική ομάδα της Γερμανίας και αργότερα (τυπικά) βοηθός του ομοσπονδιακού Ρούντι Φέλερ, από την οποία παραιτήθηκαν μαζί το 2004, για να γίνει ομοσπονδιακός υπεύθυνος των τμημάτων υποδομής. Τον Οκτώβριο του 2005 έγινε προπονητής της Λεβερκούζεν. Κατά τη διάρκεια της θητείας του η καλύτερη περίοδός του ήταν το 2005-2006, όταν οδήγησε την ομάδα στην 5η θέση της Μπουντεσλίγκα και στην έξοδό της στο Κύπελλο UEFA. Ο Σκίμπε απολύθηκε από τη Λεβερκούζεν στις 21 Μαΐου 2008, επειδή απέτυχε να οδηγήσει την ομάδα στην έξοδό της στο Κύπελλο UEFA και έπειτα από πολλές διαμαρτυρίες των οπαδών της, οι οποίοι απαιτούσαν την απόλυσή του.

Ο Αλέν Περέν είναι 52 χρόνων, ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα σε ηλικία 27 χρόνων στη Νανσί ως βοηθός του Αρσέν Βενγκέρ, στην οποία και παρέμεινε επί 10 χρόνια ως υπεύθυνος των Ακαδημιών της Νανσί. Το 1993 ανέλαβε προπονητής της Τρουά, την οποία σε 6 χρόνια την ανέβασε τρεις κατηγορίες, φτάνοντάς τη μέχρι την έξοδο στο Κύπελλο UEFA το 2001 και στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ιντερτότο. Το 2002 ανέλαβε τη Μαρσέιγ, στην οποία και στην ουσία ανέδειξε τον Ντιντιέ Ντρογκμπά, για να απολυθεί τον Ιανουάριο του 2004. Επειτα από ένα σύντομο πέρασμα από τα Εμιράτα με την Αλ-Αϊν το 2005 διαδέχτηκε τον γνωστό μας Βέλιμιρ Ζάετς στην Πόρτσμουθ, στην οποία έκανε μια καλή (πρώτη) σεζόν, αλλά απολύθηκε 8 μήνες μετά επειδή η ομάδα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, στη δεύτερή του σεζόν. Το 2006-2007 δούλεψε στη Σοσό, με την οποία κατέκτησε το Κύπελλο Γαλλίας για δεύτερη φορά στην ιστορία της. Τη σεζόν που πέρασε ήταν προπονητής της Λιόν, με την οποία κατέκτησε το νταμπλ, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Ο Περέν απολύθηκε (;) από τη Λιόν διότι υπάρχει «διαφορετική φιλοσοφία» με τον πρόεδρο της ομάδας, μια απόλυση πάντως που έφερε αρκετές αντιδράσεις και επικρίσεις.

Ο Ολλανδός Χενκ Τεν Κάτε είναι 54 ετών, υπήρξε μέτριος ποδοσφαιριστής σε ολλανδικούς συλλόγους (αλλά και στο αμερικανικό πρωτάθλημα). Δούλεψε αρκετά χρόνια σε μικρομεσαίες ολλανδικές ομάδες αλλά και στην ΜΤΚ Ουγγαρίας και στη γερμανική Ιρτινγκεν, από το 1990 έως το 2003, με καλύτερη χρονιά του όταν οδήγησε τη Φίτεσε στην 3η θέση του ολλανδικού πρωταθλήματος το 1998 (μαζί με τον Νίκο Μαχλά), ενώ κατέκτησε και το Κύπελλο Ουγγαρίας με την ΜΤΚ. Το διάστημα 2003-2006 υπήρξε (πρώτος) βοηθός του Φρανκ Ράικαρντ στην Μπαρτσελόνα κερδίζοντας ένα Τσάμπιονς Λιγκ και δύο πρωταθλήματα Ισπανίας. Την περίοδο 2006-2007 ανέλαβε τον Αγιαξ με τον οποίο έχασε το πρωτάθλημα Ολλανδίας στη διαφορά τερμάτων (1 γκολ διαφορά! με την Αϊντχόφεν), από τον οποίο έφυγε για να γίνει βοηθός του Αβραάμ Γκραντ στην Τσέλσι, τον οποίο και ακολούθησε όταν απολύθηκε πριν από λίγες ημέρες.

Τέλος, ο Ισπανός Βίκτορ Φερνάντεθ είναι 48 ετών και έχει κατακτήσει το Κύπελλο Κυπελλούχων με τη Σαραγόσα το 1995 (σε ηλικία 35 ετών) και το Διηπειρωτικό Κύπελλο με την Πόρτο το 2004. Εργάστηκε 7 χρόνια στη Σαραγόσα (1990-97), στην Τενερίφη (1997-98), 4 χρόνια στη Θέλτα (1998-02), 2 χρόνια στην Μπέτις (2002-04), στην Πόρτο το 2004-05, από την οποία και απολύθηκε ύστερα από έξι μόλις μήνες, για να επανέλθει στη Σαραγόσα το 2006 μέχρι και πρόσφατα. Εχει επίσης κατακτήσει το Κύπελλο Ισπανίας με τη Σαραγόσα το 1994 και το Ιντερτότο με τη Θέλτα το 2000.

Δεν ξέρω αν σας διαφώτισα καθόλου με όλα τα παραπάνω. Η καλύτερη βέβαια λύση θα ήταν προπονητής ο Λάουντρουπ με βοηθό τον Τεν Κάτε και τον Σκίμπε στις Ακαδημίες, αλλά αυτό μοιάζει με λύση επιπέδου Μπαρτσελόνα, Τσέλσι κ.ά. Σε γενικές γραμμές, πάντως, είναι όλοι καλοί προπονητές, οι περισσότεροι θιασώτες του επιθετικού και θεαματικού ποδοσφαίρου. Το δικό μου «προσωπικό κριτήριο» θα τους κατέτασσε, κατά σειρά, Περέν, Λάουντρουπ, Φερνάντεθ και Τεν Κάτε. Αν είχα την πολυτέλεια να απορρίψω κάποιον, θα ήταν ο Σκίμπε. Πάντως, πολύ σημαντικό είναι η οποιαδήποτε απόφαση να παρθεί πολύ γρήγορα, για να αρχίσει σύντομα ο σχεδιασμός της νέας χρονιάς με την επίβλεψη του νέου προπονητή. Αντε, γιατί τελικά θα μείνει αμανάτι ο Κλέιτον στον Πηλαδάκη.