Του Νίκου Σαρίδη
Ο Απόστολος των... Ηνωμένων Εθνών! Αυτός, ως φαίνεται, είναι ο Απόστολος Παπουτσάκης, ο πρόεδρος του Εργοτέλη, ο οποίος φέρεται τα τελευταία εικοσιτετράωρα να χωρηγεί την ΠΑΕ ΟΦΗ με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 360.000 ευρώ, προκειμένου ο λογότυπος της ασφαλιστικής εταιρείας που διευθύνει («Διεθνής Ενωσις») να τοποθετηθεί στην οπίσθια πλευρά της φανέλας του ΟΦΗ, στο αμαξίδιο-φορείο και στο πούλμαν!
Ο άνθρωπος που τη λυκοφιλία (στην καλύτερη) μεταξύ των δύο ομάδων του Ηρακλείου τη μετατρέπει σε, οιονεί, αδελφοποίηση! Για τον Εργοτέλη ο ΟΦΗ ήταν εδώ και δεκαετίες ο... κακός της ιστορίας. Το 1967 η δικτατορία έριξε τον «Εργο» από τη Β' Εθνική και του πήρε τους παίκτες, εντάσσοντάς τους στον ΟΦΗ. Στο πλαίσιο της χουντικής κοπής χαρτογράφησης του ποδοσφαίρου: «Μία πόλη - μία ομάδα». Ηταν μια «σκιά» στη διαδρομή της ομάδας με τα ασπρόμαυρα, την οποία η συλλογική μνήμη διέγραψε. Εξάλλου, όλοι οι σύλλογοι κουβαλάνε κηλίδες από το παρελθόν, τις οποίες με τον καιρό θάβουν κάτω από τη χρυσόσκονη των αγωνιστικών κλεών...
Πάντως, τα γεγονότα του '67 δεν γέννησαν αταβισμό του τύπου: ένθεν οι αντιστασιακοί - κακείθεν τα σταγονίδια... Ούτως ή άλλως, και φάνηκε και στα κατοπινά χρόνια, ο ΟΦΗ είχε τον λαό και την παρουσία στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο. Ο Εργοτέλης, απλώς, επώαζε ποδοσφαιριστές που φορούσαν τη φανέλα του ΟΦΗ (Δημήτρης Παπαδόπουλος, Γιώργος Βλαστός, Μανώλης Συντιχάκης). Δεν επρόκειτο για ισομεγέθεις ομάδες και εκ των πραγμάτων είχαν αμβλυνθεί οι παλιές διαφορές...
Ωσπου το 2004 οι «κιτρινόμαυροι» προβιβάστηκαν στην Α' Εθνική. Με μεγαλομέτοχο τον Νίκο Τζώρτζογλου και πρόεδρο τον Γιώργο Σουλτάτο. Και όχι απλώς προβιβάστηκαν, αλλά άφησαν το γήπεδο στον ενετικό προμαχώνα του «Μαρτινέγκο» για το Παγκρήτιο. Πρώτοι αυτοί. Ο Φανούρης Βατσινάς κρατούσε ακόμη τον ΟΦΗ στην πατροπαράδοτη έδρα του, στα Καμίνια Ηρακλείου. Δεν είχε προετοιμαστεί... Ηταν φανερό ότι ο Τζώρτζογλου έβαζε τον πήχη ψηλά. Προσφυώς σκεπτόμενος και ενεργών, δεν αποπειράθηκε να συσπειρώσει τους όποιους ακραιφνείς οπαδούς του Εργοτέλη, αλλά ακολούθησε το σύστημα «περάστε, κόσμε»! Φτηνά εισιτήρια, μπαλόνια, φολκλορικά συγκροτήματα, παράτες, χάπενινγκ, γενικά κλίμα... τριαλαριλαρό! Χωρίς ποτέ να στρέφεται κατά της «ιδέας» του ΟΦΗ. Ισα ίσα που βράβευε κοτζάμ Νιόπλια -εμβληματική περσόνα της altera pars-, την ώρα που ο Βατσινάς παρακολουθούσε μουδιασμένος... Μόνο που αγωνιστικά ο «Εργό» πέρασε... κάτω από τον πήχη. Υποβιβάστηκε, αλλά επανήλθε. Ωστόσο, ο δρόμος της διείσδυσης στη μεγάλη μάζα των φιλάθλων της Κρήτης κάπου χάθηκε, παρά τ' ανοίγματα και σε άλλα μέρη του νησιού, με επισκέψεις σε σχολεία κ.λπ.
Στο μεταξύ (και) ο «Ομιλος» είχε μετακομίσει στο Παγκρήτιο. Και όταν οι δύο ομάδες ξαναντάμωσαν, ο μεν Βατσινάς εξακολουθούσε να συμπεριφέρεται σαν Λουδοβίκος, με τη νοοτροπία του L' etat c' est moi. Εν προκειμένω, όχι το κράτος, αλλά η ποδοσφαιρική Κρήτη είναι δική μου. Η αλαζονεία του ισχυρού. Ο δε Τζώρτζογλου, τη στιγμή που ο Βατσινάς προσπαθούσε να πείσει τους οπαδούς της ομάδας ότι δεν είναι ετερόφωτος και οι σκληροπυρηνικοί «ομιλίτες» τον περνούσαν γενεές δεκατέσσερις, χτυπούσε το... σαμάρι (Παναθηναϊκό). Σε συνέντευξη Τύπου κατήγγειλε ότι ο Λιβαθηνός τού είχε προτείνει την προεδρία της ΠΑΕ ΟΦΗ!
Παράλληλα, ως πρόεδρος της τοπικής ΕΠΣ και κουμπάρος του Γκαγκάτση διαδραμάτισε ρόλο αμφιτρύονα σε αγώνες της Εθνικής, τελικό Κυπέλλου και λοιπές εκδηλώσεις. Πετούσε, λοιπόν, την μπάλα και στο γήπεδο των δημοσίων σχέσεων, εκεί που ο Βατσινάς αγκομαχούσε...
Οσο για τον Παπουτσάκη, είχε εισέλθει ήδη στον Εργοτέλη. Ο οποίος Εργοτέλης, μάλιστα, είχε γίνει ομάδα με... ονοματεπώνυμο την εταιρεία του Παπουτσάκη. Περιοριζόταν, ωστόσο, σε δεύτερο πλάνο. Πέρυσι, όμως, όταν ο Τζώρτζογλου «γονάτισε» από την ενασχόλησή του με τον Εργοτέλη και τον επαπειλούμενο υποβιβασμό, η πλειοψηφία των μετοχών πέρασε στα χέρια του Παπουτσάκη. Και την ομάδα έσωσε, και τις σχέσεις με τους «άλλους» άρχισε να θέτει σε νέα βάση...
Κατ' αρχάς, ο Παπουτσάκης είναι ένας «Πολύ καλός άνθρωπος, με μεγάλη ακίνητη περιουσία στην Κρήτη», όπως τον περιγράφουν άτομα που τον έχουν γνωρίσει. Και συμπαθής και ευκατάστατος, λοιπόν. Συνδυασμός που «σκοτώνει»! Προδήλως, θερμός (ακόμη) με την μπάλα. Ηγουν: δίνει λεφτά. Ενας... θείος από την Κρήτη, με παχύ μουστάκι. Σημειολογικά: φάτσα καλοκάθαγαθου Κρητίκαρου σε καρτ ποστάλ! Αρα μόνο ένας παράγων με IQ ραδικιού (!) δεν θα τον προσεταιριζόταν...
Το προανάκρουσμα στη νέα εποχή των σχέσεων με τον συμπολίτη Βατσινά και κατ' επέκτασιν τον ΟΦΗ συνέθεσαν κάποια δείπνα μεταξύ των διοικούντων τις δύο ΠΑΕ. Τώρα, με τη χορηγία των 360.000 ευρώ, βγαίνουν κερδισμένοι αμφότεροι. Ο Παπουτσάκης καθιστά εαυτόν και Εργοτέλη συμπαθέστερους στο κρητικό κοινό, και δη του ΟΦΗ. Συγχρόνως, χρησιμοποιεί και ένα brand name όπως του ΟΦΗ -σαφώς πιο γερό από του Εργοτέλη- για να διαφημίσει την εταιρεία του. Αναπόδραστα, ο Βατσινάς δείχνει να βολεύεται με τον νέο ρόλο του ΟΦΗ. Τον ρόλο του primus inter pares (πρώτου μεταξύ ίσων) στην ίδια πόλη, αφιστάμενος πλέον από λογικές του στυλ «ποιος Εργοτέλης;» Τα 360 χιλιάρικα, άλλωστε, κάμπτουν πολλές προκαταλήψεις κι άλλους τόσους ενδοιασμούς. Επίσης, σε κάνουν να μη βλέπεις ότι ο Εργοτέλης αποφάσισε τις προάλλες να τιμήσει τον (εν αποστρατεία πια) Μαχλά. Ο Νικόλας μίλησε παλαιότερα για «θέατρο σκιών» και έκτοτε είναι στον μαυροπίνακα του Βατσινά...
Αδιαφορείς ακόμη και για την πιθανότητα να επαληθευτεί μία virtual σκηνή: να σε αμφισβητήσει το «φονταμενταλιστικό» κομμάτι της εξέδρας. Ν' αμφισβητήσει ότι είσαι αυτόφωτος, βγαίνοντάς σου από αριστερά. Φωνάζοντας: «Εξω οι τσάτσοι του Παπουτσάκη»!.