Οσο κι αν τα φιλικά δεν βοηθούν σε τίποτα περισσότερο από το να βγάλει ο εκάστοτε προπονητής τα συμπεράσματά του, το χτεσινό φιλικό της Σουηδίας τουλάχιστον αποδεικνύει ότι το συγκρότημα του Λαρς Λάγκερμπακ δεν βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση εν όψει Euro, με τα προβλήματα να είναι εμφανή σε κάθε γραμμή του γηπέδου. Επιθετικά, η ποιότητα του Λάρσον και του Ιμπραΐμοβιτς είναι δεδομένη, ωστόσο δεν αρκεί προκειμένου να βγάλουν μόνοι τους φάσεις. Ειδικά ο Ζλάταν έδειξε και χτες πολύ επιφυλακτικός και σίγουρα μόνο και μόνο ότι στο βάθος του μυαλού του υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού φαίνεται και στον τρόπο με τον οποίο πατάει στο γήπεδο.
Κάτι που μόνο καλό δεν κάνει, μια και είναι προφανές ότι τους λείπει το εύκολο γκολ (σ.σ.: έχουν σκοράρει μόλις δύο γκολ στα πέντε τελευταία φιλικά τους), δεδομένο που ενισχύεται από τη συμπεριφορά των μέσων τους. Κι αυτό διότι στο κέντρο, πέραν της θετικής νότας που προσφέρει η παρουσία του φουριόζου Βίλχελμσον στα αριστερά, είναι προφανές ότι απουσιάζει η έμπνευση. Ανασταλτικά, πέραν του Λίντεροθ, ο οποίος τρέχει για όλους, οι υπόλοιποι δεν βοηθούν ή δεν αντέχουν να το κάνουν αφήνοντας εύλογα εκτεθειμένη την άμυνα, η οποία μόνο για τη σταθερότητά της δεν διακρίνεται.
Η συγκεκριμένη εικόνα των Σκανδιναβών δεν προβληματίζει ιδιαίτερα. Μία συμπαγής, σταθερή και πιεστική Ελλάδα θα έχει μεγάλη τύχη να φέρει το παιχνίδι τής πρεμιέρας του Euro εκεί ακριβώς που το θέλει. Και θα έχει ακόμα περισσότερες πιθανότητες αν καταφέρει να περιορίσει τις ατομικές εξάρσεις των ποιοτικών μονάδων που διαχειρίζεται ο Λάγκερμπακ. Συμπερασματικά πάντως, το μόνο που δεν πρέπει να προκαλεί η μέχρι στιγμής εικόνα των Σκανδιναβών είναι φόβος.