Του Μπάμπη Παπάζογλου
Oταν ο Γιάννης Χρυσικόπουλος έφτανε στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης την Τρίτη το βράδυ, γνώριζε ότι είχε μπροστά του την πρώτη μεγάλη πρόκληση από τότε που ο Σωκράτης Κόκκαλης του έδωσε «τα κλειδιά» του Ολυμπιακού, ειδικά για το διάστημα που ο πρόεδρος των νταμπλούχων θα είναι στις ΗΠΑ.
Ο μέχρι πρότινος διευθυντής μόνο του οικονομικού και εμπορικού τμήματος της ΠΑΕ είχε πλέον να διαχειριστεί και το ποδοσφαιρικό τμήμα χωρίς τη μεγάλη εμπειρία. Αλλωστε, μέχρι να πάει στον Πειραιά ήταν γραμματέας του ΥΠΕΧΩΔΕ. Και είναι η χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που έπεσε αμέσως στα βαθιά: η πρώτη μεγάλη αποστολή ήταν ο προπονητής, το πιο ευαίσθητο κομμάτι του Ολυμπιακού διαχρονικά, ιδιαίτερα όμως τη 12ετία των μεγάλων επιτυχιών με οδηγό τον Κόκκαλη. Και όχι απλώς ένας προπονητής. Ο Ερνέστο Βαλβέρδε, που μόλις είχε λύσει τη συνεργασία του με την Εσπανιόλ και ελάχιστοι πίστευαν ότι θα ερχόταν στη χώρα μας, διότι οι Ισπανοί προπονητές όταν είναι σε τροχιά ανόδου σπάνια θα πάρουν την απόφαση να ρισκάρουν με το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο Χρυσικόπουλος όμως ένιωθε σίγουρος. Δεν το έδειχνε, διότι η πρώτη φορά έχει και τις ιδιαιτερότητές της. Και γνώριζε ότι αν δεν πετύχαινε, θα το χρεωνόταν εξ ολοκλήρου και η θητεία του στο συγκεκριμένο πόστο δεν θα ξεκινούσε με τον καλύτερο τρόπο. Απέφευγε να πει και σε συνεργάτες του πόσο είχε προχωρήσει τη συγκεκριμένη υπόθεση, δεν ήθελε καν να διαρρεύσει το ταξίδι του. Ο Ολυμπιακός, ακόμα και προχθές δεν επιβεβαίωνε ότι ήταν στη Βαρκελώνη!
Μυστικοπαθής, λοιπόν, για να μη δημιουργούνται και πολλές προσδοκίες, αλλά σίγουρος ότι μπορούσε να πετύχει. Δεν είχε την εμπειρία από τέτοιες διαπραγματεύσεις, αλλά ήξερε καλά τι γινόταν. Ο Θόδωρος Γιαννίκος, υπεύθυνος διεθνών σχέσεων και νομικός σύμβουλος της ΠΑΕ, είχε συναντηθεί στην Αθήνα με τον Ινιάκι Ιμπάνιεθ, μάνατζερ του Βαλβέρδε, αλλά και του Ντάρκο Κοβάσεβιτς, λίγες ημέρες πριν από τον τελικό του Κυπέλλου με τον Αρη. Οι επαφές πλέον συνεχίζονταν καθημερινά και ο Ισπανός προπονητής έδειχνε ότι σκεφτόταν πολύ σοβαρά να έρθει στη χώρα μας. Από τη στιγμή που υπήρχε διάθεση από την πλευρά του, υπήρχε και η αισιοδοξία στον Ολυμπιακό, στον οποίο γνώριζαν τα πάντα. Ακόμα και ότι τη Δευτέρα θα έλυνε τη συνεργασία του με την Εσπανιόλ. Ολα ήταν σε προσυνεννόηση των δύο πλευρών και έτσι κλείστηκε και το ραντεβού.
Ενα άλλο «σημάδι» ήταν η κίνηση του 44χρονου προπονητή να συναντηθεί με τον Χοσέ Σεγούρα, όταν ο τελευταίος επέστρεψε στη Βαρκελώνη. Το ραντεβού δόθηκε μόλις έφτασε στην πατρίδα του, δύο ημέρες μετά την κατάκτηση του νταμπλ και ο πρώην προπονητής των «ερυθρολεύκων» τον προέτρεψε να δεχθεί την πρόταση. Του μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον Ολυμπιακό, την οργάνωσή του, το γήπεδό του, τις εγκαταστάσεις στου Ρέντη. Ηταν ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο, που έπαιξε τον δικό του ρόλο, διότι ο Βαλβέρδε ήθελε την άποψη ενός συμπατριώτη του.
Η προεργασία είχε γίνει και ο Χρυσικόπουλος με τον Γιαννίκο πήγαν πλέον στη Βαρκελώνη για να τελειώσουν την υπόθεση και να πάρουν τις υπογραφές. Και ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις, έγιναν στο φινάλε δυνατές διαπραγματεύσεις. Οι απεσταλμένοι του Ολυμπιακού συνάντησαν τον 44χρονο προπονητή, ωστόσο τις συζητήσεις τις έκαναν κυρίως με τον μάνατζέρ του, Ινιάκι Ιμπάνιεθ. Παρών κάποια στιγμή φέρεται να ήταν και ο συνεργάτης του, Μέλα Κόντρο. Είναι οι ατζέντηδες και του Ντάρκο Κοβάσεβιτς, ο οποίος επίσης μίλησε με τον Βαλβέρδε και τον προέτρεψε να πάρει την απόφαση να έρθει στη χώρα μας.
Το προχθεσινοβραδινό ραντεβού στη Βαρκελώνη δεν ήταν από τα εύκολα. Το γεγονός ότι τελείωσε στις 3 το πρωί ώρα Ισπανίας (4 δηλαδή ώρα Ελλάδας), τα λέει όλα! «Ηταν κουραστικό, αλλά άξιζε τον κόπο», έλεγαν οι «ερυθρόλευκοι» παράγοντες μετά τη συνάντηση. Η συμφωνία ουσιαστικά είχε κλείσει, όπως ανέφερε χθες η «SportDay», έχοντας την πληροφορία από την Ισπανία ότι ο Ιμπάνιεθ είπε σε συνεργάτη του λίγο πριν από τα μεσάνυχτα ότι «είμαστε κοντά, μένουν οι λεπτομέρειες».
Αυτές ρυθμίστηκαν χθες το πρωί σε νέα συνάντηση και στις 12 το μεσημέρι ουσιαστικά όλα είχαν τελειώσει. Η αποστολή του Ολυμπιακού είχε επιτευχθεί και ο Ερνέστο Βαλβέρδε είναι ο νέος προπονητής της ομάδας.
Ο Ισπανός ήθελε να φύγει από την Εσπανιόλ, διότι καταλάβαινε ότι θα είχε σημαντικά προβλήματα εκεί του χρόνου και δεν τον ενθουσίαζαν οι προοπτικές των Χετάφε, Σανταντέρ, Αλμερία. Και οι τρεις πήγαν εξαιρετικά φέτος και είναι δύσκολο να το επαναλάβουν και του χρόνου. Το ερώτημα ήταν αν θα πήγαινε στην Ελλάδα. Το απάντησε ο ίδιος, παίρνοντας την απόφαση, διότι πιστεύει ότι μέσω του Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να κάνει το άνοιγμα στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο...
Ουδείς μπορεί να γνωρίζει τι θα κάνει ο Ισπανός στη χώρα μας. Οταν έχει αποτύχει ολόκληρος Λίπι στην Ιντερ ή όταν προπονητές χωρίς προϋπηρεσία έχουν φτάσει σε μεγάλες διακρίσεις, οι προβλέψεις είναι περιττές. Αναμφίβολα όμως είναι η καλύτερη περίπτωση ξένου προπονητή σ' αυτά τα 12 χρόνια των επιτυχιών. Δεν είναι το τεράστιο όνομα, ωστόσο είναι από τους καλούς, νέους και φιλόδοξους προπονητές της Ισπανίας. Η σύγκριση με άλλους είναι σαφώς υπέρ του. Τον πλέον επιτυχημένο προπονητή του Ολυμπιακού, Ντούσαν Μπάγεβιτς, είχε διαδεχτεί ο Ιταλός Αλμπέρτο Μπιγκόν, που είχε κάποτε επιτυχίες με τη Νάπολι, αλλά τότε ήταν άνεργος τα τελευταία χρόνια και μετά το σύντομο πέρασμά του από την Ελλάδα επέστρεψε στο ταμείο ανεργίας. Ο Σλοβένος Σρέτσκο Κάτανετς ήταν επίσης καλό όνομα, δεν ερχόταν όμως από μία χώρα όπως η Ισπανία. Η δε εμπειρία του ήταν από την εθνική Σλοβενίας. Και ο Τροντ Σόλιντ ήρθε ως νταμπλούχος Βελγίου, αλλά δεν τίθεται θέμα σύγκρισης του βελγικού πρωταθλήματος με το ισπανικό.