Κεκτημένα, υπέρβαση, μεταγραφές

Είναι προφανές ότι ο Αρης διατηρεί τον βασικό του κορμό και δημιουργεί τις βάσεις -σε μεγάλο ποσοστό- για να σταθεροποιήσει μια δυναμική για αρκετά χρόνια.

Μέχρι το 2013 κλείνει τους Γκαρσία, Κόκε, Παπαδόπουλο. Ακόμη και στον γερο-Ρονάλντο έδωσε διετές συμβόλαιο, αλλά και ο «κομμένος» μέχρι πριν από μερικούς μήνες Χαβίτο υπογράφει για τρία χρόνια. Κράτησε τον Σιστόν, θα κρατήσει τον Ιβιτς.

Μοναδική απώλεια ο Χαλκιάς. Δεν θα μας απασχολήσει. Ούτε που τη θεωρούμε «απώλεια». Ο Αρης δεν μένει ξεκρέμαστος επειδή αποχώρησε ο ικανότατος Χαλκιάς, αν και οι βαθμοί που κέρδισε ο διεθνής τερματοφύλακας ήταν ευεργετικοί.

Η ομάδα του Μπάγεβιτς, λοιπόν, διατηρεί τα περιουσιακά της στοιχεία, έριξε πόρτα στις «προκλήσεις» για τον Νάτσο και τον Παπαδόπουλο και σταθεροποιείται σε ένα αγωνιστικό μοτίβο που -πέρα από τις μεταγραφές- θα προσθέσει την προετοιμασία του Σέρβου τεχνικού, που πέρυσι δεν είχε συμμετοχή την αντίστοιχη περίοδο. Είχε αναλάβει, αφού είχε ξεκινήσει το πρωτάθλημα.

Είναι προφανές ότι 4-5 προσθήκες απασχολούν τη διοίκηση. Αυτή άλλωστε είναι η εισήγηση του προπονητή. Σε ποιο μήκος κύματος κινείται ο Αρης; Οι προσθήκες θα καλύψουν κενά και θα ενδυναμώσουν το αγωνιστικό επίπεδο ή θα πρόκειται απλώς για μερικές καλύτερες version των Αουρέλιο ή Χαλκιά ή του Παπάζογλου; Υπάρχει η διάθεση για την περιβόητη υπέρβαση; Και αν υπάρχει, πώς την εννοεί κάποιος που είδε την ομάδα του να διατηρείται μεν στην τέταρτη θέση, αλλά στον τελικό του Κυπέλλου να χάνει την ευκαιρία για έναν τίτλο ύστερα από πολλά χρόνια; Και να τη χάνει γιατί υπήρχε σημαντική διαφορά δυναμικότητας με τον αντίπαλο. Το να οριοθετήσεις την «υπέρβαση» στους στόχους του Αρη, δεν απέχει πολύ από το να διατηρήσεις τα κεκτημένα. Και δεν θα ήταν καθόλου άσχημα να παραμείνει κοντά στα ψηλά πατώματα της βαθμολογίας. Ωστόσο, κάποια στιγμή θα πρέπει να απασχολήσει πιο έντονα αυτό που λέμε «υπέρβαση» στις επιλογές παικτών, οικονομικές θυσίες και κατ' επέκταση καλύτερη και αποτελεσματικότερη πορεία.