Μεθυσμένος απ' την πρόκριση της ναζιάρας Καλομοίρας στον μεγάλο τελικό της Eurovision, απευθύνω εκ μέρους σύσσωμου του ελληνισμού έκκληση στον πρόεδρο της ΕΡΤ, τον συνετό «Πανάγο», να μην επαναλάβει λάθη του παρελθόντος. Θυμίζω, λατρεμένε αναγνώστη, ότι προ τριετίας, όταν είχαμε πείσει το βαρύ πυροβολικό της χώρας, την Αννα Βίσση, να φορέσει τη γαλανόλευκη φανέλα, στη ΝΕΤ είχαν τη φαεινή ιδέα να καλέσουν στο στούντιο ανήμερα του τελικού τον επίτιμο…
Σαν και τώρα θυμάμαι τις στιγμές αγωνίας που είχαμε ζήσει κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Η θεία Λουκρητία είχε πανιάσει απ' το άγχος μπροστά στο μοιραίο, το οποίο, παρ' όλες τις δεήσεις μας, συνέβη λίγο πριν από το τέλος. Ο επίτιμος ευχήθηκε καλή επιτυχία στη Βίσση, δηλώνοντας σίγουρος ότι θα εκπροσωπήσει με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα στον τελικό. Δέκα λεπτά αργότερα η απόδοση της Αννας στο στοίχημα για την κατάκτηση του τροπαίου είχε ανέβει απ' το 2.60 στο 12. Ελπίζω αυτή τη φορά τo πάθημα να έγινε μάθημα…
Εγκαταλείπω τη Eurovision, διότι ήδη έχω αγχωθεί και πηγαίνω στον νταμπλούχο Ολυμπιακό, ο οποίος εξακολουθεί να με απογοητεύει. Διαβάζω ότι ο πρόεδρος ακόμα ψάχνει για προπονητή, αρνούμενος να δει το προφανές: ότι η λύση βρίσκεται μπροστά στα μάτια του. Βέβαια, όταν είσαι πάνω στο βουνό, δεν μπορείς να αντιληφθείς πόσο μεγάλο και ψηλό είναι. Πρέπει να απομακρυνθείς από αυτό για να το καταλάβεις. Το βουνό στην περίπτωσή μας είναι ο Νίκος Αλέφαντος.
Ο πολυνίκης τεχνικός ήταν προσκεκλημένος στο Μακεδονία TV και μιλώντας για όλους και για όλα απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι απέχει παρασάγγας των υπολοίπων. Επειδή αρκετοί έχασαν το σόου, φρόντισα να κρατήσω σημειώσεις. Θέλω δε να γίνει κατανοητό ότι αυτή τη φορά, πέραν των γνωστών εχθρών του, ο «Αλέ» επιτέθηκε και σε έναν καινούργιο, τον καλό συνάδελφο Γιώργο Τραπεζανίδη.
Η αρχή φυσικά αφορά τον άνθρωπο που έκανε την καριέρα που εκείνος θα ήθελε πολύ να είχε κάνει, δηλαδή τον Ντούσαν Μπάγεβιτς.
«Ελα μωρέ... Ποιος Μπάγεβιτς; Δεν έστησε τον Αρη καλά και ο Σεγούρας τον ξεβράκωσε στον τελικό. Πού πάει με Γκαστόν; (σ.σ.: εννοεί τον Σιστόν!). Τον Κάβο (σ.σ.: εννοεί τον Κάλβο) τον βάζει αλλαγή. Ο Μπάγεβιτς... Ακου Μπάγεβιτς. Του τα 'πα για 5-3-2 και έκανε 6 ισοπαλίες στην Ευρώπη όταν ήταν στην ΑΕΚ.
Με Καράμπελα, με Νέτο 1,10 μ. ύψος; Με τον Γκαστόν; Πού πας, ρε Αρη; Αν είχε κερδίσει 3-0, Τραπεζανίδη, θα έλεγες στο πρωτοσέλιδο: "3-0 ο μάγος ο Μπάγεβιτς". Ποιος Μπάγεβιτς, ρε; Για να παίζει ο Μάριτς και ο Βαρεσάνοβιτς; Θα σου δώσω καμιά κάσα να πουλάς κάνα λεμόνι, Τραπεζανίδη. Ο Γκαστόν μπορεί να κάνει κατεβασιά; Ο Χαβίτο μπορεί να κάνει 20 ντρίμπλες στον Ραούλ Μπράβο;».
Ο Μπάγεβιτς; Ας τον πάρει ο Παναθηναϊκός. Προτερήματα έχει, ναι. Ντύνεται ωραία, έχει δημόσιες σχέσεις με 15 δημοσιογράφους και μόλις βλέπει τον Βγενόπουλο και καταλαβαίνει ότι θα κάνουνε συνιδιοκατοίκηση στον Παναθηναϊκό και όλο και θα πέσουν λεφτά, μπορεί να πάει».
«Η κατοχή, άκου να μάθεις, Τραπεζανίδη, έλα να σε μάθω λίγο μπάλα, τη δίνω και την ξαναδίνω. Εχω την μπάλα για ώρα και τη δίνω μακριά. Αυτό το ποδόσφαιρο παίζει ο Αρης. Αφήνεις τον Κοβάσεβιτς μόνο του; Βάλε τον Σέχιτς (σ.σ.: εννοεί τον Γιάχιτς, που σημειωτέον έπαιζε!) αλλά δεν το έκανε».
Μετά την ανάλυση του τελικού ο «Αλέ» έκανε ένα ποτ πουρί με γνωστά σουξέ της καριέρας του:
«Τι έχει κάνει ο Αλέφαντος. Τέσσερις ομάδες ανέβασα Α' Εθνική. Πιερικό, ΠΑΣ, Ιωνικό δύο φορές».
«Ζήτω η νέα Ολλανδία, μου φώναζαν στον Μακεδονικό».
«Τον Κωστίκο; Τον μάζευα από τα μπαρ, "έλα εδώ", του είπα. Δεκαεπτά γκολ στον δεύτερο γύρο, τον έκανα παίκτη. Και μου το έπαιζε μούρη μετά...».
«Στην Προοδευτική; Είχε Κουζέλα (σ.σ.: εννοεί τον Μάρτιν Κουούζελα), Μιχαλόπουλο και έφυγαν, πήρα την Προοδευτική κι από 12 βαθμούς πήγα 40».
«Στον Ηρακλή; Με ένα βαθμό πήγα για ΟΥΕΦΑ, δεν με άφησε το μπαράζ να βγω. Μας έφαγαν τότε. Πέμπτη ομάδα ήταν, έκτος τερμάτισε στη διαφορά τερμάτων».
«Πήρα τον ΟΦΗ και τους σάρωσα όλους».
«Παίρνω τον ΠΑΟΚ, κερδάω τον Ολυμπιακό με Ντέταρι, Οσβαλντ (σ.σ.: αυτόν που πυροβόλησε τον Κένεντι...) και τα λοιπά. Πήγε ΟΥΕΦΑ ο ΠΑΟΚ, το θυμάστε;».
«Τον Ολυμπιακό; Μου τον δίνει ο Κόκκαλης, πρώτος ήμουν, τρία ματς τρεις νίκες. Και με διώχνουν, με έφαγαν. Με ξαναπαίρνει, επτά νίκες σε επτά ματς έκανα και μου το έκοψε το πρωτάθλημα ο Δούρος».
«Στον ΑΠΟΕΛ για πλάκα πήγα για τρεις μήνες, κέρδισα την Ανόρθωση και την Ομόνοια, πήρα Κύπελλο, γεια σας».
«Και η κουτσή Μαρία βγαίνει ΟΥΕΦΑ σήμερα. Τα παλιά τα χρόνια 20 φορές θα είχα πάει στο ΟΥΕΦΑ».
«Πήγαινα 8:30 το πρωί στον Ολυμπιακό. Οταν οι άλλοι καθόντουσαν. Πήγα στον Πιερικό και έπειτα από 50 χρόνια τα διδάσκουν αυτά που τους έλεγα τότε».
Δεν έλειψαν φυσικά και οι εκτιμήσεις για συναδέλφους. Για τον Φερνάντο Σάντος π.χ. «Ποιος είναι μεγάλο όνομα; Ο Σάντος; Ασε με, να πούμε. Μπορεί να μπούνε οι Τούρκοι στην Ελλάδα κι αυτός να ξυπνήσει το Μεγάλο Σάββατο. Στην ΑΕΚ είχε τον Γεωργέα, τον έβαζε πάνω στον "Τζόλε", 2-1 η ΑΕΚ, βγαλ' τον ρε, τίποτα, 2-2 ο Ολυμπιακός, βγαλ' τον ρε, τίποτα, 2-3 ο Ολυμπιακός. Ασε το προπονητιλίκι εδώ, μωρέ, να σε φάει στη μάπα καμιά άλλη χώρα».
Για τη Λάρισα και τον Δώνη:
«Είναι δυνατόν να παίζει καλή μπάλα η Λάρισα, που λέτε; Τι μπάλα να παίξει η Λάρισα; Στο Φάληρο με τον Ολυμπιακό; Ναι, καλή ήταν αλλά… Τι να πεις, δηλαδή, ότι σήμερα ο Ολυμπιακός έπαιξε σαν τη Λάρισα. Δεν πάει. Ο Δώνης; Τώρα θα δείξει, τώρα. Ο Πηλαδάκης τον κράτησε 20 φορές αντί να τον διώξει με τη μια».
Για τους Ελληνες προπονητές:
«Δεν πάει και κανείς έξω να δει. Στην Αγγλία, ας πούμε. Δεν φτουράς έτσι. Πήγε κανένας στον Μουρίνιο να δει; Πώς γυμνάζουνε; Κανένας. Βοηθάνε οι δημοσιογράφοι, όπως ο Τραπεζανίδης. Αλλοι δέκα σαν κι εσένα στην Αθήνα, Τραπεζανίδη, έτσι τα φτιάχνουνε».
Για το «νταμπλ του Δούρου»:
«Ο Δούρος με έσκισε τότε. Θα είχα πάρει το πρωτάθλημα κι άντε να με έδιωχνε μετά ο πρόεδρος. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε με καλούς παίκτες στην άμυνα. Σεϊταρίδη, Μινχ, Νικοπολίδη στο τέρμα, Χέντρικσεν (σ.σ.: εννοεί τον Ρενέ Χένρικσεν), βάλε Μπασινά, βάλε Μίκαλσεν παιχτάρες, βάλε Γκονζάλες πριν κουτσαθεί. Και ο Προτάσοφ έφυγε. Εγώ πήγα όμως. Και με έκοψε ο Δούρος, αλλιώς θα οργίαζε ο Αλέφαντος».
Η συνέντευξή του τελειώνει μ' ένα γλυκό αποχαιρετισμό που απευθύνει ο ίδιος στον Γιώργο Τραπεζανίδη. Να σημειώσω εδώ το αυθόρμητο του πράγματος, το οποίο πάντα είναι πιο αληθινό, μια και ο «Αλέ» εκείνη την ώρα μονολογούσε, μη έχοντας αντιληφθεί ότι ήταν στον αέρα…
Τ.: «Δεν ακούτε;».
Α.: «Θα σε κάνω γω, ρε πούσ.., να μην ξαναβγείς στην τηλεόραση».
Και καθώς οι τίτλοι του τέλους έπεφταν, τα κατάλαβα όλα. Ο «Αλέ» δεν είναι προπονητής, αλλά σκληρός τηλεκριτικός. Κάτι σαν την Ντέπυ Γκολεμά στο πιο άγριο…
Υβρίδιο
Ο νέος μου ήρωας: ο Μαϊστόροβιτς της ΑΕΚ! Σε μια πρώτη ματιά θυμίζει προϊόν συγχώνευσης του Κώστα Γκουσγκούνη με τον Κάρστεν Γιάνκερ. Το μισό ταλέντο και των δύο να έχει, δεν θα αντέξω και θα πάρω διαρκείας της «Ενωσης».