Από τους ήρωες στους τζιτζιφιόγκους

Στην «Μπεογκράντσκα Αρένα», το ίδιο κλειστό στάδιο όπου το ελληνικό μπάσκετ γιόρτασε την ανάστασή του τον Σεπτέμβριο του 2005, έχει κάνει κατάληψη αυτές τις μέρες ένας συρφετός από τζιτζιφιόγκους και κορακαηδόνες. Αποχαυνωμένη από την μπάλα και από τη σαχλαμάρα, η Ελλάδα κρέμεται από τα χείλη ενός νιάνιαρου, που δεν μπορεί να τραγουδήσει ούτε να μιλήσει ελληνικά ούτε να μιλήσει -τουλάχιστον- αγγλικά. Μόνο να νιαουρίσει μπορεί.

Επιτρέψτε μου να σας πάω σε μια άλλη εποχή και να σας μιλήσω για ένα εντελώς διαφορετικό είδωλο. Τα στοιχεία είναι δανεισμένα από λεύκωμα του Κέντρου Ιστορίας της Θεσσαλονίκης, αναδημοσιευμένα σε πρόσφατο «Αctive».

Γεννημένος και εκείνος στο εξωτερικό (Βαρσοβία, 1911), με Ελληνα θετό πατέρα. Ο Γεώργιος Ιβάνωφ γράφτηκε στον Ηρακλή στα 14 του και ήταν από τους καλύτερους Ελληνες κολυμβητές στα χρόνια πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόλις άρχισαν οι εχθροπραξίες, έφυγε για τη Μέση Ανατολή για βασική στρατιωτική εκπαίδευση και επέστρεψε στην Ελλάδα έτοιμος να συνεισφέρει στην Αντίσταση, το 1941.

Εδρασε ως μυστικός πράκτορας και μετέδωσε μέσω ασυρμάτου στο Συμμαχικό Στρατηγείο πολύτιμες πληροφορίες, χάρη στις οποίες καταστράφηκαν αρκετές νηοπομπές με εφόδια για το Ρόμελ. Ως σαμποτέρ οργάνωσε και εκτέλεσε δολιοφθορές τεράστιου βεληνεκούς. Δεινός κολυμβητής, κάποτε κολύμπησε αθόρυβα μια ολόκληρη νύχτα για να τοποθετήσει μαγνητικές βόμβες σε γερμανικό υποβρύχιο και να το ανατινάξει, μέσα στη ναυτική βάση της Σαλαμίνας. Με παρόμοιο τρόπο τοποθέτησε μαγνητικές ωρολογιακές βόμβες στα ύφαλα και βύθισε δύο πλοία στο λιμάνι της Πάτρας, ενώ ανατίναξε και μια αεροπορική βάση των Γερμανών, καταστρέφοντας δεκάδες αεροπλάνα.

Οι Γερμανοί επικήρυξαν τον Ελληνοπολωνό πράκτορα με το ιλιγγιώδες ποσό των 500.000 δραχμών, όταν όμως τον συνέλαβαν δεν κατάλαβαν την πραγματική του ταυτότητα. Ο Ιβάνωφ δραπέτευσε έπειτα από δύο μέρες. Τη δεύτερη φορά που έπεσε στα χέρια των κατακτητών, το φθινόπωρο του 1942, καταδικάστηκε σε θάνατο. Εκτελέστηκε στην Καισαριανή μαζί με τους συνεργάτες του. Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η Πολωνία!»

Οι Πολωνοί ανακήρυξαν τον Γεώργιο Ιβάνωφ εθνικό ήρωα. Εδωσαν το όνομά του σε δρόμους, έφτιαξαν ανδριάντες, του αφιέρωσαν ειδική αίθουσα στο πολεμικό μουσείο της Βαρσοβίας, έκαναν τη ζωή του κινηματογραφική ταινία. Η Ελλάδα τον τίμησε με το ανώτατο μετάλλιο ανδρείας και έφτιαξε άγαλμα προς τιμήν του στη Θεσσαλονίκη. Την επόμενη φορά που θα ακούσετε για το Ιβανώφειο, το γήπεδο όπου στεγάζεται η ομάδα μπάσκετ του Ηρακλή, να ξέρετε ότι ο Γεώργιος Ιβάνωφ ήταν κάτι πολύ παραπάνω από διακεκριμένος αθλητής.

Οσο για το διπλανό Κατσάνειο, όπου ο Ηρακλής παίζει βόλεϊ, αυτό πήρε το όνομά του από τον πρώην σπρίντερ που υπηρέτησε ως διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο και έπεσε από τα βόλια του «Αττίλα» τον Ιούλιο του 1974 στο Πενταδάκτυλο.

Αυτά. Τα κεφάλια μέσα τώρα. Ποιος θα πάρει την «κούπα» στο Τσάμπιονς Λιγκ; Mας κάνουν σαμποτάζ οι ξένοι στη Γιουροβίζιον; Ποιος Ιβάνωφ τώρα, ζούμε στην εποχή των τζιτζιφιόγκων...