Δεν είναι θέμα μαγκιάς

«Δεν θα κάνουμε εμείς μάγκα τον Φερέρ», είπαν ορισμένοι στον Ηρακλή, αλλά δεν είχαν να προτείνουν μία λύση εξίσου συμφέρουσα με τον Ισπανό ατζέντη. Είπαν ότι θα απευθυνθούν σε τρεις-τέσσερις άλλους μάνατζερ για να αποκτήσουν παίκτες, αλλά κανείς δεν φαίνεται να σκέφτεται το κόστος. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται, ή φαίνεται ότι το ξεχνούν εσκεμμένα για να ενισχύσουν τις απόψεις του, ότι ο Φερέρ θα έπαιρνε πολύ λιγότερα. Οσο για το μάνατζμεντ δεν πιστεύουμε ότι σώνει και καλά θα έπρεπε να του δοθεί. Αυτός είναι ο σοβαρότερος λόγος για τις ρήξεις στο εσωτερικό της διοίκησης. Εχει να κάνει με χειρισμούς που φαίνεται ότι δεν είναι παράλληλοι για όλους τους διοικούντες, αλλά και πάλι κάποιοι θα πρέπει να εξετάσουν παραμέτρους που συνδέονται με το συμφέρον της ομάδας. Οχι, δεν αμφισβητούμε ότι όλοι επιδιώκουν το καλό του Ηρακλή. Το θέμα είναι πώς το προσεγγίζεις και ποιο ακριβώς είναι το αποτέλεσμα.

Εν κατακλείδι, αν μια συμφέρουσα εκ τους αποτελέσματος συμφωνία με οποιονδήποτε Φερέρ γίνεται αιτία για ένα ξεκαθάρισμα στη διοίκηση του Ηρακλή, καλώς να προκύψει και να προχωρήσει αποβλέποντας σε καλύτερες μέρες για την ομάδα. Κι όποιος δεν συμφωνεί με την πολιτική του προέδρου, ο οποίος είναι ο πρώτος υπεύθυνος για την ομάδα, με σημαντικότερη αποστολή να προβλέψει -στο μέτρο του δυνατού- πού θα οδηγήσουν οι επιλογές του, μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική πορεία.

Η απώλεια του Μπάμπη Ξανθόπουλου είναι πολυτέλεια για τον Ηρακλή. Αν τελικά επιμείνει στην απόφασή του να απεμπλακεί από τα κοινά της ομάδας και βέβαια θα είναι πλήγμα για τη διοίκηση του Αντώνη Ρέμου. Κι όποιος άλλος έχει προσφέρει (Κορκόβελος, Αδαμίδης και άλλοι) εξακολουθεί να είναι απαραίτητος. Επίσης, πολυτέλεια αποτελούν κινήσεις, οι οποίες, αν και γνωρίζουν ότι θα ευνοήσουν το επιχειρησιακό πλάνο του Ηρακλή και θα βοηθήσουν να στηθεί ένα αξιοπρεπές σύνολο, να αποκλείονται γιατί χαρακτηρίζονται προκλητικές για το ήθος των παραγόντων που επιμένουν σε στερεότυπα τύπου «δεν ξεπουλάμε την ομάδα μας» ή «δεν βάζουμε αφεντικά στο κεφάλι μας».