H λαοθάλασσα των «διακοσίων»

Προτού καλά καλά προλάβει να πάρει στα χέρια του το κίτρινο φύλλο του πρώτου (προσοχή! Του πρώτου) αγώνα με το Μαρούσι ο Γκόρντον Χέρμπερτ, η φημολογία ξέσπασε στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στη Βαρκελώνη: «Ο Μπερτομέου σκέπτεται να κόψει μία ελληνική ομάδα από την Ευρωλίγκα». Τέσσερις μέρες αργότερα ο Αρης ήταν οριστικά και αμετάκλητα εκτός νυμφώνος και οι «καλοθελητές» πολλαπλασίαζαν τα ντεσιμπέλ: «Αποκλείεται να ανοίξουν την πόρτα σε ομάδες όπως ο Πανιώνιος και το Μαρούσι. Μόνο ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός θα παίξουν στην Ευρωλίγκα».

Πρόκειται, φυσικά, για «ράδιο αρβύλα». Ο χάρτης του ευρωπαϊκού μπάσκετ δεν πρόκειται ν' αλλάξει Μάιο μήνα. Οποιος από τους δύο φιλόδοξους μικρομεσαίους της Αθήνας τερματίσει πιο ψηλά από τον άλλον θα πάρει θέση ανάμεσα στα «θηρία» στην εκκίνηση της επόμενης σεζόν. Εάν υπάρξει αλλαγή προς το χειρότερο, θα αφορά την περίοδο 2009-10. Αλλά ούτε αυτό φαίνεται στον ορίζοντα. Θα είναι τεράστια ήττα του ΕΣΑΚΕ εάν αφήσει να δρομολογηθεί τέτοιο κακό, τώρα που ενισχύθηκε η θέση των ομάδων μας στην Ευρωλίγκα. Οχι ότι δεν έχω ικανό τον Σύνδεσμο για «αυτογκόλ» αυτών των διαστάσεων...

Προτού επιστρέψει στο προσκήνιο ο Αρης των χιλιάδων φιλάθλων και των «καυτών» φιλοδοξιών, η συμμετοχή των ελληνικών ομάδων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση ακροβατούσε στο κενό με μόνιμη απώλεια στήριξης.

Για κάμποσα χρόνια η συνεισφορά των Ελλήνων στα... ιερά οικονομικά της διοργάνωσης υπήρξε υποτυπώδης. Ο Παναθηναϊκός έπαιζε στο Σπόρτινγκ των 1.500 θέσεων, ο Ολυμπιακός στη «στρούγκα» του Κορυδαλλού και η ΑΕΚ έκοβε τριψήφιο αριθμό εισιτηρίων ακόμα και στο «παλατάκι» του Γαλατσίου. Τηλεοπτικό συμβόλαιο δεν υπήρχε, η κάλυψη από τις εφημερίδες ήταν υποτυπώδης, το δε ενδιαφέρον των φιλάθλων μηδαμινό.

Το πρώτο βήμα της αντεπίθεσης έγινε όταν μπήκε στο παιχνίδι το Supersport, το δεύτερο όταν σηματοδότησε τη μεγάλη του επιστροφή ο Ολυμπιακός, το τρίτο όταν ο Αρης πήρε τη θέση της απρόθυμης ΑΕΚ. Η περίοδος 2007-08 μπορεί να σημαδεύτηκε από την αποτυχία του πρωταθλητή της προηγούμενης χρονιάς Παναθηναϊκού, αλλά βρήκε τις ομάδες μας να γεμίζουν τις «αρένες» και να ρίχνουν εκατομμύρια στο κυνήγι της διάκρισης.

Κάτι ακόμα που αξίζει να σημειωθεί στο καρνέ των Ευρωπαίων εταίρων είναι πως ουδέποτε έγιναν έκτροπα σε ευρωπαϊκό αγώνα της τελευταίας τριετίας, παρ' όλο που σημειώθηκαν οδυνηρές για το κοινό εντός έδρας ήττες (Ολυμπιακός - ΤΣΣΚΑ, Αρης - Φενερμπαχτσέ, παλαιότερα Παναθηναϊκός - Τάου). Γύρω στο 2003-04 η Ελλάδα έμοιαζε με «λαθρεπιβάτη» στο όχημα της Ευρωλίγκας και της έκανε ζημιά. Σήμερα δεν ισχύει αυτός ο αφορισμός.

Τη σκυτάλη θα πάρουν στα χέρια τους είτε ο Πανιώνιος είτε το Μαρούσι. Οδηγίες προς... ναυτιλλομένους δεν χρειάζονται. Υπάρχει πρόχειρος... τυφλοσούρτης. Ο Αρης των τελευταίων ετών έγινε παράδειγμα προς μίμηση, η ΑΕΚ παράδειγμα προς αποφυγή. Χρήμα υπάρχει, διάθεση για την υπέρβαση επίσης υπάρχει, απομένει λοιπόν να δούμε αν θα βρεθεί τρόπος να πυκνώσει ο κόσμος στις εξέδρες. Αν είναι να υποδεχθούν την Ευρωλίγκα με «λαοθάλασσα» 200 ατόμων, ας αφήσουν να βγει ξανά ο Αρης να ξεμπερδεύουμε.