Ο καλός αρχηγός αποστολής

Είμαι σίγουρος, λατρεμένε αναγνώστη, ότι αυτή τη στιγμή που με διαβάζεις είσαι στη μέση μιας ατέλειωτης ουράς αυτοκινήτων και περιμένεις ευλαβικά να έρθει η σειρά σου, για να δει επιτέλους λίγη χαρά το ρεζερβουάρ του αμαξιού σου. Για να περάσει ευχάριστα και δημιουργικά η ώρα σου, ξεκινώ σήμερα, παρουσιάζοντάς σου μέσα απ' τα λόγια του Βασίλη Παπανικολάου το σκοτεινό πορτρέτο του ιδανικού αρχηγού αποστολής του Ολυμπιακού.

Γράφει ο Βασίλης στην «Εξέδρα»: «Πάντοτε, όταν το λεωφορείο της ομάδας σταματάει, ο πρώτος που κατεβαίνει είναι ο αρχηγός αποστολής». Οπως καταλαβαίνεις, λατρεμένε αναγνώστη, αν σπάει η φούσκα του οδηγού του λεωφορείου και ξεγελαστεί και πεταχτεί πρώτος έξω για να προλάβει τα χειρότερα, βάσει αξιώματος του Βασίλη χειροτονείται επιτόπου αρχηγός αποστολής. Οι υπόλοιποι τον επευφημούν φωνάζοντας «άξιος, άξιος» ενώ ο Κούλης Δουρέκας τον ραίνει με ροδοπέταλα...

Και συνεχίζει ο Βασίλης: «Αυτόν βλέπεις πρώτο και καταλαβαίνεις τι ψυχολογία κουβαλάνε οι παίκτες που κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια». Δηλαδή, καλέ μου Βασίλη, αν ο αρχηγός αποστολής το προηγούμενο βράδυ είχε τσακωθεί με την καλή του, ή με τον καλό του και έχει μούτρα δεν υπάρχει ελπίδα;

Mon Dieu. Τι βάρβαρο σπορ που είναι το ποδόσφαιρο; Σκοτώνει τον έρωτα...

Εχει και συνέχεια όμως: «Στον επικεφαλής κάθε αποστολής δύο πράγματα είναι σημαντικά: το μπόι και το ύφος. Αν ο αρχηγός αποστολής έχει ύψος 1,60 μ., τότε σπανίως αυτή η ομάδα έχει τύχη σε ελληνικό ντέρμπι». Είναι προφανές ότι με τον Ανδρέα Νινιάδη αρχηγό αποστολής, προκοπή σε ντέρμπι δεν θα δούμε, γι' αυτό ξορκίζω τον Σωκράτη να μην του δώσει προαγωγή. Σκάουτερ και πολύ του είναι…

Αναρωτιέμαι, όμως, γλυκέ μου Βασίλη, πώς δεν το έχει σκεφτεί ο πρόεδρος τόσο καιρό να δώσει το χρίσμα στον εχθρό των Χόμπιτ, τον Αλέκο Τάτση, που 'χει και όλα τα προσόντα. Και δυο μέτρα παλικάρι είναι, και αν μιλάει στους παίκτες με τον τρόπο που «μιλούσε» στην μπάλα όσο έπαιζε, θα στέκονται όλοι σούζα. Καλά, με Φασούλα αρχηγό αποστολής δεν το συζητώ, Βασίλη μου. Πέραν του ότι θα έσκαγε ο Αγραπίδης απ' το κακό του, η ομάδα θα πήγαινε στο ρελαντί για διηπειρωτικό...

Η διατριβή τού Βασίλη συνεχίζεται: «Την ίδια ζημιά μπορεί να σου κάνει και το ύφος, όταν πας να παίξεις σε "καυτή" έδρα. Πρέπει να πετύχεις το σωστό χαμόγελο, το οποίο να είναι μεταξύ του "σας γράφω" και του "σας σέβομαι"». Τα υψηλά νοήματα που βρίσκονται βαθιά κρυμμένα πίσω από κάθε λέξη με τρομάζουν. Εντούτοις, θα κάνω μια προσπάθεια να τον βοηθήσω. Σε χαμόγελο «σας γράφω» έχω κάτι, σε διασταύρωση Γιάννου Παπαντωνίου σε διάγγελμα για το χρηματιστήριο, με Τζούλια Αλεξανδράτου στα καλλιστεία. Σε χαμόγελο «σας σέβομαι» προτείνω κάτι σε Mix Grill Γιώργου Αλογοσκούφη σε συζήτηση για τον Προϋπολογισμό, με έκπληκτη Αννα Παναγιωταρέα. Εχω και ένα έκτακτο κομμάτι σε Σημίτη με Φραγκοσυριανή γλυκιά, αλλά αυτό το κρατάω για ειδικές περιπτώσεις τύπου «Ξενοκράτης». Αμάν, βρε Βασίλη, ας βρει και κάτι μόνος του ο αρχηγός αποστολής, όλα από μένα τα περιμένει;

Φτάσαμε και στη λύση του δράματος: «Το πρόβλημα είναι σε ποιον θα δώσει τη σκυτάλη (σ.σ.: ο Σάββας), τώρα που θα πάει πρόεδρος στον Ερασιτέχνη. Λέτε να έρχεται η σειρά του Τσιρώνη; Δεν το θεωρώ απίθανο». Συμφωνώ και επαυξάνω. Αν και θα ορκιζόμουν ότι ο καλός μου ο Τσιρώνης είχε κάνει το αγροτικό του ως αρχηγός αποστολής της ομάδας στο ντέρμπι με τον ΠΑΟ στη Ριζούπολη και αν κρίνω και απ' την ατμόσφαιρα και το αποτέλεσμα, τα διαπιστευτήριά του τα χει δώσει και με το παραπάνω…

Αφήνω τους αρχηγούς που είναι ελαφρώς ντεμοντέ και περνάω στους προέδρους που είναι πιο Hot. Ειδικά όταν τους έχει επιλέξει ο γοητευτικός Θοδωρής Ρουσόπουλος, που φημίζεται για το γούστο του. Γράφει ο Βασίλης Κουφόπουλος στη «SportDay» για το κόψιμο της εκπομπής του Στέλιου Κούλογλου απ' την ΕΡΤ: «Σύμφωνα με την πλευρά του Σ. Κούλογλου, η ΕΡΤ ενοχλήθηκε για την εκπομπή που έκανε ο δημοσιογράφος για τη "γενιά των 700 ευρώ" ενώ στα σκαριά υπήρχε μια ακόμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα».

Αδυνατώ να το πιστέψω, λατρεμένε αναγνώστη. Ο γλυκός Παναγόπουλος (από τούδε «Πανάγος» χάριν συντομίας) δεν συνηθίζει να συμπεριφέρεται έτσι. Ο πρόεδρος θύμωσε, γιατί ο Κούλογλου, αντί να κάνει μια εκπομπή για «τη γενιά των 700 ευρώ», θα έπρεπε να κάνει μια θεσπέσια εκπομπή για τη «γενιά των ομάδων των εκατομμυρίων ευρώ»! Θα μπορούσε έτσι να προάγει και να αναδείξει το φιλανθρωπικό έργο της ΕΡΤ και της κυβέρνησης προς τα σωματεία: Παναθηναϊκός Αθλητικός Ομιλος (για τους στενούς φίλους Πειθαρχία, Αγάπη, Ομόνοια) και Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιά…

Ο γοητευτικός Πανάγος θα χαιρόταν τόσο πολύ, που όχι μόνο θα ανανέωνε το συμβόλαιο του Στέλιου, αλλά ίσως τον άφηνε να βγάλει και μια αναμνηστική φωτογραφία δίπλα στα δύο ιερά τοτέμ της ΕΡΤ: τον Κώστα Βερνίκο και τον Μανώλη Κοττάκη. Τι γλυκός κόσμος, μαμά!

Για φινάλε, μπαρουτοκαπνισμένε αναγνώστη, κράτησα τον Μανώλη Γαβαθιώτη, ο οποίος με μια διδακτική παραβολή, αποκαλύπτει τον τρόπο με τον οποίο ο Γιώργος Κασναφέρης θα διαιτητεύσει στον τελικό: «Σ' αυτό το σημείο ο διαιτητής μού θυμίζει την περίπτωση του μουσικού, μέλους μεγάλης κλασικής ορχήστρας, που σε όλη τη συναυλία, επενέβη μόνο μια φορά. Είναι αυτός που κρατούσε στα δυο του χέρια δύο μεγάλους στρογγυλούς δίσκους, που στη γλώσσα της μουσικής λέγονται πιατίνια. Η δουλειά του, λοιπόν, είναι πολύ απλή. Σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο της συναυλίας, όταν σταματούν τα βιολιά και σιγούν τα πνευστά, τη στιγμή ακριβώς που σιωπούν όλα τα άλλα όργανα, αυτός πρέπει να χτυπήσει με δύναμη τα δύο αυτά "πιάτα": "Τζουμμμ"! Αυτό κάνει και τίποτε άλλο... Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, χτυπώντας τα "πιατίνια" μεταξύ τους: "Τζουμμμ"!».

Λαμπρούκο, σου μεταφράζω στα ελληνικά για να καταλάβεις: στον τελικό ό,τι όργανο και αν παίζει η ορχήστρα των 22 ποδοσφαιριστών για 90 λεπτά, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει εκείνο το κλάσμα του δευτερολέπτου, που ο σολίστ Γιώργος θα φυσήξει το στραγάλι και η ηχώ του θα εξοστρακιστεί στα δύο «πιατίνια» του και θα κάνει «Τζουμμμ»...

Σου δίνω και τα συνθηματικά, καλέ μου Λάμπρο, για να κάνεις «αναγνώριση» στο μοιραίο, την αποφράδα εκείνη νύχτα: Σύνθημα: «Κασναφέρης». Παρασύνθημα: «Πιατίνια». Password: «Τζουμμμ»! Καλό βόλι, παλικάρι μου...


Κάσιους Κλέι-τον

Παπαπα, παπαπαπα, παπαπα, παπαπαπαπα, παπα, παραπαπαπα. Ερχεται η ώρα να ανέβει στο ρινγκ των μεταγραφών ο φετινός πρωταθλητής των μεταγραφών: ο φόβος κι ο τρόμος, ο Κάσιους Κλέι-τον…