Ούτε μία πιθανότητα

Αν υπάρχει αντίλογος στην άποψη του Σωκράτη Κόκκαλη ότι ο προπονητής σε μία ομάδα είναι ένας σημαντικός υπάλληλος, αλλά τίποτα περισσότερο, δόθηκε χθες στο γήπεδο «Κλ. Βικελίδης». Οπου ο Αρης του Ντούσαν Μπάγεβιτς (και όχι του Λάμπρου Σκόρδα) έριξε μια περιποιημένη «τεσσάρα» στην ΑΕΚ.

«Αγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου», που θα έλεγε και ο Πατήρ Κωστένογλου, αλλά γνωστό τι συμβαίνει τα τελευταία 20 χρόνια από τη μέρα που ο Ντούσαν Μπάγεβιτς αναλαμβάνει μια ομάδα. Πρώτα ακούγονται οι κραυγές της ομάδας από την οποία έχει φύγει. «Είναι παρωχημένος. Αν ήταν τόσο μεγάλος προπονητής, γιατί δεν πήγε ποτέ να δουλέψει στην Ευρώπη; Δεν μπορεί να δουλέψει παρά μόνο με μέτριους ποδοσφαιριστές. Ζηλεύει τις βεντέτες και τσακώνεται». Μετά το τελευταίο γίνεται πραγματικότητα. Ο Μπάγεβιτς, είτε ο παίκτης λέγεται Ριβάλντο είτε Αμορόζο, θα τσακωθεί με τη βεντέτα της ομάδας και θα τον αφήσει στον πάγκο. Ο κόσμος στην αρχή θα συνταχθεί με τη βεντέτα, αργότερα τα αποτελέσματα θα τον προβληματίσουν και μια μέρα, όταν ο Μπάγεβιτς θα έχει φύγει από την ομάδα, θα καταλάβουν ότι η μεγαλύτερη βεντέτα που είχαν ήταν ο προπονητής.

Στη λήξη του ματς έβλεπα τον Μπάγεβιτς να περπατάει αργά από τον πάγκο προς τα αποδυτήρια. Με εκείνη την προσποιητή σοβαρότητα που έχει συνδυαστεί με την παρουσία του στην Ελλάδα. Σκεπτόμουν λοιπόν ότι ένας από τους σημαντικότερους λόγους που έφυγε από τον Ολυμπιακό ήταν η σύγκρουσή του με τον Ριβάλντο και τον προστατευόμενό του, τον Νέρι Καστίγιο. Μετά σκεφτόμουν πόσες πιθανότητες υπάρχουν ο Μπάγεβιτς να έλυνε τη γραβάτα, να ξεκούμπωνε το πουκάμισο και από μέσα να είχε ένα φανελάκι που να έγραφε «Four for Tito». Και στο τέλος να αρχίσει να κουνάει τα τέσσερα δάχτυλα προς την κατεύθυνση του Ριβάλντο.

Πόσες πιθανότητες; Ούτε μία. Οχι μόνο γιατί κάποιος που θαυμάζει μια παγκόσμια προσωπικότητα, όπως ο Ριβάλντο τον Ιησού, δεν θα την μπλέξει στα αποτελέσματα του ποδοσφαίρου, αλλά γιατί οι πραγματικοί εκδικητές δεν έχουν ανάγκη να φωνάζουν ότι πήραν εκδίκηση. Το καταλαβαίνουν όλοι. Ακόμα καλύτερα, ούτε καν θέλουν να πάρουν εκδίκηση. Απλώς συμβαίνει.

Φέτος ο Ντούσαν Μπάγεβιτς με το 1-1 στο ΟΑΚΑ στέρησε από την ΑΕΚ το πρωτάθλημα και με το χθεσινό 4-0, όχι μόνο τη δεύτερη θέση, αλλά και την ικανοποίηση ότι η ομάδα τελείωσε τη σεζόν παίζοντας ως πρωταθλήτρια. Αντίθετα ο Αρης πάει στο φίνις παίζοντας σαν πρωταθλητής και έχοντας τον τελικό του Κυπέλλου μπροστά του. Υπάρχει Ελληνας παράγοντας και όχι οπαδός, με τα κολλήματά του, που να πιστεύει ότι όλα τα προαναφερθέντα θα συνέβαιναν αν στην εξίσωση δεν έμπαινε ο παράγοντας Μπάγεβιτς; Εκτός του Σωκράτη Κόκκαλη, νομίζω κανείς άλλος.


«Elementary my dear Watson», που είχε πει και ο Σέρλοκ Χολμς όταν ο μικρόνους γιατρός τού είχε ζητήσει να εξιχνιάσει την υπόθεση που πέρασε στην ιστορία της ποδοσφαιρικής εγκληματολογίας ως «Το φάγωμα του Σέρβου». Το μόνο που χρειαζόταν για να εξιχνιαστεί η υπόθεση ήταν μια θεμελιώδης εξέταση των κινήτρων.

«Πριν μπει στο γραφείο με τον Ιβιτς ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν είχε αποφασίσει να λύσουν τη συνεργασία τους. Το αποδεικνύει η ιστορία. Στα χρόνια που ο Σωκράτης κάνει κουμάντο στον Ολυμπιακό, πρέπει να είναι η πρώτη φορά που συνεργάτης του φεύγει έπειτα από συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο. Ολες τις υπόλοιπες φορές τα κακά μαντάτα ανακοινώνονταν μέσω τρίτου. Μπορεί να μην υπάρχει πια ο Λου, αλλά όλο και κάποιος θα βρισκόταν για να ανακοινώσει την απόφαση του προέδρου. Πρώτο συμπέρασμα, λοιπόν, Γουότσον; Και να προσέχεις όταν μιλάω; Πρώτο συμπέρασμα είναι ότι μπαίνοντας για το μίτινγκ ο Ιβιτς δεν ήταν ακόμα απολυμένος. Τώρα, γιατρέ, πάμε στο γιατί απολύθηκε».

«Για τρεις λόγους μπορεί να έχει απολυθεί ο Ιβιτς, Γουότσον μου. Πρώτον, για τις μεταγραφές. Ο Σωκράτης Κόκκαλης να μην έμεινε ευχαριστημένος από τις μεταγραφές της προηγούμενης σεζόν και να έδωσε πόδι στον Σέρβο δυσαρεστημένος. Δεύτερον, για τον προπονητή. Ο Κόκκαλης να θέλει να πάει με τον Σεγούρα την επόμενη σεζόν και ο Ιβιτς να είχε αντιρρήσεις. Τρίτον, να είναι κάποιος δευτερεύων λόγος. Να του το φύλαγε ο Κόκκαλης όταν ο Ιβιτς στήριξε τον Λεμονή και ο Ολυμπιακός αμέσως μετά έφερε ισοπαλία με τον Αστέρα, να ρουφιάνεψαν τον Ιβιτς για τον χειρισμό του σε κάποια μεταγραφή και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς. Λοιπόν, γιατρέ, ο μόνος λόγος μπορεί να είναι ο δεύτερος. Να υπήρξε διαφωνία για τον προπονητή. Γιατί ανάμεσα στην Κυριακή, όταν ο πρόεδρος στη συνέντευξη Τύπου είχε πει ότι ο Ολυμπιακός έχει για τεχνικό διευθυντή ένα δικό του παιδί, και χθες ούτε μεταγραφή μεσολάβησε ούτε ο Ιβιτς έκανε κάτι που να μπορεί να του χρεωθεί. Επιβαρυντικά μπορεί να έπαιξαν ρόλο αποτυχημένες μεταγραφές, αλλά είναι βέβαιο ότι η διαφωνία προέκυψε στο θέμα του προπονητή». «Του προπονητή;», ρώτησε ο γιατρός. «Ποιου προπονητή;». «Ακριβώς, Γουότσον. Ποιου προπονητή; Γιατί ο πρόεδρος μπορεί να νομίζει ότι ο Ολυμπιακός βγάζει τη σεζόν με τον Σεγούρα, αλλά ο Ιβιτς, ο οποίος έφερε τον Σεγούρα στον Ολυμπιακό, κάτι θα ξέρει παραπάνω... Οτι στα 50 του ένας άνδρας που λέει ότι προτιμάει να συνεχίσει ως δεύτερος προπονητής από το να πάρει την ευκαιρία της ζωής του ως πρώτος δεν έχει τα γκατς να κάτσει στον πάγκο του Ολυμπιακού. Επίσης ο Ιβιτς είναι βέβαιο ότι καταλάβαινε ότι την πρώτη αποτυχία πάλι αυτός θα την πλήρωνε, αφού αυτός έφερε τον Σεγούρα». «Αλλά, Σέρλοκ, έχει τέτοιο τσαμπουκά ο Ιβιτς;». Ο διάσημος ντετέκτιβ τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά από την πίπα του, έριξε μια γρήγορη ματιά στα γύρω να δει μπας και παραμονεύει καμιά νάρκη και συνέχισε.

«Εχει και παραέχει, Γουότσον. Θα σου πω μια ιστορία από την εποχή που ο Ιβιτς δούλευε στην ΑΕΚ. Την έλεγε τις προάλλες ο Ιβιτς σε έναν κύκλο του. Ελεγε λοιπόν ότι στο τέλος του πρώτου χρόνου του Φερέρ διαφώνησε με τον Νικολαΐδη και παραιτήθηκε. Δεν διαφώνησε για το ότι ο Φερέρ θα έμενε στην ΑΕΚ, αλλά για το ότι δεν υπήρχε λόγος να του προτείνει ο Νικολαΐδης νέο συμβόλαιο. Τώρα, αλήθεια ή ψέματα, είναι η ιστορία, Γουότσον, πρέπει να την πάρουμε τοις μετρητοίς, αφού μέχρι στιγμής δεν έχει ακουστεί καλύτερη». Ο Σέρλοκ ξάπλωσε αναπαυτικά στην πολυθρόνα του και τράβηξε μια πατητή ρουφηξιά. Ο γιατρός έκανε την επόμενη ερώτηση: «Και τώρα πώς την βλέπεις την κατάσταση, Σέρλοκ; Πάει ο Σωκράτης με Σεγούρα;».

«Γιατρέ, στην καριέρα μου είμαι ο ντετέκτιβ που έχει λύσει τις πιο δύσκολες υποθέσεις. Την υπόθεση του "Αόρατου Γούμενου", της "Φαρμακερής ΠΕΚ", του "Ανίκητου περουκοφόρου". Λοιπόν, από την πείρα μου, γιατρέ, ένα πράγμα έμαθα. Κανένας ιδιοκτήτης ομάδας που τα έβαλε με την κερκίδα δεν έμεινε με τις μετοχές. Και δεν μιλάω, doc, για τους οργανωμένους, που μπορεί ο κόσμος της ομάδας να τους έχει βαρεθεί με τους τσαμπουκάδες τους, αλλά για τον πολύ τον κόσμο. Οταν νιώθει ότι τον έχουν για πελάτη, στραβώνει άσχημα. Επειδή λοιπόν τώρα θα βγουν τα εισιτήρια διαρκείας του Ολυμπιακού, επειδή το πρωτάθλημα το πήρε, αλλά όπως το πήρε δεν είναι και για ενθουσιασμό, επειδή ο κόσμος το έστειλε το μήνυμα ότι δεν γουστάρει Σεγούρα για πρώτο προπονητή, νομίζω ότι ο Σωκράτης θα πάρει πρώτο προπονητή. Αλλά κάποιον που να γουστάρει και ο ίδιος. Ας πούμε τον Τερίμ, που τον είχε γοητεύσει όταν μίλησαν για ποδόσφαιρο στην Κωνσταντινούπολη και είναι και προπονητής που τραβάει στην κερκίδα. Τα τσιμέντα μπορεί να μην πέσουν με τον Τούρκο, αλλά τα δοκάρια τουλάχιστον...».


Eκεί φάνηκε πόσο μεγάλος ντετέκτιβ είναι ο Σέρλοκ. Γιατί τη στιγμή που το έλεγε, «μπαμ» τα δοκάρια έπεφταν στο γήπεδο της Ηλιούπολης. «Ποιος ειδεχθής εγκληματίας πριόνισε τα δοκάρια, Σέρλοκ;», ρώτησε ο γιατρός. Ο ντετέκτιβ ίσα ίσα που καταδέχτηκε να απαντήσει. «Εγκλημα, Γουότσον, υπάρχει όταν υπάρχει και θύμα. Είδες να στενοχωρηθεί κανένας στην Ηλιούπολη ή τον Διαγόρα; Θα περιμένουν να οριστεί νέα ημερομηνία, θα δουν αν το ματς τότε θα έχει νόημα να σκοτωθούν και αν δεν έχει, κάνουν μια ομορφιά του ποδοσφαίρου και ησυχάζουν».