Το ότι ο Ζαγοράκης ξεκαθάρισε ότι «όλοι αγοράζονται, όλοι πωλούνται αλλά δεν ξεπουλιούνται» δεν μας λέει κάτι. Θα την ερμηνεύσουμε ως μια από τις ντόμπρες εξηγήσεις του προέδρου του ΠΑΟΚ και θα τη συμπεριλάβουμε σε όσα ακούσαμε πρόσφατα, σε συνέντευξη Τύπου, όταν στάθηκε κυρίως στα αγωνιστικά θέματα και την εικόνα που έδειξε η ομάδα του τη χρονιά που πέρασε.
Να συμπληρώσουμε ότι μας προϊδέασε για κάποια πώληση, είτε του Χριστοδουλόπουλου είτε του Φερνάντες, με δεδομένο ότι αυτοί οι δύο είναι που μπορούν να μοσχοπουληθούν, είναι μάλλον περιττό. Οπως και να έχει, η ΠΑΕ ΠΑΟΚ θα πρέπει να λειτουργήσει ως επιχείρηση και τα στερεότυπα που υποστηρίζουν πολλοί «γραφικοί», φωνάζοντας για «περήφανες» πωλήσεις, δεν συμβαδίζουν με τους νόμους της αγοράς.
Είναι προφανές ότι ο Βρύζας, όταν απογειωνόταν από το αεροδρόμιο «Μακεδονία» για άλλες πολιτείες, έφτανε στον προορισμό του και δεν είχε ως αποκλειστική αποστολή να βρει παίκτες. Παράλληλα συζητούσε για την πώληση του Χριστοδουλόπουλου.
Μέσα σε ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον στο οποίο κυριαρχεί η ιδέα της μεγάλης ομάδας και είναι «δύσπεπτη» η πώληση του Χριστοδουλόπουλου, πρέπει να αποδεχθούμε τους νόμους της αγοράς, ίσως ακόμη κι αν δείχνουν ανήθικοι, ως κυρίαρχη ιδεολογία στον βαθμό που να κρίνεται ακόμη και η επιβίωση μιας επιχείρησης. Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ μιλάμε για μια καλή διαπραγμάτευση. Η πώληση που αποφέρει ποσό μεγαλύτερο από δύο εκατομμύρια ευρώ είναι συμφέρουσα για τον συγκεκριμένο παίκτη που, στο κάτω κάτω της γραφής, από ένα σημείο και μετά θα πάψει να συγκαταλέγεται στα ταλέντα. Ηδη για τον ευρωπαϊκό χώρο ο χαρακτηρισμός ταλέντο είναι τραβηγμένος για τον νεαρό.
Αν υπάρχει κάπου ένσταση, έχει να κάνει με το επιχειρηματικό πλάνο στις μεταγραφές του ΠΑΟΚ. Από το «όλοι αγοράζονται, όλοι πωλούνται αλλά δεν ξεπουλιούνται» λείπει μέχρι τώρα το «αγοράζονται». Και μιλάμε για το «αγοράζονται» που προσαρμόζεται στα οικονομικά δεδομένα του ΠΑΟΚ. Προς το παρόν παραμένει ανενεργό και δεν υπάρχουν ακόμη ενδείξεις ότι θα λειτουργήσει.