Η μία απλή και στερεότυπη απάντηση

Θυμάμαι δυο-τρεις συνεντεύξεις του Κόκκαλη πολύ καλύτερες. Κάποτε σε μια συνέντευξη στο SuperSport και στον Νίκο Καραγιαννίδη επιτέθηκε εναντίον δημοσιογράφων, αποκαλύπτοντας ότι πρόκειται για άνθρωπο που σχεδόν την καταβρίσκει με την παραφιλολογία των αθλητικών εφημερίδων. Σε μια εμφάνισή του πριν από χρόνια στην ΕΠΑΕ, όταν εξαιτίας της κατάρρευσης του Alpha Digital είχε ζητήσει να μειωθούν στο μισό τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών, είχε βγάλει όλη την αγωνία του για την τύχη των επενδυτών του ελληνικού ποδοσφαίρου -αν θυμάμαι καλά, είχε τότε μοιραστεί τους προβληματισμούς του με τον Αχιλλέα Μπέο και τον Μάκη Ψωμιάδη, με τους οποίους είχε βγάλει και φωτογραφία. Είχε, επίσης, προκαλέσει τεράστιες εντάσεις η ομιλία του κατά των Παναθηναϊκών, που στην Ευρώπη κάθονται «κότες» και στην Ελλάδα διαμαρτύρονται στους διαιτητές. Προχθές δεν είπε τίποτα καινούργιο. Δεν θα ήθελα ποτέ να του κάνω κάποια ερώτηση, αλλά θα πλήρωνα να τον ακούσω να μιλάει π.χ. για τι πρέπει να κάνουν οι άλλοι για να κερδίσουν το πρωτάθλημα. Εχω δε την υποψία ότι η απάντησή του θα ήταν να βρουν έναν Κόκκαλη.

Τζόγος

Ο Κόκκαλης είναι ο πρώτος παράγοντας που θυμάμαι που πλασάρει τόσο ωραία το «εγώ» του. Το σύμπαν του Ολυμπιακού κινείται αποκλειστικά γύρω του. Πριν από ένα χρόνο έδιωχνε τον Ριβάλντο και ξεσήκωνε τον κόσμο εναντίον του, φέτος ο ίδιος κόσμος τον αποθεώνει και βρίζει τον Βραζιλιάνο. Το μόνο που θα έλειπε για να αποδειχτεί ότι ο Κόκκαλης κάνει ό,τι γουστάρει είναι να τον πάρει τον «Ρίμπο» πίσω και να βάλει τον κόσμο που τώρα τον βρίζει να τον αποθεώσει. Είναι λίγο δύσκολο, αλλά όχι απίθανο ως εξέλιξη.

Υπερβολή

Κάποιος μπορεί να πει ότι υπερβάλλω. Μπορεί. Ομως η ίδια η πραγματικότητα λέει τελείως άλλα πράγματα. Ο Κόκκαλης π.χ. έχει πάρει τρεις φορές προπονητή τον Αλέφαντο στον Ολυμπιακό -έναν άνθρωπο που θυμίζω ότι όταν έφυγε την πρώτη χρονιά έβριζε το σύνολο των συνεργατών του προέδρου. Εφερε, επίσης, πίσω τον Μπάγεβιτς σε εποχή παντοδυναμίας της «Θύρας 7» και πέρυσι αντικατέστησε τον Σόλιντ -τον οποίο ο ίδιος παρουσίασε ως κορυφαίο ξένο τεχνικό- με τον Λεμονή, που φέτος δεν θέλει να τον βλέπει! Ολες αυτές οι κινήσεις, οι οποίες συνήθως ακολουθούν τη λογική της υπεράσπισης των συμφερόντων της ομάδας, γίνονται με τη βεβαιότητα (;!) της τελικής έκβασης! Στην πραγματικότητα, σε όλες τις ερωτήσεις που κάποιος θα μπορούσε να κάνει στον Κόκκαλη ο ίδιος θα μπορούσε να δώσει ως απάντηση τη φράση «γιατί εγώ παίρνω το πρωτάθλημα και το παίρνω όπως ξέρω εγώ!», με όλες τις παραλλαγές της.

Δοκιμή

Θέλετε να το δοκιμάσουμε; «Γιατί έφυγε ο Λεμονής;». «Γιατί εγώ παίρνω το πρωτάθλημα και το παίρνω όπως ξέρω εγώ». «Γιατί δεν θέλετε ένα μεγάλο ξένο προπονητή;». «Γιατί εγώ παίρνω το πρωτάθλημα και το παίρνω όπως ξέρω εγώ». «Τι έχετε να πείτε στον Ριβάλντο;». «Οτι εγώ παίρνω το πρωτάθλημα και το παίρνω όπως ξέρω εγώ». «Θα κάνετε μεταγραφές;». «Αυτό που μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι εγώ θα πάρω και το επόμενο πρωτάθλημα και θα το πάρω όπως ξέρω εγώ»! Ο Κόκκαλης διασκεδάζει στις συνεντεύξεις Τύπου που δίνει, διότι ερμηνεύει απαντήσεις για την πλάκα του: θα μπορούσε να δίνει μόνο μία.

Θέση

Το ενδιαφέρον στην ιστορία είναι ότι πιθανότατα κάθε άλλος στη θέση του θα σκεφτόταν να δημιουργήσει ένα μηχανισμό διοικητικής διασποράς της (όποιας) εξουσίας του, ώστε να μη χρεώνεται αποτυχίες. Ομως σε αυτή την περίπτωση ο Κόκκαλης θα κινδύνευε να μη θεωρείται αυτός και ο Ολυμπιακός ένα και το αυτό -κάτι τέτοιο δεν θα το άντεχε. Δείτε π.χ. τη φετινή σεζόν. Διάβαζα αναλύσεις επί αναλύσεων για τον φρέσκο αέρα που έφεραν τα νέα παιδιά στην ΠΑΕ, που αντικατέστησαν τους γέροντες με τις σκουριασμένες ιδέες κ.λπ. Τι αποδείχτηκαν όλα αυτά; Μια ωραία σκηνή με χαρισματικούς δευτεροπρωταγωνιστές, που υπήρχαν για να φανεί καλύτερα το σόου του μεγάλου: όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ο Κόκκαλης βγήκε και είπε το σουξέ «Εγω θα το πάρω το πρωτάθλημα και το θα πάρω όπως ξέρω εγώ»! Ετσι κι έγινε. Για σκεφτείτε το λίγο: αν ο Ολυμπιακός δεν έδιωχνε τον Λεμονή και ο Κόκκαλης δεν έκανε την εμφάνισή του, με πόσους λιγότερους βαθμούς θα τελείωνε η ομάδα; Η γνώμη μου είναι ότι για τα ματς με τον Ατρόμητο, τον Λεβαδειακό, την Ξάνθη και τον Ηρακλή προπονητής δεν χρειαζόταν. Αμφιβάλλω επίσης πολύ αν ο Ολυμπιακός θα έπαιζε χειρότερα από ό,τι έπαιξε με την ΑΕΚ και τη Λάρισα. Το συμπέρασμα στη φετινή ωραία ιστορία είναι ότι οι βαθμοί του Ολυμπιακού είναι αρκετοί μόνο όταν τους παίρνει ο πρόεδρός του: ο Λεμονής π.χ. με τους ίδιους βαθμούς το πρωτάθλημα θα το έχανε! Γιατί; Προφανώς διότι δεν έχει τον τρόπο του προέδρου!

Δεν ξέρει

Ο Κόκκαλης βγήκε π.χ. χθες και είπε ότι ψάχνει έναν προπονητή που θα θέλει ένα βοηθό και τίποτε άλλο. Πιστεύετε ότι υπάρχει περίπτωση να του πει ο Ιβιτς «αυτά που λες, πρόεδρε, δεν γίνονται»; Πολύ αμφιβάλλω. Κι αν τολμήσει και του το πει, ο Κόκκαλης θα του απαντήσει ότι δεν ξέρει. Διότι το πρωτάθλημα το παίρνει αυτός και με τον τρόπο του.

Σχέση

Πόσο σχέση έχουν αυτά με το ποδόσφαιρο, δεν το ξέρω. Εγώ την πραγματικότητα απλώς την καταγράφω…

Ονειρο

Eχω αλλάξει διατροφικές συνήθειες και όταν αυτό μου συμβαίνει βλέπω όνειρα. Θέλω να σας διηγηθώ το τελευταίο.

Ηταν, λέει, στο Αιγάλεω μαζεμένοι σε ένα πατάρι διάφοροι φίλοι που αγαπούν το ποδόσφαιρο και πέρναγαν την ώρα τους επεξεργαζόμενοι τεχνοκρατικά σχέδια για το μέλλον του: ο Βασίλης έπινε ένα Amaro Montenegro, ο Θωμάς πυροβολούσε τον αέρα, ο Σοφοκλής γελούσε κι ονειρευόταν (τι περίεργο να ονειρεύεται άνθρωπος που βλέπεις στον ύπνο σου;) και οι υπόλοιποι ψάχνανε κάνα σίγουρο για τα ματς της Κυριακής. Τότε ξαφνικά ακούστηκε μια βοή, σκίστηκε ο ουρανός και εμφανίστηκε όχι το Αγιο Πνεύμα εν είδει περιστεράς, αλλά ο Νίκος, ο παπαγάλος του Θωμά, που αφού κοίταξε τον Σοφοκλή ευθεία στα μάτια τον ρώτησε γιατί γελάει. Πάγωσε ο Σοφοκλής και μαζί και οι υπόλοιποι. «Ενώ εσύ ξεκίνησες από τη Βαλαωρίτου και κατέληξες στο Αιγάλεω, άλλοι ξεκίνησαν από το Κιλκίς κι έγιναν δημότες Αθηνών», του είπε! «Εδώ και τρεις μήνες ο επόμενος πρόεδρος της ΕΠΟ έχει μεταφέρει τη διεύθυνση κατοικίας του στην Αθήνα και ράβει κοστούμια για να διαδεχθεί τον Ιωαννίδη»! «Τον Γιάννη;», ρώτησε το πλήθος. «Οχι», είπε ο Θωμάς, «το βρομοπούλι λέει ότι ο πρώτος δικτάτορας σε ρόλο Παπαδόπουλου ήμουν εγώ κι αυτός που με ανέτρεψε είναι ο Ιωαννίδης». «Τι λές, ρε Περίεργε!», φώναξαν όλοι μαζί! «Θα πω κι άλλα», είπε ο παπαγάλος. «Ο Σοφοκλής έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνει πρόεδρος των φίλων των κουμπουριών, παρά πρόεδρος των κουμπάρων. Το σχέδιο είναι μετά το Euro να αναλάβει πρόεδρος δεξιός και από το Κιλκίς και να πάει στον Λιάπη και να του πει «δώσε κάνα φράγκο τώρα που έφυγε ο "καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται" κι έλα να τραγουδήσουμε "ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η θρησκεία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία", αλλιώς τον Οκτώβρη θα σ' τον φέρω πίσω. Αμα δεν θες να σ' τον φέρω, πες μου ποιον να βγάλουμε στη θέση του, αλλά να μου δεσμευτείς ότι θα πάρω λεφτά, γιατί για να καταβάλουμε δώρο Πάσχα παραλίγο να πάρουμε δάνειο από την Πειραιώς». Ο παπαγάλος είχε πάρει φόρα να πει κι άλλα, αλλά ο Σοφοκλής από τα νεύρα του πήρε το κουμπούρι του Θωμά και άρχισε να τον πυροβολεί αυτός. Τότε ακριβώς ξύπνησα. Οχι από τον φόβο μην πάθει τίποτα ο παπαγάλος, αλλά από τον φόβο μην πάθει τίποτα ο Σοφοκλής…

Πάλι γκρίνια

Πάλι γκρίνια υπάρχει για τον Ζωγράφο -ούτε την ιερή μέρα των διαιτητών, την Κυριακή του Θωμά, δεν τον αφήνουν τον άνθρωπο ήσυχο. Καλός και άγιος ο Χριστόφορος και χατίρι δεν χαλάει σε κανέναν, που λέει ο λόγος, αλλά δεν τον βλέπω να αντέχει και πολύ. Κυρίως διότι για τη θέση του στον πίνακα των διεθνών ερίζουν τρεις πρόεδροι και «επίσημοι χορηγοί» τριών μεγάλων πρωταγωνιστών του φετινού πρωταθλήματος, δηλαδή του Δαλούκα, του Παμπορίδη και του Σταυρίδη. Τον πρώτο θέλει να τον καμαρώσει διεθνή ο πρόεδρος της ΟΥΕΦΑ στην Ελλάδα, τον δεύτερο ο μελλοντικός πρόεδρος της ΕΠΟ και τον τρίτο ο πρόεδρος «νεκροθάφτης» της διαιτησίας. Αυτή τη στιγμή προβάδισμα έχει ο «Πάμπο», αλλά μην ξεγράφετε τον Δαλούκα…