Ο Νίκος Κωστένογλου, που είναι άνθρωπος θρησκευόμενος (θα έλεγα «σεμνός και ταπεινός», αλλά το copyright το έχει η Νου Δου), θα έπρεπε να ξέρει ότι «άχαστοι» δεν υπάρχουν πουθενά. Και να προετοιμάσει την ομάδα του διαφορετικά για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Εδώ άχαστος δεν ήταν καν ο Κύριος και οδηγήθηκε στον Σταυρό (άσχετα αν το γύρισε στο δεύτερο ημίχρονο και έκανε το «διπλό» με την Ανάσταση, στέλνοντας στον κουβά όσους είχαν ποντάρει 30 αργύρια σε βάρος του), θα ήταν άχαστη η ΑΕΚ επειδή ερχόταν από ένα σερί νικών με ωραία μπάλα και μεγάλα σκορ; Ούτε καν ο ίδιος ο κόουτς αποδείχθηκε άχαστος και είδε τον Δώνη να παραλαμβάνει τα κλειδιά του μαγαζιού, παρ' όλο που έριξε τέσσερα στον Ολυμπιακό, επί των ημερών του η ΑΕΚ έπαιξε την ωραιότερη μπάλα των τελευταίων ετών, οι παίκτες τον γούσταραν και ο κόσμος τον αποθέωνε.
Η ΑΕΚ παρασύρθηκε από την αλαζονεία της και την προβληματική εικόνα που παρουσίαζε ο Παναθηναϊκός το τελευταίο διάστημα. Ξεγελάστηκε από την άνεση με την οποία σκόρπισε τον Πανιώνιο στο πρώτο ματς των πλέι οφ και από την αντίστοιχη δυσκολία των «πρασίνων» στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Δεν ζούμε απλώς σε ένα μάταιο κόσμο, είμαστε αναγκασμένοι να υπομένουμε και τον μάταιο θεσμό των πλέι οφ, που ενδιαφέρον έχουν μόνο δύο και οι άλλοι δύο είναι αδιάφοροι -το «και οι έσχατοι έσονται πρώτοι» μπορεί να ισχύει αλλού, αλλά όχι στα πλέι οφ. Ο Πανιώνιος το ήξερε και δεν πολυσκοτίστηκε στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ. Ο Αρης επίσης το ήξερε, αλλά κάτι η ανάγκη να είναι η ομάδα σε καλή κατάσταση για τη μεγάλη ζαριά του Κυπέλλου, κάτι οι παίκτες που μετρούν τις τελευταίες ευκαιρίες για να πείσουν ότι αξίζει να μείνουν και του χρόνου, το πάλεψε λίγο παραπάνω. Από δω και πέρα και οι δυο τους θα είναι πιο αδιάφοροι και από ανδρόγυνο έπειτα από 25 χρόνια γάμου: θα εκπληρώνουν τις συζυγικές-αγωνιστικές τους υποχρεώσεις απλώς επειδή πρέπει. Οχι επειδή θέλουν.
Στο παιχνίδι της Λεωφόρου ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός και η ΑΕΚ πολύ κακή. Ενας από τους λόγους υποψιάζομαι πως ήταν η ειδική βαθμολογία των πλέι οφ -αν ήταν ανάποδη, με τον Παναθηναϊκό στους 11 και την ΑΕΚ στους 8, θα βλέπαμε άλλα πράγματα. Πολύ απλά γιατί οι «πράσινοι» απέδειξαν φέτος ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν τη χαρά της κορυφής. Οποτε την πάτησαν, γλίστρησαν και τσακίστηκαν. Οι διαφορές θα λυθούν πλέον στο ΟΑΚΑ, εκτός αν υπάρξει για έναν από τους δύο κάποια αναπάντεχη απώλεια. Αυτό που μένει, πάντως, δεν είναι η «τεσσάρα», ούτε το κοουτσάρισμα του Πεσέιρο, ο οποίος δεν έκανε τίποτα περισσότερο απ' αυτό που έκανε στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος, σε αντίθεση με τους παίκτες που έκαναν και παραέκαναν. Είναι ότι η «ηθική πρωταθλήτρια» έδειξε πως είναι τρωτή. Στην ταινία «Οι Αδιάφθοροι» με τον Κέβιν Κόστνερ και τον Σον Κόνερι, ο πρωτότυπος τίτλος ήταν «The Untouchables», αυτοί δηλαδή που δεν ακουμπιούνται, που δεν τα «πιάνουν». Οταν στο ασανσέρ ο εκτελεστής του Καπόνε καθαρίζει τον έναν της ομάδας, τον λογιστή, γράφει με το αίμα του στο ένα τοίχωμα κάτι που σε ελεύθερη απόδοση θα μπορούσε να σημαίνει «Φθαρήκατε» ή «Σας Ακουμπήσαμε». Αυτό ακριβώς έκανε ο Παναθηναϊκός στη Λεωφόρο, με λιγότερο αίμα (πλην αυτού από τη μύτη του Σαλπιγγίδη) και περισσότερη ουσία: έγραψε στον τοίχο των πλέι οφ ότι είναι εδώ, δεν είναι ξεγραμμένος και έχει τρόπο να «ακουμπήσει» την ΑΕΚ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι το έργο θα έχει happy end. Αυτό που δεν ξέρω είναι για ποιον από τους δύο.