Οι κριτικές και τα μηνύματα

Είτε μέσω των συνεργατών του, είτε μέσω φίλων και γνωστών, είτε ακόμη και ο ίδιος ο Θόδωρος Ζαγοράκης άνοιξε ένα κεφάλαιο που έχει να κάνει με μια μερίδα ΠΑΟΚτσήδων που, όπως εκτιμά, κρίνουν την αποστολή του στη διοίκηση με κακή προαίρεση.

Αυτή είναι μια διακριτική διατύπωση της πραγματικότητας. Η ωμή αλήθεια βρίσκεται στον πυρήνα των «κακοπροαίρετων» που ήδη έσπευσαν να αφορίσουν οπαδοί του ΠΑΟΚ. Αυτοί έχουν έδρα τη Θύρα 1 και σε κάθε ευκαιρία στρέφονται εναντίον της διοίκησης Ζαγοράκη.

Μάλιστα, οι Ultras, συνδεσμίτες του ΠΑΟΚ, με σχετική τους αναφορά στο σάιτ του συνδέσμου τους, δίνουν μεγαλύτερες διαστάσεις σε ένα θέμα που ανακινήθηκε από μια συνάντηση του προέδρου με τους εκπροσώπους των συνδέσμων. Πέρα από τα αγωνιστικά, μεταγραφικά και το θέμα προπονητή, το σημαντικότερο που συζητήθηκε ήταν το εξής: παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές που δεν «βολεύτηκαν» και κράζουν τον Ζαγοράκη, όσοι «έφαγαν» πόρτα από τη διοίκηση και δεν τους προσέφερε συνεργασία με την ΠΑΕ και μερικοί ακόμη που σιγοντάρουν. Εκείνο που παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι η επισήμανση για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο -δεν δημοσιοποιείται το όνομά του- που είναι ο προεξάρχων της κακόβουλης κριτικής και είναι συγγενής υπουργού.

Και φωνάζουν στον Ζαγοράκη, «άλλο η καλοπροαίρετη κριτική και άλλο η κακόβουλη για ίδιον όφελος από κάποιους που οφείλεις να κατονομάσεις», αναμένοντας απαντήσεις στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής.

Αυτό είναι το καλύτερο που έχει να κάνει, όχι μόνον για τον «συγγενή», αλλά και γι' αυτούς που ενδεχομένως λυμαίνονταν τον ΠΑΟΚ και από τη στιγμή που κόπηκαν οι δεσμοί χρήματος βγήκαν στην αντεπίθεση. Βέβαια, αν το καλοσκεφτεί κανείς και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, περισσότερη ζημιά προκάλεσαν στον ΠΑΟΚ οι άνθρωποι που επελέγησαν από τη διοίκηση για το πρώτο βήμα, παρά όσοι λίγοι βρέθηκαν αντιμέτωποι ασκώντας, καλοπροαίρετα ή ακόμη και κακοπροαίρετα, την κριτική τους. Μια διοίκηση οφείλει να ακούει, να καταγράφει και να επεξεργάζεται όλων των ειδών τα μηνύματα, πράγμα το οποίο δεν έχει φανεί στον βαθμό που θα περίμενε κανείς από άφθαρτους και νεωτεριστές παράγοντες του ποδοσφαίρου.