Δεν κάνεις, αλλά μένεις…

Πόσο λάθος να κάνουμε; Μήπως τελικά δεν τον καταλαβαίνουμε; Ή μήπως δεν μεταφράζονται σωστά όσα μας λέει και τον παρεξηγούμε άδικα;

Δεν γνωρίζουμε πλέον πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τον Φερνάντο Σάντος και ειδικότερα από τη στιγμή που χρειάστηκε να διαχειριστεί την αποτυχία του ΠΑΟΚ.

Κι αυτό γιατί αν παραθέσουμε όσα έχει δηλώσει, θα αναρωτιέται κανείς αν υπάρχει ακολουθία στους λόγους του, στις σκέψεις του και φυσικά στις επιλογές του. Και βέβαια, αναφερόμαστε στην περιβόητη υπόθεση των «μικρών» και ειδικότερα του Στέφανου Αθανασιάδη, που σε τελική ανάλυση, έπειτα από τόσο ντόρο γύρω από το όνομά του, δεν αποκλείεται να βγαίνει ζημιωμένος, χωρίς βέβαια να το αξίζει.

Ακούγαμε λοιπόν ότι οι «μικροί», οι Αθανασιάδης, Πεχλιβάνης, Γεωργίου, Δελήμπασης, δεν είναι κάτι το σπουδαίο. «Τους δίναμε», είπε ο Σάντος τον Φεβρουάριο και αναφερόταν στη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου, «αλλά δεν τους έπαιρνε κανείς». Και κάπως έτσι αξιολογεί τις δυνατότητες των «μικρών». Βέβαια, αν υπάρχει κάποιος που θα πρέπει να είναι σίγουρος για τον βαθμό που θα πρέπει να λάβουν, είναι μόνον ο ίδιος, αλλά φαίνεται ότι προτίμησε να επιχειρηματολογήσει για να ενισχύσει την αρχική του άποψη ότι δεν… κάνουν. Δεν περνούν δύο μήνες και αποκαλύπτει ότι «παρέδωσα λίστα και ο Αθανασιάδης θα μείνει». Οχι ότι δεν έχει το δικαίωμα να εξαντλήσει τα περιθώρια, στο μέτρο του επιτρεπτού, για να αποφασίσει, αλλά τα ήξεις αφήξεις σίγουρα δεν τον βοηθούν. Δεν βοηθούν και τη διοίκηση, που του παρέχει αμέριστη στήριξη και ταυτόχρονα απαντά στους «διώκτες» του Πορτογάλου ότι δεν κουνιέται από τη θέση του για δύο ακόμη χρόνια. Μια λύση είναι να γίνει πιο διπλωματικός, χωρίς να είναι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει. Αν παρατήσει κατά μέρος τις «σαρδέλες» και τις βαρύγδουπες δηλώσεις, θα καταγράψει λιγότερες απώλειες. Πάντως, το σίγουρο είναι ότι δεν βοηθά και τη διοίκηση με τη μέχρι τώρα τακτική του. Αναγκάζει τον Ζαγοράκη, χωρίς επιχειρήματα, να φωνάζει ότι «αυτός είναι και αυτός θα είναι για δύο ακόμη χρόνια, τελειώσαμε».