Η ανταγωνιστικότητα, το θέαμα και τα εισιτήρια

Οταν τελειώνουν τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου, πάντα έρχεται η ώρα της αποτίμησης της ποιότητάς τους. Σε αυτή τη διαδικασία αποτίμησης καθοριστικό ρόλο παίζει η στατιστική. Μπορεί οι αριθμοί να μη λένε όλη την αλήθεια, αλλά προσφέρουν ισχυρές ενδείξεις και πολλές φορές αποδείξεις. Μία ένδειξη για το επίπεδο ποιότητας ενός πρωταθλήματος και το ενδιαφέρον που δείχνουν γι' αυτό το πρωτάθλημα οι φίλαθλοι είναι ο αριθμός των εισιτηρίων που κόβονται κάθε Κυριακή. Ενας αριθμός που έχει βέβαια σχέση με τη χωρητικότητα των γηπέδων, την ποιότητα των εγκαταστάσεών τους και την αξιοπιστία της διαδικασίας ελέγχου του αριθμού εισιτηρίων, που οι ομάδες δηλώνουν ότι διέθεσαν.

Στο ελληνικό πρωτάθλημα πάρα πολύ συχνά και ιδίως σε παιχνίδια των λεγόμενων μικρών ομάδων της διοργάνωσης βλέπει κάποιος –για παράδειγμα– στο γήπεδο ένα κοινό γύρω στις 4-6.000 και μετά η εκκαθάριση των εισιτηρίων αποκαλύπτει ότι δεν διατέθηκαν περισσότερα από 1.500. Τα γεγονός αυτό, που επαναλαμβάνεται σε πολλά παιχνίδια κάθε χρόνο, αποκαλύπτει ότι ο μηχανισμός ελέγχου της διάθεσης εισιτηρίων δεν λειτουργεί. Και το κράτος εδώ φέρει ευθύνη. Δεν υπάρχουν διαφυγόντα κέρδη από τη διάθεση εισιτηρίων, που μπορεί και να μην είναι σφραγισμένα; Δεν χάνει το Δημόσιο από την είσοδο στο γήπεδο φιλάθλων που πληρώνουν για να μπουν, αλλά δεν παίρνουν εισιτήριο, δεν παίρνουν δηλαδή μία απόδειξη για την υπηρεσία που αγόρασαν; Και επειδή την ιστορία των ελέγχων την έχουμε δει από την ανάποδη στο παρελθόν, δεν ενδιαφέρεται ο υφυπουργός Αθλητισμού να αναλάβει πρωτοβουλία –σε συνεργασία με τη Σούπερ Λίγκα και το Υπουργείο Οικονομικών– για να τελειώνει αυτή η κοροϊδία;

Ομως, ας ξαναγυρίσουμε στην αλήθεια των αριθμών του ελληνικού πρωταθλήματος, με μία επισήμανση που έχει ένα ιδιαίτερο ερμηνευτικό ενδιαφέρον: σε καμία από τις 30 αγωνιστικές του φετινού πρωταθλήματος ο αριθμός των φιλάθλων που παρακολούθησαν τα παιχνίδια των ομάδων της Α' Εθνικής δεν πλησίασε καν τον αριθμό κυκλοφορίας του συνόλου των αθλητικών εφημερίδων της χώρας, που στην πλειονότητά τους είναι κυρίως εκφραστές του λεγόμενου οπαδικού Τύπου. Ενός Τύπου που προκρίνει το συμφέρον της ομάδας εις βάρος της αντικειμενικής –όσο γίνεται– ενημέρωσης. Τα περισσότερα εισιτήρια που διατέθηκαν φέτος ήταν την τελευταία αγωνιστική και έφθασαν συνολικά τα 87.560. Σε όλο το πρωτάθλημα ο συνήθης αριθμός των εισιτηρίων δεν ξεπερνούσε τις 40.000, αλλά υπήρξαν και αγωνιστικές που ο αριθμός των εισιτηρίων έπεσε κάτω από τις 20.000. Είναι προφανές ότι ο πολύ χαμηλός αριθμός διάθεσης εισιτηρίων σημαίνει και χαμηλά έσοδα για τις ομάδες, γεγονός που δυσχεραίνει τα οικονομικά δεδομένα τους, την ώρα που έχει σημειωθεί και δραματική πτώση των εσόδων από τα τηλεοπτικά δικαιώματα. Ως φαίνεται, οι ομάδες δεν έχουν αντιληφθεί ότι η πτώση του θεάματος και της ανταγωνιστικότητας του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τα έσοδα.

Οσο η Σούπερ Λίγκα επιδεικνύει την ανεπάρκειά της, την έλλειψη μακρόπνοου σχεδιασμού και την άγνοια των δεδομένων που διέπουν το σύγχρονο ποδόσφαιρο και προκρίνει μονίμως ως βασική επιδίωξη το πώς οι ομάδες θα χρηματοδοτηθούν από το κράτος ή το Στοίχημα, τα πράγματα δεν πρόκειται να βελτιωθούν ούτε κατ' ελάχιστο. Μπορεί η σύγκριση με τα δεδομένα άλλων πρωταθλημάτων να είναι άνιση, αλλά αποκαλύπτει ότι όπου τα ποδοσφαιρικά παιχνίδια έχουν ενδιαφέρον συγκεντρώνουν κόσμο και τηλεθέαση. Αυτό φαίνεται σε μία σειρά πρωταθλημάτων στην Ευρώπη, στα οποία παρ' όλο που αρκετά παιχνίδια μεταδίδονται από την τηλεόραση, οι εγκαταστάσεις των γηπέδων είναι πολύ καλύτερες, η ποιότητα του ποδοσφαίρου εμφανώς ανώτερη από την αυτή που παρακολουθούμε στο ελληνικό πρωτάθλημα, οι τιμές των εισιτηρίων είναι ακόμα και φθηνότερες από αυτές που πληρώνουμε στην Ελλάδα για ένα άθλιο θέαμα σε απαράδεκτες εγκαταστάσεις. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να πάνε στο γήπεδο οι φίλαθλοι;

Η βόμβα της κλιματικής αλλαγής
Πλήθος επιστημόνων και σχεδόν όλες οι περιβαλλοντικές οργανώσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, εδώ και μία δεκαετία περίπου, προειδοποιούν για την επερχόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος, εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης των φυσικών πόρων του πλανήτη και της εξοργιστικής σπατάλης των πηγών ενέργειας. Τις προειδοποιήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων έχει συμμεριστεί και υποστηρίξει κατ' επανάληψη ο ΟΗΕ. Οι κυβερνήσεις, όμως, των πλουσιότερων χωρών του πλανήτη αρνήθηκαν να υιοθετήσουν περιορισμούς που θα βελτίωναν την κατάσταση της ατμόσφαιρας –απόδειξη το Πρωτόκολλο του Κιότο, που ακόμα και σήμερα ουσιαστικά παραμένει μία ευγενής διακήρυξη αρχών–, διότι τέτοιου είδους περιορισμοί στη βιομηχανία θα σήμαιναν σημαντική απώλεια κερδών για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Παράλληλα, οι περισσότερες κυβερνήσεις αδιαφορούν για την περιβαλλοντική πολιτική τους και σχεδόν πάντα χαρακτηρίζουν υπερβολικές τις εκτιμήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων και των επιστημόνων. Πολλές κυβερνήσεις προσπαθούν να υποβαθμίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, ή ακόμη και να «εξαφανίσουν» τα ανησυχητικά πορίσματα διαφόρων ερευνητικών ομάδων. Πριν από περίπου τρία χρόνια η βρετανική εφημερίδα «Observer» αποκάλυψε τη μυστική έκθεση μίας ερευνητικής ομάδας του αμερικανικού Πενταγώνου προς τον Αμερικανό πρόεδρο Μπους, στην οποία αποκαλύπτεται ότι η κλιματική αλλαγή στα επόμενα 20 χρόνια θα μπορούσε να έχει επακόλουθο μια παγκόσμια καταστροφή που θα κόστιζε εκατομμύρια ζωές, σε πολέμους και φυσικές καταστροφές. Η μυστική αυτή έκθεση, που αποσιωπήθηκε από το αμερικανικό επιτελείο των ενόπλων δυνάμεων, προειδοποιεί ότι μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις θα βυθιστούν κάτω από τη θάλασσα, εξαιτίας της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

Η Βρετανία θα «βυθιστεί» σε ένα σιβηρικό κλίμα μέχρι το 2020. Σύμφωνα με την έκθεση, θα ενταθεί ο πυρηνικός ανταγωνισμός, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν πυρηνικές διαμάχες, εκτεταμένες ξηρασίες, λιμοί και έντονες ταραχές σε όλο τον κόσμο. Το έγγραφο της επιτροπής μελέτης του Πενταγώνου υποστηρίζει ότι η ραγδαία κλιματική αλλαγή μπορεί να φέρει τον πλανήτη στο χείλος της καταστροφής, διότι οι περισσότερες χώρες για να περιφρουρήσουν τα διαρκώς συρρικνούμενα αποθέματα ενέργειας, τροφής και νερού, θα βασιστούν στην ανάπτυξη των πυρηνικών. Η κλιματική αλλαγή και οι μεταβολές που θα επιφέρει, σύμφωνα με τους ειδικούς του Πενταγώνου, επισκιάζουν κατά πολύ τους κινδύνους που γεννά η τρομοκρατία. Τότε τα πορίσματα της έκθεσης είχαν θεωρηθεί υπερβολικά. Τώρα, με το ξέσπασμα της παγκόσμιας διατροφικής κρίσης, ίσως θα έπρεπε να ξαναδούμε εκείνη την έκθεση.