Οι ώρες που πέρασαν από το 30ό λεπτό του χθεσινού ντέρμπι ΠΑΟΚ - Αρη, όταν οριστικοποιήθηκε η παραμονή του γηπεδούχου στην Α1, λόγω της ήττας του Κολοσσού από την ΑΕΚ, είναι πολύ λίγες για να στρέψει κάποιος το βλέμμα του στο μέλλον. Είναι ελάχιστες για να ολοκληρωθεί ο απολογισμός του «εφιάλτη».
Αρκετοί από τους ΠΑΟΚτσήδες προβληματίστηκαν: να χαρούν με την παραμονή, να κλάψουν με την κατάντια της ομάδας μπάσκετ, να κοιτάξουν πίσω τους αναζητώντας υπεύθυνους, ή τελικά να χαράξουν νέα πορεία;
Αναζητώντας μονοπάτι μέσα από τα χαλάσματα, θα δυσκολευτούν να επανέλθουν σε ομαλή πορεία, πόσω δε μάλλον να αναζητήσουν το αυτονόητο: μια αξιοπρεπή παρουσία στο πρωτάθλημα που ακολουθεί. Ακόμα και το αυτονόητο στην περίπτωση του ΠΑΟΚ μοιάζει με όνειρο…
Ο απολογισμός μέσα από κατακραυγή για τους υπαίτιους της φετινής καταστροφικής παρουσίας όχι απλώς δεν θα βοηθήσει, αλλά αντίθετα θα αποδυναμώσει ακόμα περισσότερο τις αντοχές του ΠΑΟΚ κι όποια προσπάθεια αναστήλωσης.
Η λογική τού «τραβάμε μια γραμμή και προχωρούμε, σβήνοντας το αμαρτωλό πρόσφατο παρελθόν» ενδείκνυται για ουσιαστικές όσο και αναγκαίες αλλαγές. Με πρώτη και σημαντικότερη την αλλαγή στη νοοτροπία της εσωστρέφειας, που ταλαιπώρησε επί σειρά ετών τον Τάκη Πανελούδη και τον ΠΑΟΚ και άφησε κατάλοιπα. Ο Βαγγέλης Γαλατσόπουλος, από τα πίσω καθίσματα, απ' όπου βοηθούσε έτσι κι αλλιώς την ομάδα, βρέθηκε μπροστά, επενέβη στο θέμα προπονητή, με προεκτάσεις στο αγωνιστικό προφίλ της ομάδας, αλλά δεν κατάφερε πολλά. Οι επιλογές του Φλεβαράκη απέδωσαν μόνο στο ξεκίνημα και στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι δεν ήταν ουσιαστικές και ο ΠΑΟΚ διατηρούσε την πορεία του προς την Α2. Χρειαζόταν κάτι περισσότερο και σίγουρα κάτι διαφορετικό. Σε τελική ανάλυση δεν το έδωσαν ο Κόρφας, ο Σταυρόπουλος και ο Κωνσταντινίδης όσο το έδωσε ο κόσμος με τη συμμετοχή του στον αγώνα με τον Πανελλήνιο.
Το «αύριο» του μπασκετικού ΠΑΟΚ δεν απέχει πολύ απ' αυτό του Ηρακλή: εξακολουθεί να βολοδέρνει στην Α2 ως απωθημένο της εξαθλίωσης, για μια ομάδα που δεν βρίσκει άνθρωπο να στηρίξει την προσπάθεια επανόδου στη μεγάλη κατηγορία. Μόνο που στην περίπτωση του ΠΑΟΚ αποφεύχθηκε το κακό. Τώρα έχει να «πουλήσει» την παραμονή του, τη διαδικασία της οποίας ελάχιστοι θα θυμούνται την επόμενη σεζόν, την εικόνα ενός γηπέδου που γέμισε στις κρίσιμες στιγμές και τον δυναμισμό ορισμένων παραγόντων, που λένε ότι θα ανοίξουν τις πόρτες για κάθε ενδιαφερόμενο και κάνουν σχέδια για καλύτερο «αύριο».
Είναι συζητήσεις που έχουν γίνει στο περιθώριο του «εφιάλτη». Είναι κουβέντες που αναφέρονται σε όλους αυτούς που απομακρύνθηκαν και που στο εξής ελπίζουν να τους προσελκύσουν στην προσπάθεια να συμμετέχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι.
Και αυτοί που πετούσαν μπουκάλια στον Απόστολο Αλεξόπουλο (γιατί είχε πουλήσει στον Μπατατούδη), όταν έσπευσε να προσφέρει λύση στον ΠΑΟΚ, κι αυτοί που στην αρχή βρέθηκαν στο πλευρό του Πανελούδη και στη συνέχεια τον κυνήγησαν, οφείλουν να αντιμετωπίσουν υπό διαφορετική οπτική γωνία την πραγματικότητα. Ο Γαλατσόπουλος δεν μπορεί μόνος του, χρειάζεται βοήθεια. Το μπάσκετ είναι επιρρεπές σε κραδασμούς, σαν αυτούς που χρόνια τώρα δέχεται ο ΠΑΟΚ, και χρειάζονται επειγόντως νέες σταθερές βάσεις.
Αυτό είναι ένα σενάριο που προκύπτει για το μέλλον μιας ομάδας που θα πρέπει να ξεκινήσει από το μηδέν και ενδεχομένως και από πιο πίσω…
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι θα την ταλαιπωρήσουν οι αμαρτίες (χρέη) προηγούμενων χρήσεων και η υπόθεση «οικονομική εξυγίανση» θεωρείται δεδομένο ότι θα ανακινηθεί. Τα χρέη που βρίσκονται στα 2 εκατ. ευρώ (λίγο παραπάνω ή λίγο παρακάτω), η διοίκηση θα τα βρει μπροστά της. Και ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνει ένας σχεδιασμός, που αν δεν ξεφεύγει από τα φετινά νούμερα, θα πρέπει τουλάχιστον να είναι ιδιαίτερα προσεγμένος για να αποφευχθούν εκ νέου περιπέτειες.
Οι πληροφορίες ήθελαν τον ΠΑΟΚ να έχει προσεγγίσει τον Λευτέρη Κακιούση και να υπόσχεται στον Κώστα Πιλαφίδη καλύτερες μέρες για την επόμενη σεζόν, από τη στιγμή που θα παραμείνει στην κατηγορία. Κανείς δεν ήθελε να βάλει το κεφάλι του στον ντορβά. Η περίπτωση των Κόρφα, Σταυρόπουλου και Κωνσταντινίδη θεωρείται βέβαιο ότι θα επανεξετασθεί, μαζί με τις –λίγες– επιλογές που πρόλαβε να κάνει η διοίκηση Βαγγέλη Γαλατσόπουλου στον αγωνιστικό τομέα. Ο οικονομικός είναι ο σημαντικότερος και από ξεκινούν όλα, χωρίς να υπάρχουν –σε πρώτη φάση– αισιόδοξες εκτιμήσεις για καλύτερες μέρες. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται μπροστά σε έναν ακόμα εφιάλτη, αυτό της δημιουργίας μέσα από τα χαλάσματα μιας περιόδου που έκλεισε χθες. Που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν παρά μόνο μερικοί νεαροί παίκτες για αρχή και θα υπάρχει μια κατάρα: του ιστορικού ΠΑΟΚ, που έγινε ευάλωτος και θα πρέπει να πείσει ότι όσα πέρασε φέτος ήταν μια κακή παρένθεση.