Το νου μας στο δρόμο

Η Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών ξεκίνησε σήμερα. Ολοι δράττονται της ευκαιρίας των εορτών για να καθίσουν μερικές ημέρες και αν μπορούν να φύγουν από τις μεγάλες πόλεις για την ύπαιθρο. Ολοι ανεξαιρέτως έχουμε πάθη, αλλά ειδικά στις μαζικές εξόδους πρέπει να είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι, να περιορίσουμε τα πάθη για να μην κάνουμε λάθη και την…πάθουμε. Χθες έγραψα για την επιτκτική ανάγκη να κάνουμε ένα τελευταίο τσεκ-απ στο όχημά μας. Επαναλαμβάνω επιγραμματικά ότι αν δεν έχουμε κάνει πρόσφατα σέρβις είναι προτιμότερο να πεταχτούμε στο συνεργείο για έναν προληπτικό έλεγχο σε φρένα, λάστιχα, κινητήρα, φώτα, λάδια, υγρό στο ψυγείο, παρά να τρέχουμε μετά. Τονίζω επίσης ότι πολλές εταιρείες προσφέρουν τέτοιο έλεγχο δωρεάν και μόνο αν χρειαστεί κάποιο ανταλλακτικό τότε θα κληθείτε να πληρώσετε την αξία του. Σπεύστε λοιπόν όσο είναι καιρός. Τώρα, όσον αφορά τον ανθρώπινο παράγοντα, που κατά τη γνώμη μου παίζει τον πρώτο και τον τελευταίο ρόλο στην «παράσταση του δρόμου», πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Στη συνέντευξη που μου παραχώρησε ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Κωστής Χατζηδάκης, στη Spotday (τη δημοσίευσα το Σάββατο) αλλά και στην εκπομπή «Ζώνη Ασφαλείας» στην ΕΤ1, αναφέραμε ότι τα τροχαία ατυχήματα περιορίστηκαν κατά 13% από τον περασμένο Ιούνιο που εφαρμόστηκε ο νέος Κ.Ο.Κ. Οι μεγαλύτερες ποινές ίσως να συνέτισαν μερικούς. Ισως βοήθησε και η κάπως συχνότερη αστυνόμευση, όπως και οι λειτουργία των νέων τμημάτων στους αυτοκινητόδρομους (Μαλιακός, Εγνατία). Όμως το οδικό δίκτυο της χώρας μας έχει πολλά ανοικτά μέτωπα. Γι’ αυτό πρέπει να οδηγούμε αμυντικά και όχι επιθετικά, κι ας παίζαμε ποδόσφαιρο σε θέση εξτρέμ. Οφείλουμε να κρατάμε αποστάσεις, να ανάβουμε τα φώτα μέσα στα τούνελ, να ανάβουμε φλας πριν προσπεράσουμε και να μην πηγαίνουμε ποτέ στο αντίθετα ρεύμα. Οπου επιτρέπεται χρειάζεται γρήγορη προσπέραση και μετά δεξιά στο δρόμο. Ας μην φάμε πολύ πριν πιάσουμε το τιμόνι, να μην έχουμε πιει καθόλου αλκοόλ, να έχουμε τον συνοδηγό πραγματικό συνοδηγό και όχι να κοιμάται και βέβαια τα παιδιά να είναι πάντα στα ειδικά καθισματάκια. Και πάνω απ’ όλα να ξέρουμε ότι και μισή ώρα αργότερα να φθάσουμε δεν χάθηκε κι ο κόσμος...