Αντρες με τα... όλα τους

Οι Ριβάλντο, Ζήκος, Λυμπερόπουλος, Δέλλας, Μπλάνκο, Παπασταθόπουλος έβγαλαν παράπονο, αγανάκτηση και πίκρα. Για τους φίλους της ΑΕΚ, τα «έχωσαν» δικαιολογημένα και αντρίκια. Για τους φίλους του Ολυμπιακού, απλώς γκρίνιαξαν που βγήκαν (ξανά) δεύτεροι. Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια... Βαρεθήκαμε!

Δεν είναι εύκολο να βρει κάποιος το δίκιο του στην Ελλάδα ή στο... CAS. Είναι γεγονός, όμως, ότι σε δημοκρατικό καθεστώς όλοι έχουν το δικαίωμα να μιλούν. Και κρίνονται από όσα λένε. Θυμάστε τους ανθρώπους του Ολυμπιακού που μετά τον επεισοδιακό αγώνα της Νέας Σμύρνης και για να μην τιμωρηθεί η ομάδα τους φώναζαν ότι οι αγώνες πρέπει να κρίνονται στο γήπεδο; Στην περίπτωση της Καλαμαριάς προφανώς «αμάρτησαν» για να κρατήσουν τα κεκτημένα. Η ζωή και το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτα και γι' αυτό μας αρέσουν.

Δεν είναι, πάντως, εύκολο για κανένα δημόσιο πρόσωπο να τα... βάλει με τους Ολυμπιακούς και να προκαλέσει την οργή τους. Είναι πολλοί και είναι παντού! Και, αν μη τι άλλο, έχουν «καρύδια» άντρες όπως ο Ριβάλντο και ο Ζήκος που θα βολτάρουν αύριο με την οικογένειά τους για ψώνια ή για φαγητό και θα έχουν να αντιμετωπίσουν την οργή του κάθε «αγανακτισμένου» οπαδού, που δεν γουστάρει από κανέναν να αφήνει υπονοούμενα για την επιτυχία της ομάδας του. Οι Ριβάλντο και Ζήκος, όμως, είπαν αυτά που αισθάνονταν και καλά έκαναν. Αντρες με αυτή την προσωπικότητα, αξίζουν σεβασμό, άσχετα αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε μαζί τους. Σε ένα πρωτάθλημα που δεν κρίθηκε στο ΟΑΚΑ ή στο Καραϊσκάκη, αλλά θα κριθεί στη Λωζάννη, οι ηττημένοι δεν είναι καθόλου εύκολο να αποδεχθούν την ήττα. Ποια ήττα; Ούτε οι παίκτες της ΑΕΚ ούτε οι φίλοι της, που άγγιξαν φέτος το τρόπαιο, αλλά το είδαν να καταλήγει σε μία ομάδα που εμφανίστηκε κατώτερη των προσδοκιών. Και είναι και αυτή η άτιμη η στατιστική που γυρίζει το μαχαίρι στην πληγή...