Φταίει το κινεζικό Eτος του Ποντικού...

Πώς το έλεγε ο Σαββόπουλος; «Σ' ευχαριστώ, ω εταιρεία – εν αφθονία μου παρέχεις στέγη, τροφή και προστασία». Σαρκασμός ήταν. Για εταιρεία δίσκων. Για την κινεζική εταιρεία… δισκίων, όμως, οι ένοχες ευχαριστίες οφείλουν να είναι σοβαρές: «Σ’ ευχαριστούμε εταιρεία – εν αφθονία μας παρέχεις μετάλλια και προστασία». Τραγουδά η χορωδία της Εθνικής ομάδας άρσης βαρών, μαζί με τους πάσης φύσεως ταγούς και «πρωτεργάτες» του ελληνικού αθλητικού «θαύματος».

Ουφ, ησυχάσαμε… Βρέθηκε ο από μηχανής θεός που (υποτίθεται πως) θα σώσει το εγχώριο «θαύμα» της άρσης βαρών από την πλήρη απομυθοποίηση. Θεός με μορφή εγγράφου. Το επεδείκνυε χθες ο κ. Μ. Δημητρακόπουλος, δικηγόρος του προπονητή Χρ. Ιακώβου: η κινεζική εταιρεία που προμηθεύει «συμπληρώματα διατροφής» στο ημέτερο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα διέπραξε –λέει– τραγικό λάθος. Αθώα αμινοξέα ζητήσαμε, δηλητήριο μας έστειλαν. Ανυποψίαστα τα παιδιά μας τα κατανάλωσαν κι έγινε το κακό. Καταλάβατε, καχύποπτοι; Είμεθα λευκές περιστερές – και οι Κινέζοι κατασκευαστές απρόσεκτα κουτορνίθια…

Ναι, ντόπινγκ και kidding. Ντόπινγκ και εμπαιγμός – σε συσκευασία «ενός». Αναβολικά και «λάθη» βολικά. Προσέξτε αλληλουχία γεγονότων: οι Κινέζοι κάνουν το «λάθος» αλλά δεν το παίρνουν χαμπάρι εγκαίρως. Εάν το αντιλαμβάνονταν, ασφαλώς θα ειδοποιούσαν πριν καταναλωθούν τα «κακά» σκευάσματα. Ολως τυχαίως οι Κινέζοι ανακαλύπτουν παραπεταμένα χαρτιά, συνταγολόγια ή παραστατικά τη στιγμή κατά την οποία οι «δικοί μας» χρειάζονται σανίδα σωτηρίας. Θεός και Βούδας έβαλαν το χέρι τους.

Παρακάμπτοντας αυτό το «θαύμα», σκοντάφτουμε σε μία απορία: προμηθευτής της ομάδας είναι μια εταιρεία που εμπορεύεται (και) σκέτο δηλητήριο; Ωραία, ας δείξουμε καλή πίστη: όπως ακριβώς υπάρχουν φίρμες που κατασκευάζουν από καρφίτσες μέχρι μπαζούκας, η πολυπράγμων κινεζική εταιρεία μπορεί να ειδικεύεται σε τεράστια γκάμα σκευασμάτων. Κατά το μαοϊκό «αφήστε χίλια λουλούδια να ανθίσουν», το σύγχρονο «κανονίστε ώστε χίλια είδη χαπιών να πουληθούν». Κάπου εδώ, όμως, ξεμένουμε από «κατανόηση». Διότι πώς στην ευχή το έγγραφο μιας εταιρείας που καλύπτει πελάτες της μπορεί να νοείται ως «απαλλακτικό στοιχείο»; Τι είναι η κινέζικη εταιρεία – εκτός από εμπορική επιχείρηση; Αναγνωρισμένη διεθνής αθλητική αρχή; Παράρτημα της WADA; Θεσμοθετημένη επιτροπή;

Ο κ. Δημητρακόπουλος επιστράτευσε το επιχείρημα (;) ότι μια σοβαρή εταιρεία, που διαθέτει πολλούς πελάτες ανά τον κόσμο, δεν θα «λέρωνε» το όνομά της άνευ λόγου και αιτίας. Μα υπάρχει καλύτερο promotion για μια κερδοσκοπική εταιρεία που κινείται σ’ αυτόν τον «υπέροχο» κόσμο της κατασκευής πρωταθλητών, από το μήνυμα πως ξέρει να καλύπτει τους πελάτες της, εάν και εφόσον το χρειαστούν; Σκέφτεστε, αλήθεια, να είχε πιαστεί στα πράσα προ πέντε ετών (ας πούμε) ο Τιμ Μοντγκόμερι και να προσκόμιζε μια ανάλογη έγγραφη διαβεβαίωση; «Εγώ, ο Βίκτορ Κόντε, ιδιοκτήτης της BALCO, βεβαιώνω πως κατά λάθος έστειλα στον αθλητή Μοντγκόμερι την παρτίδα που προοριζόταν για το κέντρο ιατρικών πειραμάτων της Αριζόνα». Λέτε να… αθωωνόταν ο Τιμ; Εκτός αν η κινεζική εταιρεία θεωρείται άγια καθ' ότι είναι διαποτισμένη –τουλάχιστον μέχρι τους Αγώνες του Πεκίνου– από το ευγενές ολυμπιακό πνεύμα…

Ποιος ξέρει, επειδή το 2008 για τους Κινέζους είναι Ετος του Ποντικού, ίσως οι άνθρωποι κάτι παθαίνουν και στέλνουν παντού σκευάσματα που ενδείκνυνται για πειράματα σε ποντίκια. Είναι κι αυτή μια εκδοχή. Απορώ, μάλιστα, πώς δεν προβλήθηκε ακόμα…