Υπόθεση πολύ… αγγλική

Σε αντίθεση με την Ιταλία ή την Ισπανία, που οι ομάδες τους έχουν πολλές φορές βρεθεί αντίπαλες μεταξύ τους σε ευρωπαϊκά ματς, οι Αγγλοι δεν είχαν την ευκαιρία να ζήσουν αρκετές βραδιές… εμφυλίου. Ωστόσο σε έξι από τις δέκα περιπτώσεις που συνέβη αυτό, οι νικητές των ζευγαριών έφτασαν μέχρι τον τελικό, που μόνο η Λίβερπουλ πέρυσι δεν κατάφερε να κατακτήσει το Κύπελλο.

Η πρώτη τους κόντρα άργησε και ήρθε μόλις τη σεζόν 1963-64, ενώ επί 26 χρόνια από το 1978 η κληρωτίδα «φρόντισε» να μη φέρει αντιμέτωπες τις αγγλικές ομάδες. Μάλιστα η αγγλική εκπροσώπηση είναι τόσο διαφορετική που μόλις το 2004, όταν η Τσέλσι απέκλεισε την Αρσεναλ για τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, βρέθηκαν αντίπαλες ομάδες από την ίδια αγγλική πόλη!

Με τη διπλή κόντρα Τσέλσι - Λίβερπουλ του 2005 (που συζητήθηκε όσο καμία άλλη αναμέτρηση, λόγω του αμφιλεγόμενου τέρματος που πέτυχε ο Λουίς Γκαρσία) και του 2007, οι συνολικές μονομαχίες ανάμεσα σε Αγγλους στην Ευρώπη έφτασαν τις έντεκα, με τους «κόκκινους» να αγωνίζονται απόψε για έκτη φορά κόντρα σε συμπατριώτες τους.

Περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ματς αυτό που ξεχωρίζει είναι ο αποκλεισμός τής επί διετία πρωταθλήτριας Ευρώπης Λίβερπουλ το 1978 από την ομάδα που την είχε «εκθρονίσει» στην Αγγλία, τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Η εκπληκτική ενδεκάδα του Μπράιαν Κλαφ, που μέσα σε δύο χρόνια από τη Β' Εθνική (σημερινή Τσάμπιονσιπ) στέφθηκε πρωταθλήτρια Αγγλίας και στη συνέχεια και Ευρώπης! Η πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων έγινε στο «Σίτι Γκράουντ» του Νότιγχαμ, όπου η γηπεδούχος με γκολ του Γκάρι Μπερτλς προηγήθηκε 1-0 στο 27'. Ο προπονητής της Λίβερπουλ, Μπομπ Πέισλι, έγραψε στην αυτοβιογραφία του πως αν δεν ήταν εναντίον αγγλικής ομάδας το ματς, οι παίκτες από μόνοι τους θα θεωρούσαν καλό το σκορ για να το ανατρέψουν στη ρεβάνς.

«Πληρώσαμε τον ξέφρενο ρυθμό και την επιθυμία να νικήσουμε τη Φόρεστ. Ενα γκολ στο τέλος μάς έβαλε πίσω 2-0 και η ρεβάνς ήταν πια δύσκολη», ήταν τα λόγια του. Το δεύτερο γκολ του Μπάρετ ήρθε στο 87' και ουσιαστικά ολοκλήρωσε την πρόκριση. Στη ρεβάνς η Λίβερπουλ «βομβάρδισε» την εστία του Πίτερ Σίλτον, αλλά η μαζική άμυνα των παικτών του Κλαφ, που δεν έκαναν το λάθος να ανοιχτούν, κράτησε το αποτέλεσμα στο 0-0. Η Νότιγχαμ με αυτή τη μεγάλη πρόκριση για αφετηρία έφτασε στη διπλή κατάκτηση του Κυπέλλου Ευρώπης τόσο το 1979 όσο και το 1980!

Στην ημιτελική φάση του Κυπέλλου Εκθέσεων το 1970-71 η Λίβερπουλ αντιμετώπισε την εκπληκτική Λιντς του Ντον Ρέβι, που πέρασε νικηφόρα από το «Ανφιλντ» με γκολ του αρχηγού της, Μπίλι Μπρέμνερ. Ηταν τόσο καλή η απόδοση των νικητών, που το χειροκρότημα των οπαδών της Λίβερπουλ ήρθε αυθόρμητα και ένωσε ακόμη περισσότερο τους δύο συλλόγους. Στη ρεβάνς η Λιντς κράτησε την πρόκριση με το 0-0 και κατέκτησε το Κύπελλο στον τελικό του Εκθέσεων με αντίπαλο τη Γιουβέντους στα εκτός έδρας γκολ (2-2, 1-1).

Την ίδια χρονιά για το Κύπελλο Κυπελλούχων η Τσέλσι κοντραρίστηκε με τη Μάντσεστερ Σίτι στον ημιτελικό. Οι «πολίτες» είχαν πάρει την προηγούμενη χρονιά το τρόπαιο, νικώντας την πολωνική Γκόρνικ και ήταν το φαβορί των μπουκς σε αυτή την «εμφύλια» διαμάχη. Ομως οι Λονδρέζοι (που στον πρώτο γύρο είχαν αποκλείσει τον Αρη) είχαν άλλη γνώμη και μετά το νικηφόρο 1-0 στο «Στάμφορντ Μπριτζ» και το ίδιο σκορ στο «Μέιν Ρόουντ» σφράγισαν το «εισιτήριο». Στον τελικό, που φιλοξενήθηκε στο Στάδιο Καραϊσκάκη, η Τσέλσι στέφθηκε Κυπελλούχος Ευρώπης μετά την επικράτησή της 2-1 (στον επαναληπτικό) επί της Ρεάλ Μαδρίτης.

Το 1971-72, την πρώτη χρονιά που το Κύπελλο Εκθέσεων είχε μετονομαστεί σε ΟΥΕΦΑ, η Τότεναμ του Τσίβερς, του Πίτερς, του Μάλερι και του Τζένιγκς συγκρούστηκε στον τελικό με τους «λύκους» της Γουλβς του Χίμπιτ και του Ντούγκαν. Το πρώτο ματς στο «Μολινό» του Γουλβερχάμπτον έληξε 2-1 για τους Λονδρέζους, που στη ρεβάνς, αν και δυσκολεύτηκαν, κατέκτησαν με 1-1 το Κύπελλο. Την επόμενη σεζόν η κάτοχος του τίτλου στο ΟΥΕΦΑ Τότεναμ συγκρούστηκε στα ημιτελικά με τη Λίβερπουλ, που με τον Μπιλ Σάνκλι στον πάγκο είχε αρχίσει την ανοδική της τροχιά. Οι «κόκκινοι» νίκησαν 1-0 στο «Ανφιλντ» και σκόραραν και στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν», κάτι που τους έδωσε την πρόκριση, μια και τα δύο γκολ του Πίτερς δεν αρκούσαν για τους Λονδρέζους! Η Λίβερπουλ στον τελικό κατέκτησε τον πρώτο ευρωπαϊκό της τίτλο κόντρα στην Γκλάντμπαχ.

Η πρώτη κόντρα των αγγλικών ομάδων έγινε τη σεζόν 1963-64 στο Κύπελλο Κυπελλούχων. Η Τότεναμ, που υπερασπιζόταν τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο της Αγγλίας, βρήκε αντίπαλο τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Τσάρλτον και του Μπεστ. Οι «κόκκινοι διάβολοι» προκρίθηκαν στην επόμενη φάση, αλλά αποκλείστηκαν από τη μετέπειτα νικήτρια της διοργάνωσης Σπόρτινγκ Λισσαβώνας. Και την επόμενη χρονιά η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ήταν αυτή που πήρε το «εισιτήριο» της πρόκρισης στα προημιτελικά του Κυπέλλου Εκθέσεων κόντρα στην Εβερτον. Ούτε όμως και αυτή τη φορά ήταν τυχερή, μια και την πορεία της έκοψε η γαλλική Στρασμπούρ.

Τέλος, τη σεζόν 1969-70 για το Κύπελλο Εκθέσεων βρέθηκαν αντίπαλες η Νιούκαστλ με τη Σαουθάμπτον. Οι «Αγιοι» με μαζική άμυνα πήραν το 0-0 στο «Σεν Τζέιμς Παρκ» και στη ρεβάνς προηγήθηκαν με τον σέντερ φορ Μικ Τσάνον. Το σκορ έμεινε έτσι μέχρι το 86', όταν ο Μπράιαν Ρόμπσον ισοφάρισε και χάρισε την πρόκριση στη Νιούκαστλ.


H ταμπέλα που πρέπει να ακολουθήσεις για να πας στο γήπεδο γράφει «Arizona». Είναι η ταβέρνα μερικές εκατοντάδες μέτρα πριν από το γήπεδο της Φυλής. Μερικές εκατοντάδες μέτρα προτού φανεί ο τσοπάνης που βόσκει ακόμα τα πρόβατα στην κάτω πλευρά του γηπέδου, όπου θα γίνει η σφαγή των κιναίδων έτσι και στραβώσει το ματσάκι με τον Θρασύβουλο.
Γιατί κάθε Ολυμπιακός, που πήρε το πτυχίο του στην παλιά θύρα 4 του Καραϊσκάκη, παρηγορείται από την κυριακάτικη «τεσσάρα» με μία σκέψη. Αυτή που μουρμούριζε ο Γιάννης του «Jimmy's» το απόγευμα της Δευτέρας στον πεζόδρομο της Βαλαωρίτου.

Ντυμένος με κόκκινο προς το μοβ πεθαμενί πουκάμισο, ο Γιάννης έκανε τις διαδρομές του στον πεζόδρομο. «Το βλέπεις το κόκκινο πουκάμισο; Δεν μασάμε και δεν θα το βάλουμε κάτω. Τετάρτη απόγευμα πάμε στον Θρασύβουλο, παίρνουμε το ματσάκι και μετά την Κυριακή κατεβαίνουμε στο Καραϊσκάκη για να παίξουμε με τον gay τον Δώνη». Από τον μονόλογο του «ερυθρόλευκου» vigilante κρατάμε δύο στοιχεία.

Πρώτον, για τον Ολυμπιακό η νίκη με τον Θρασύβουλο είναι μονόδρομος. Παίρνει ο Ολυμπιακός το ματς, δεν χειροκροτεί βέβαια κανένας, ακούγονται και ένα-δυο ξεφωνητά: «Ναι, ρε, τώρα ξέρετε να σκίζεστε. Κοιτάξτε όμως να σκιστείτε την Κυριακή, γιατί θα σας σκίσουμε εμείς» και οι όποιες αντιδράσεις αναβάλλονται μέχρι το ματς με τη Λάρισα. Δεν κερδίζει το ματς ο Ολυμπιακός και γίνεται το Arizona Dream, που λέει και ο νουνεχής Αντύπας. Μπουκάρουν από αναλφάβητοι μέχρι επιστήμονες και πλακώνουν ό,τι κινείται και αναπνέει και για επιδόρπιο βιάζουν τα πρόβατα του τσοπάνη και τον ίδιο τον τσοπάνη. Εδώ τελειώνουν ο ουρανός και η Arizona.

Υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί το σενάριο της καταστροφής; Στο προηγούμενο «ντου» του Σωκράτη Κόκκαλη στου Ρέντη, όταν σηκώθηκε ο «Τζόλε» ως αρχηγός να μιλήσει και μάλλον να πει ότι οι παίκτες θα κερδίσουν τα υπόλοιπα ματς, ο Κόκκαλης τον είχε κόψει με ένα «μην αρχίσεις τώρα, "Τζόλε", τις μαλακίες». Ο πρόεδρος είπε ό,τι είπε, δεν άκουσε κανέναν και έφυγε με ένα ξερό «μη με κάνετε να αγριέψω...». Χθες, όταν ακούστηκε ότι ο Κόκκαλης κατεβαίνει ξανά στου Ρέντη ήταν σαφές ότι αγρίεψε. Οι πραγματικοί αρχηγοί δεν μπορούν να δίνουν δύο φορές την ίδια απειλή. Τι να πει τη δεύτερη φορά; «Αγρίεψα»; Είναι λίγο. Σας βάζω πρόστιμο; Τι να τους βάλει; Αν ο Κόκκαλης βάλει 50 χιλιάρικα πρόστιμο, όποιος ξένος καταφύγει στην ΟΥΕΦΑ το πρόστιμο για την απόδοση θα πέσει. Οπότε ο Κόκκαλης για να είναι ουσιαστικός πρέπει να κάνει και όχι να πει κάτι. Σύμφωνα με τον νουνεχή Αντύπα, ο πρόεδρος θα έπρεπε να πει στους παίκτες ότι το πούλμαν χάλασε και θα πρέπει να πάνε στη Φυλή με ταξί. Η δική μου «προχό» άποψη είναι άλλη.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης πρέπει να πει στους παίκτες του Ολυμπιακού ότι για το ματς με τον Θρασύβουλο πρέπει να πάνε με τα αμάξια τους. Οχι με τα Punto και τα Matiz, αλλά με τα κανονικά τους αμάξια. Με τα Cayenne και τις Ferrari. Αν κάποιος παίκτης έχει αντίρρηση και του πει «...και πού να παρκάρουμε τα αμάξια, πρόεδρε;», ο Κόκκαλης θα έχει την επόμενη απάντηση: «Εχουμε ζητήσει χώρο από τη διοίκηση του Θρασύβουλου, ακριβώς στην έξοδο του γηπέδου και θα έχει και ταμπέλα». Μετά ο Σωκράτης θα βάλει τον Σάββα να φτιάξει μια μεγάλη ωραία ταμπέλα που θα γράφει «Παίκται». Αν κάποιος ανησυχήσει και πει «πρόεδρε, και ποιος θα προσέχει τα αμάξια μας;», ο πρόεδρος θα απαντήσει: «Ο κόσμος μας, που μετά τα τελευταία αποτελέσματα έχει ενθουσιαστεί». Και με τα αμάξια παρκαρισμένα έξω από το γήπεδο, ο Ολυμπιακός όχι μόνο νικάει, αλλά κάνει και ρεκόρ σε αγώνα Κυπέλλου.

Ας πούμε λοιπόν ότι ο Ολυμπιακός κερδίζει το ματς με τον Θρασύβουλο και παίζει το επόμενο με τη Λάρισα στο Καραϊσκάκη. Εδώ έχουμε τα blues του Δώνη. Σύμφωνα με τους παράγοντες της Λάρισας, ο Δώνης μίλησε με τον Πηλαδάκη, του είπε ότι ήρθε σε επαφή με την ΑΕΚ, πρόσθεσε ότι η αλλαγή θα είναι ένα βήμα μπροστά στην καριέρα του και η υπόθεση έμεινε εκεί. Αυτές όμως είναι οι λεπτομέρειες για τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Η ουσία είναι ότι στο μυαλό τους ήδη ο Δώνης είναι ο προπονητής της ΑΕΚ, που έριξε τα «τέσσερα» την προηγούμενη Κυριακή. Εδώ έχουμε μία περίπτωση του «άλλος πάει και άλλος πληρώνει».

Γιατί μαζί με τον Δώνη προβλέπεται να τα ακούνε και οι παίκτες της Λάρισας, που εκτός του Κλέιτον καμία σχέση δεν πρόκειται να έχουν με την ΑΕΚ. Αν οι παίκτες του Ολυμπιακού δεν σκοράρουν στο πρώτο τέταρτο, θα τα ακούν και αυτοί. Σε γενικές γραμμές, το ματς της Κυριακής στο Καραϊσκάκη προβλέπεται να είναι φεστιβάλ βρισίματος. Το ποιος θα τα ακούει είναι δευτερεύον θέμα, αλλά ότι θα ακουστούν βρισιές που δεν έχουν ξανακουστεί στην Ελλάδα και θα περιλαμβάνουν δευτερεύοντες αγίους, όπως τον Αγιο Ιερόθεο και obscure συγγενικές σχέσεις όπως τις συνυφάδες, είναι βέβαιο.