Ακούει ο Σ. Κόκκαλης τους Ενδελέχεια;

Νόμος άγραφος, αλλά ακλόνητος: όταν μια ομάδα βιώνει στραπάτσο… ιστορικών διαστάσεων, τον λόγο παίρνουν οι αφορισμοί, οι εύκολες εξηγήσεις αλλά και οι μύδροι για τους φαντάρους. Ξέρετε, ανέκαθεν ήταν βολικό για τους πάσης φύσεως Ναπολέοντες να χρεώνονται οι φαντάροι τα Βατερλώ…

Τούτη η δημοφιλής φιλολογία ασφαλώς θα περιβάλλει για κάποιο χρονικό διάστημα τον Ολυμπιακό, ό,τι κι αν συμβεί στη συνέχεια. Τα ξέρετε δα… Πολλοί παίκτες θα χαρακτηριστούν ελαφρά τη καρδία «αδιάφοροι» ή «άμπαλοι». Η πρώτη εκ των δύο διαγνώσεων είναι «παντός καιρού». Η δεύτερη απαιτεί κάποιες εξηγήσεις: ποιες κακές δυνάμεις του σύμπαντος συνωμότησαν, φροντίζοντας να ξεχάσουν την μπάλα όσοι παίκτες της ομάδας αποθεώνονταν για τις εμφανίσεις τους στο Τσάμπιονς Λιγκ προ ολίγων μηνών; Οι πλέον ψύχραιμοι οπαδοί θα αναγνωρίσουν επιμέρους ελαφρυντικά -κυρίως όταν πρόκειται για κάποιους «σκασμένους» ποδοσφαιριστές- κι έτσι η προσωποκεντρική συζήτηση θα αρχίσει να άπτεται κι άλλων παραμέτρων. Γενικότερων αλλά και ουσιαστικών. Μικρό κι ευέλικτο ρόστερ, εκγύμναση της ομάδας κ.λπ.

Καλά και προβλέψιμα όλα αυτά. Εάν, όμως, θελήσουμε να «ακτινογραφήσουμε» την τραγική εμφάνιση του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ, ας αποδώσουμε τη δέουσα σημασία σε έναν διπλό παράγοντα: την προετοιμασία (;) της ομάδας για ένα ντέρμπι τίτλου και τη διαχείριση του παιχνιδιού εκ μέρους του πάγκου. Για το πρώτο τι να πει κανείς; Η εικόνα των «παραζαλισμένων» από το πρώτο λεπτό παικτών ήταν τόσο εύγλωττη όσο κραυγαλέα αποδείχθηκε και η παντελής έλλειψη αγωνιστικού πλάνου. Για το δεύτερο αρκεί μια παρατήρηση: το σκορ ήταν 2-0 στο 12', αλλά ο δυστυχής εκτελών χρέη «ερυθρόλευκου προπονητή» έκανε στο 67' την πρώτη αλλαγή παίκτη! Στο 4-0… Και να πεις ότι μέχρι τότε είχε «ανακατέψει την τράπουλα» με άλλες, εσωτερικές κινήσεις…

Συγγνώμη, πιστεύει κανένας λάτρης τού «ποδοσφαίρου της σουίτας» ότι ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται προπονητή που θα προετοιμάσει την ομάδα για αγώνα τίτλου και θα την κατευθύνει (επιτυχώς ή όχι, άλλο θέμα) κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης; Θεωρεί, άραγε, κανείς ότι οι «φαντάροι» μένουν ανεπηρέαστοι όταν συνειδητοποιούν -κάτι που προφανώς συνέβη πριν καν αρχίσει ο αγώνας στο ΟΑΚΑ- πως έχουν μείνει αβοήθητοι; Αν ναι, δεν έχει παρά να σταθεί στην κάκιστη απόδοση (και) του Νικοπολίδη.

Γιατί ξεχωρίζουμε τον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού; Για πολλούς λόγους. Διότι φέτος ήταν εξαιρετικός. Διότι δεν εμπίπτει στην κατηγορία των παικτών για τους οποίους μπορούμε να συζητάμε διάφορα: αν έχουν «σκάσει» από το τρέξιμο κι απ' την έλλειψη back up, αν τους βοηθά το σύστημα της ομάδας κ.λπ. Διότι μόνο σήμερα (Πρωταπριλιά) θα μπορούσε να ειπωθεί πως ο Νικοπολίδης αγνοεί τη «σημασία τέτοιων παιχνιδιών». Καλά, λοιπόν, με τους «σκασμένους» (π.χ. Κοβάσεβιτς), με όσους πασχίζουν να βρουν «τα πατήματά τους» και τον ρόλο τους στην ομάδα (π.χ. Μπελούτσι), με τους «αδιάφορους μισθοφόρους» (α, έτσι λέγονται τώρα όσοι διέπρεψαν στους αγώνες του Τσάμπιονς Λιγκ). Οταν όμως όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του Νικοπολίδη, είναι κακοί, τότε το πράγμα βοά: η ομάδα που νιώθει ότι κινείται με έναν προβληματικό αυτόματο πιλότο μοιραία βυθίζεται στον εκνευρισμό και την αμηχανία.

Ο Σ. Κόκκαλης αποφάσισε να αποσύρει τον κανονικό πιλότο και μάλιστα σε timing εξεζητημένο, αλλά δεν τον αντικατέστησε καν με άλλον. Οι στίχοι του ελληνικού ροκ συγκροτήματος Ενδελέχεια μάλλον ταιριάζουν στην περίπτωση: «Ο,τι φτιάχνω κι ό,τι χάλασα, βουτιά από ψηλά σε μολυβένια θάλασσα». Με σημαντική ευθύνη του προέδρου του, ο Ολυμπιακός χαλάει ό,τι έφτιαξε φέτος στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά και στον αγώνα Κυπέλλου εναντίον του Παναθηναϊκού. Και μη μου πείτε πως όλα αυτά -κερδισμένα ή χαμένα- αφορούν απλώς τη μάχη των εντυπώσεων. Τι θα πει «απλώς»; Οι καλές εντυπώσεις γίνονται αυτοπεποίθηση, θετική αύρα, κινητήρια δύναμη για το εγγύς μέλλον: στοιχεία ανεκτίμητα για μια ομάδα που καλείται να αναμορφωθεί εκ βάθρων.

Το οξύμωρο είναι ότι τούτος ο υπό ανασυγκρότηση Ολυμπιακός θα μπορούσε κάλλιστα να κλείσει τη σεζόν μέσα σε θετική αύρα, ακόμα κι αν έχανε το πρωτάθλημα. Σε αυτή την περίπτωση θα επενεργούσε ο θετικός απολογισμός των εμφανίσεων στο Τσάμπιονς Λιγκ, το 4-0 επί του ΠΑΟ, αλλά και η αξιοπρόσεκτη ωριμότητα της πλειονότητας των οπαδών, που έδειξαν διατεθειμένοι να δώσουν πίστωση χρόνου. Τώρα, έτσι όπως «δρομολόγησε» τα πράγματα ο Σ. Κόκκαλης, ο Ολυμπιακός θα μείνει με πικρή γεύση ακόμα κι αν στεφθεί πρωταθλητής. Κι άντε να γλυκάνουν το στόμα οι επινίκιες σαμπάνιες, με τον διασυρμό του ΟΑΚΑ νωπό και τη φράση «το πήραν στα χαρτιά» μόνιμη επωδό…