Με 11, είναι ο κορυφαίος...

Εντεκα στα δώδεκα, λοιπόν, κατά πάσα πιθανότητα. Ενας ακόμα τίτλος στα χέρια του Ολυμπιακού, όπως όλα δείχνουν. Και όλα αυτά σε μία χρονιά που οι αντίπαλοί του δεν έχουν και πολλά να επικαλεστούν. Να μιλήσει ο Παναθηναϊκός στο φετινό πρωτάθλημα για τη διαιτησία; Δεν γίνεται. Να μιλήσει για την κούραση, όπως έκανε μερικά χρόνια πριν από τις καλές πορείες στην Ευρώπη; Οχι μόνο δεν γίνεται, αλλά αυτή την κούραση την είχε ο Ολυμπιακός. Να μιλήσει για το Κύπελλο που τον αποσυντόνισε; Και αυτό δεν γίνεται, διότι εκεί έφαγε τέσσερα από τον Ολυμπιακό. Να μιλήσει λοιπόν για το ματς στα χαρτιά με την Καλαμαριά. Και αυτό το επιχείρημα μετά το 1-1 με τον Ηρακλή και τους τέσσερις βαθμούς διαφορά το έχασε. Και προσέξτε, όλα αυτά συνέβησαν τη χρονιά που σύμφωνα με όλους στον Παναθηναϊκό το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν το πρωτάθλημα για να γιορτάσουν τα 100 χρόνια. Ούτε Ευρώπη ήθελαν, ούτε καλή μπάλα ήθελαν, ούτε Κύπελλο ήθελαν, μόνο το πρωτάθλημα ήθελαν.

Στην ΑΕΚ επίσης δεν έχουν να επικαλεστούν πολλά. Ούτε καν ότι φτιάχνουν νέα ομάδα, ούτε ότι παίζουν την καλύτερη μπάλα, όπως συνέβαινε κάποιες χρονιές στο παρελθόν. Αντίθετα, στον Ολυμπιακό είχαν πολλά επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν τυχόν απώλεια τίτλου και δεν χρησιμοποίησαν κανένα. Και νέα ομάδα να φτιάξουν ήθελαν (έφτιαξαν) και καλή πορεία στην Ευρώπη να κάνουν ήθελαν (έκαναν) και μπάλα καλή να παίξουν ήθελαν (δεν έπαιξαν) και φυσικά -όπως κάθε χρόνο- νταμπλ ήθελαν (πάνε πρόσω ολοταχώς για την κατάκτησή του). Η σύγκριση με τον Ολυμπιακό για τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ είναι τουλάχιστον δυσάρεστη, δυσάρεστη κυρίως για τους οπαδούς τους, οι οποίοι και καταλαβαίνουν και αποδίδουν τις ευθύνες στις διοικήσεις. Συνεπώς ακόμη πιο δυσάρεστη είναι για τους ιδιοκτήτες ΠΑΟ και ΑΕΚ η σύγκριση με τον Κόκκαλη. Τι ακριβώς να συγκρίνεις και τι ακριβώς να αναγνωρίσεις στους άλλους δύο που δεν αναγνωρίζεις στον Κόκκαλη; Για να μην το χοντρύνω και αναρωτηθώ: τι κριτική να ασκήσεις στον Σωκράτη Κόκκαλη, που θα γίνει ο πρόεδρος των 11 πρωταθλημάτων στα 12 χρόνια, επίτευγμα που πολύ αμφιβάλλω αν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να καταρριφθεί από κάποιον άλλον. Τι ακριβώς να του πεις για τις επιλογές του όταν έχουν αυτά τα αποτελέσματα. Τι είδους κριτική να του κάνεις, αν αποφασίσει -για παράδειγμα- την ερχόμενη σεζόν να πει ότι «φέτος δεν θα έχει προπονητή η ομάδα, θα βάλουμε στη θέση του μία άδεια καρέκλα για να δούμε αν μπορούμε να το πάρουμε και με αυτόν τον τρόπο από Παναθηναϊκό και ΑΕΚ».

Δεν ξέρω τι ακριβώς να προσάψω σήμερα στον Σωκράτη Κόκκαλη, στον εκ των αποτελεσμάτων κορυφαίο παράγοντα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Του έχω όμως εμπιστοσύνη, όλο και κάποια καλή αφορμή θα μας δώσει στο μέλλον...