Πολύς ο λόγος για τους «μικρούς» του ΠΑΟΚ. Για τον Πεχλιβάνη που αγωνίστηκε –και ήταν αξιόλογη η συμμετοχή του– στη Λεωφόρο, για τον Δελήμπαση και τον Αθανασιάδη, που έχει 12 λεπτά κόντρα στην ΑΕΚ. Ο Κυριακίδης έπαιξε στον αγώνα Κυπέλλου με τον Θρασύβουλο και δέχθηκε τέσσερα γκολ. Ο Γεωργίου είναι κι αυτός ένας από τους νέους που λένε ότι μπορεί να σταθεί.
Τον Ηλιάδη πού τον βάζετε; Ή καλύτερα να τον αφήσουμε απ' έξω. Να αφήσουμε απ' έξω και τον Ορφανό που έπαιξε στόπερ στο ντέρμπι με τον Αρη στον πρώτο γύρο και «κάηκε».
Ολοι αυτοί ανήκουν στη συνομοταξία της σαρδέλας ή μήπως μιλάμε για κυπρίνους που ακόμη δεν έχουν αναπτυχθεί; Oλοι αυτοί, ή ορισμένοι, αν αγωνίζονταν κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης, τι λιγότερο θα μπορούσαν να πετύχουν; Δεν αποκλείεται να έπαιρναν την ισοπαλία.
Και καλά τέτοια ώρα του ΠΑΟΚτσή όλα του φταίνε και μέσα στον εκνευρισμό του θα πει πολλά. Αλλα σωστά κι άλλα λάθος… Θα του εξηγήσει κανείς αν υπάρχει λόγος να επιστρέψει στο γήπεδο για να δει και πάλι τους παίκτες που κατέκρινε για αδιαφορία, αποδοκίμασε και λίγο έλειψε να προπηλακίσει από αγανάκτηση, γιατί ένιωσε προδομένος;
Απάντηση: υπάρχει ο Ζαγοράκης που θα τον φέρει και πάλι στο γήπεδο. Θα τον πάρει από το χεράκι και θα τον οδηγήσει στην κερκίδα. Θα κάτσει δίπλα του, θα ακούσει όσα έχει να του πει, θα μάθει τι λένε για τους παίκτες (πρώην συμπαίκτες του και φίλους του) και καλά θα κάνει να τους ακούσει. Να ακούσει τι συζητεί ο κόσμος του ΠΑΟΚ πίσω από τις ιαχές «Ζαγοράκης, Ζαγοράκης». Να ακούσει, να καταγράψει και να συγκρατήσει ό,τι δεν περιέχει συναίσθημα, αλλά λογική και φαντασία.