Μία ιστορία για την ελληνική οργανωτικότητα

Για να αποφύγουμε την ταλαιπωρία την Τσικνοπέμπτη το βράδυ, είπαμε να μη βγούμε και καλέσαμε σπίτι δυο-τρεις φίλους. Την ταλαιπωρία δεν την αποφύγαμε, αλλά ήταν σπιτική. Αμα έχεις ίωση, ακόμη και στα τελειώματα, το πιο στενάχωρο πράγμα είναι η απώλεια γεύσης. Δεν κατάλαβα και πολλά από το χωριάτικο, ούτε την τσίκνα μπορούσα να σνιφάρω σαν γνήσιο τζάνκι της χοληστερίνης, αλλά ήταν καλό το κρασί -ένα χύμα κόκκινο καμπερνέ- ήταν καλή και η παρέα και βέβαια η κουβέντα πήγε πάλι στην μπάλα.

Και στο μπάχαλο με την αθλητική δικαιοσύνη, τη χρήση του βίντεο, τις ημερομηνίες για τις καθυστερούμενες αγωνιστικές, τον χαβαλέ με την ηλεκτρονική διάθεση των εισιτηρίων του Euro και όποιο άλλο μπάχαλο σκεφτεί κάποιος, από τα τόσα που ορίζουν την ελληνική πραγματικότητα. Προσπάθησα να πω μία καλαμπουρτζίδικη ιστορία στην παρέα για την ελληνική οργανωτικότητα, αλλά δεν τη θυμόμουν καλά και δεσμεύτηκα να τη γράψω για να υμνούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.

Πριν από μερικούς μήνες, λοιπόν, η ελληνική και η ιαπωνική ομοσπονδία είχαν συμφωνήσει να συνδιοργανώσουν έναν κωπηλατικό αγώνα στη λίμνη των Ιωαννίνων. Η ελληνική ομάδα ξεκίνησε έναν επίπονο και επίμονο αγώνα προετοιμασίας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με τη βοήθεια όλων των σύγχρονων μέσων της αθλητιατρικής και της τεχνολογίας. Διακυβεύονταν πολλά και κυρίως το γόητρο. Τα προγνωστικά ήταν αμφίρροπα. Στον αγώνα είχε δοθεί μεγάλη δημοσιότητα και η ατμόσφαιρα στην κερκίδα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη. Παρ’ όλα αυτά, η ιαπωνική οκτάκωπος κέρδισε τον αγώνα με διαφορά ενός χιλιομέτρου. Ο αντίκτυπος της ήττας ήταν μεγάλος. Επηρεάστηκαν αρνητικά οι φίλαθλοι, η ομάδα και τα ΜΜΕ.

Τα τηλεοπτικά «παράθυρα» πήραν φωτιά. Ομως, οι υπεύθυνοι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Τα υψηλά κλιμάκια του μάνατζμεντ της ομοσπονδίας με δηλώσεις τους διακήρυξαν την αποφασιστικότητά τους να εντοπίσουν και να εξαλείψουν τα αίτια της ήττας. Συστάθηκε αμέσως ειδική ομάδα εργασίας για να διερευνήσει όλες τις παραμέτρους του προβλήματος και να προτείνει συγκεκριμένες, αλλά και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις. Επειτα από πολύμηνες διαβουλεύσεις, το συμπέρασμα ήταν ότι στην ιαπωνική λέμβο επτά αθλητές κωπηλατούσαν και ένας τους καθοδηγούσε, ενώ στην ελληνική επτά αθλητές καθοδηγούσαν αυτόν που κωπηλατούσε.

Το μάνατζμεντ της εταιρείας απευθύνθηκε σε μία εταιρεία συμβούλων, η οποία ανέλαβε να συντάξει ένα υπόμνημα για τη δομή, τη λειτουργία της ομάδας και τη μελλοντική της αναδιοργάνωση από μηδενική βάση. Υστερα από διαβουλεύσεις έξι μηνών και τη δαπάνη αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, οι σύμβουλοι απέδειξαν με συγκεκριμένα στοιχεία που δεν επιδέχονταν αμφισβήτηση, ότι ήταν υπεράριθμοι εκείνοι που καθοδηγούσαν και ελάχιστοι -άρα και ανεπαρκείς- εκείνοι που κωπηλατούσαν.

Για να αποφευχθεί και νέος διασυρμός από τους Ιάπωνες, εν όψει της ρεβάνς, η δομή και η λειτουργία της ελληνικής ομάδας άλλαξαν εκ βάθρων. Στην ελληνική λέμβο τώρα, συμμετείχαν 3 πηδαλιούχοι, ένας διευθύνων πηδαλιούχος, ένας πηδαλιούχος επί τιμή, ένας επίκουρος πηδαλιούχος και παλαιός αθλητής κωπηλασίας, ένας επιβλέπων πηδαλιούχος γενικών καθηκόντων και ένας κωπηλάτης.

Επιπλέον, θεσπίστηκε ένα ειδικό σύστημα αξιολόγησης με βάση τα διεθνή πρότυπα και με μεσοπρόθεσμο στόχο να διευρυνθεί ο τομέας ευθύνης του πηδαλιούχου με την παροχή πρόσθετων κινήτρων που θα συμβάλουν στην εντονότερη δραστηριοποίησή του. Επίσης δόθηκε ιδιαίτερο βάρος στην ψυχολογική προετοιμασία σύμφωνα με την κοσμοθεωρία και τη φιλοσοφία της Απω Ανατολής, όπως αυτή αποτυπώνεται στη φράση-κλειδί «επικεντρώσου στα ουσιώδη»!
Στη ρεβάνς η ιαπωνική ομάδα κέρδισε τον αγώνα με διαφορά δύο χιλιομέτρων. Αυτή τη φορά τα μέτρα ήταν δραστικά. Ο κωπηλάτης κρίθηκε ανεπαρκής και έπαψε να αποτελεί μέλος της Εθνικής ομάδας. Οι πηδαλιούχοι αποχώρησαν με τιμές για την προσφορά τους. Η οκτάκωπος πουλήθηκε σε πολύ καλή τιμή σε τριτοκοσμική χώρα.

Οι επενδύσεις που είχαν αποφασιστεί για την κατασκευή υπερσύγχρονης λέμβου και για τη δημιουργία φυτωρίου κωπηλατών πάγωσαν μέχρι νεωτέρας. Τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν επενδύθηκαν σε σεμινάρια του εξωτερικού για τα στελέχη της ομοσπονδίας όπου μετέβησαν με τις συζύγους τους και συγγενείς πρώτου βαθμού, ενώ η εταιρεία συμβούλων έλαβε τη διαβεβαίωση για τη συνέχιση της συνεργασίας της με την ομοσπονδία προς αμοιβαίο όφελος και των δύο πλευρών.

Ούτε μύγα στο σπαθί του

Οι δηλώσεις-ξέσπασμα του Τάκη Λεμονή προχθές μάλλον αντίθετο αποτέλεσμα είχαν από εκείνο που -φαντάζομαι- είχε στον νου του ο προπονητής του Ολυμπιακού. Η όποια ανασφάλεια δεν κρύβεται με την επιθετικότητα. Οπως επίσης, η επιθετικότητα δεν είναι δυνατόν να κρύψει ή να απαλύνει τα λάθη που έχεις κάνει και τις συνέπειές τους.
Το μόνο σημείο στο οποίο δίνω πόντους στον Λεμονή αφορά την εκτίμηση ότι μία τέτοια συζήτηση είναι φρόνιμο -και επιβεβλημένο- να γίνει στο τέλος της περιόδου, όταν και θα αξιολογηθούν όλα. Ομως, το να αρνείσαι την ύπαρξη ενός προβλήματος, που έχει γίνει φανερό σε όλους, δεν εξαφανίζει το πρόβλημα. Και οι μυϊκοί τραυματισμοί στον φετινό Ολυμπιακό ΕΙΝΑΙ πρόβλημα, επειδή είναι περιορισμένο το ρόστερ του.

Ο Λεμονής θεωρεί ότι όλοι όσοι κάνουν κριτική στις επιλογές του -πώς το είπε αυτό για τους γιατρούς που κάνουν τους προπονητές;- είναι κακόβουλοι ή άσχετοι. Μάλιστα, εξέφρασε την άποψη-υπόδειξη ότι δεν θα πρέπει ο κόσμος να ασχολείται με τα αρνητικά της ομάδας, αλλά με τα θετικά. Πρωτότυπη άποψη, σύμφωνη με τη συμπεριφορά της νοικοκυράς που αντί να καθαρίσει κρύβει τα σκουπίδια κάτω από το χαλί. Οταν κάποιος ενοχλείται ή ανησυχεί, αυτό συμβαίνει επειδή εντοπίζει κάποια αρνητικά σημεία και αυτό δεν φαίνεται να αρέσει στον προπονητή του Ολυμπιακού που -προφανώς- προτιμά μία κερκίδα που μόνο θα χειροκροτεί. Ελπίζω την ίδια απαίτηση να μην την έχει και για τις εφημερίδες.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού θέλοντας να υπογραμμίσει τη σημασία της φετινής πορείας των «ερυθρολεύκων» στην Ευρώπη -για την οποία έχει μεγάλο μερίδιο- αλλά και την προσπάθεια που καταβάλλουν οι ποδοσφαιριστές του, επικαλέστηκε τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν πως ο Ολυμπιακός έχει τρέξει περισσότερο από την Τσέλσι φέτος.
Μα αν από μόνα τους τα στατιστικά στοιχεία αρκούν για να βγουν συμπεράσματα, τότε κάτι ανάλογο θα συνέβαινε και όταν γινόταν σύγκριση στους προϋπολογισμούς των ομάδων. Και σε ό,τι αφορά το τρέξιμο, μπορείς να τρέχεις περισσότερο από τον οποιονδήποτε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις κάποιο σκοπό ούτε ότι αυτό το τρέξιμο είναι μέρος κάποιου σχεδίου. Ο προπονητής του Ολυμπιακού, κατά τη γνώμη μου, θα πρέπει να προσέξει ένα μόνο πράγμα: την αλαζονεία που φέρνει η επιτυχία. Διαφορετικά θα ανακαλύψει ότι η οδύνη της πτώσης εξαρτάται από το ύψος της αλαζονείας. Ειδικά στον κόσμο του ποδοσφαίρου.