Απειλεί, λοιπόν, ο Τύπος να «χαλάσει» τον Νίνη;

Μπορεί ο Τύπος να «χαλάσει» ένα νεαρό, ταλαντούχο ποδοσφαιριστή; Ασφαλώς. Αναγκαία συνθήκη είναι η προδιάθεση -όχι των Μέσων Ενημέρωσης, αλλά του νεαρού παίκτη: εάν ο ίδιος κρατά τα μυαλά του κάτω από τα μαλλιά του, κανείς δεν τον χαλάει με ύμνους και υπερβολές.

Θα μπορούσα να καταλάβω την έκκληση του Πεσέιρο προς τους δημοσιογράφους, να «μη χαλάσουν τον Νίνη», εάν: ο νεαρός αγωνιζόταν και έβλεπε τα πρωτοσέλιδα να τον χαρακτηρίζουν «Μέσι» ή «Μαραντόνα». Εάν ο νεαρός δεν τα πήγαινε καλά, παραδινόταν στον εκνευρισμό κι ο Τύπος ερμήνευε ως «τελείωμά» του την επιλογή του κόουτς να τον αποσύρει -μέχρι νεωτέρας. Εάν ο Νίνης δεν απέδιδε πολύ καλά κι ο ίδιος ο Τύπος τον «σταύρωνε», με την ίδια ευκολία με την οποία τον επευφημούσε. Ελλείψει αυτών, τι ακριβώς θα μπορούσε να «χαλάσει» τον Νίνη; Η απλή απορία του Τύπου για τον παραγκωνισμό του;

Ο φόβος του Πεσέιρο ηχεί αλλόκοτος. Σαν να είναι το παιδί σου κλεισμένο στο σπίτι -στην πόλη- κι εσύ να λες ότι το απειλούν θαλάσσια κύματα ή χιονοστιβάδες.

Ο Πεσέιρο κάνει τη διάγνωσή του για τη φυσική κατάσταση του Νίνη, την ψυχολογική του ετοιμότητα και την τρέχουσα ικανότητά του να αφομοιώσει την τακτική. Μπορεί να ενστερνίζεσαι το ρητό «όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος» ή να αναρωτιέσαι κατά πόσο είναι εφικτή η ωρίμανση του παίκτη στο στενό μονοπάτι που συνδέει την προπόνηση με το καθισιό στον πάγκο.

Μπορεί να απορείς: Πώς στην ευχή ο νεαρός αυτός που πρόλαβε να δείξει τόσο καλά στοιχεία, δυσκολεύεται τώρα να αποκτήσει το δικαίωμα στην ευκαιρία; Τεμπελιάζει; Ξεχειλίζει, μήπως, ο τωρινός Παναθηναϊκός από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Νίνη, ώστε να θεωρείται πολυτέλεια η επανένταξή του στην «πρώτη γραμμή»; Μπορεί, πάλι, να μην απορείς. Να λες ενδόμυχα πως καλά κάνει ο προπονητής και θέλει 110% έτοιμο τον πιτσιρικά.

Ο γράφων ανήκει στην κατηγορία όσων απορούν με την εμμονή του Πεσέιρο, όμως -όπως και να το κάνουμε- καθ' ύλην αρμόδιος είναι αυτός. Εως εδώ όμως. Διότι όταν ο Πεσέιρο διακηρύττει ότι απειλούν να «χαλάσουν» τον Νίνη όσοι δεν κατανοούν τον παραγκωνισμό του, πολύ φοβάμαι ότι ο ίδιος χαλάει ορισμένα πραγματάκια... Πρώτον, χαλάει -έστω κι ακουσίως- την καλή εικόνα που έχουμε έως τώρα για τον Νίνη. Συγγνώμη, αλλά θα πρέπει να εξελίχθηκε σε πολύ κακομαθημένο παιδί, εάν φουσκώνει από έπαρση επειδή ο Τύπος διερωτάται πώς και γιατί «χάθηκε». Ο Νίνης δεν έδωσε τέτοια δείγματα. Κινδυνεύει τώρα να αποκτήσει τουπέ επειδή τα ΜΜΕ υπενθυμίζουν ότι ακόμη... ζει; Η εκδοχή μού φαίνεται απίθανη, ή μάλλον άδικη για τον Νίνη.

Δεύτερο και σημαντικότερο: ο Πεσέιρο χαλάει το νοητό μωσαϊκό, το οποίο απεικονίζει τους λόγους που απειλούν να χαλάσουν έναν ταλαντούχο πιτσιρικά. Για την ακρίβεια, διογκώνει κινδύνους που ελλοχεύουν στο μισό μωσαϊκό: είναι αλήθεια, αλλά μισή, ότι ένα νεαρό παίκτη μπορούν να παρασύρουν οι αχαλίνωτοι ύμνοι, οι εξωφρενικές συγκρίσεις με ιερά τέρατα του ποδοσφαίρου και το φόρτωμα με ευθύνες, τις οποίες είναι πρόωρο να επωμισθεί.

Ποια είναι η άλλη μισή αλήθεια; Οτι οιοσδήποτε ταλαντούχος νεαρός κινδυνεύει να «τρελαθεί», εάν τον αντιμετωπίζουν ως επιρρεπή στην «τρέλα» δίχως να έχει δώσει τέτοια δικαιώματα. Εάν αρχίσει να φοβάται ότι παίζει μπάλα σε μία χώρα, της οποίας η ποδοσφαιρική κουλτούρα αντιμετωπίζει τις μικρές ηλικίες περίπου ως ποινικό αδίκημα: μέχρι τα 23-24 χρόνια σου είσαι «ανώριμος», από τα 29-30 «γερνάς»...

Κατόπιν όλων αυτών, καταφθάνει και η δήλωση του Ρεχάγκελ. Ρωτήθηκε για τον Νίνη και μεταξύ άλλων είπε τα εξής: «Οι νεαροί παίκτες θα πρέπει να μην αρκούνται σ' ένα καλό διάστημα, αλλά να προσπαθούν για το καλύτερο. Είναι αναγκαίο στην ηλικία που βρίσκεται ο κ. Νίνης να καταλάβει τις αξίες του ποδοσφαίρου». Αρνείται να καταλάβει κάτι ο Νίνης; Δεν προσπαθεί συνεχώς για το καλύτερο; Αυτό μπορεί να το ξέρει ο προπονητής του στον Παναθηναϊκό. Ο ομοσπονδιακός προπονητής, όμως; Ακόμη κι αν ο Οτο ήθελε απλώς να προβεί σε γενική διακήρυξη αρχών, αλλιώς ηχεί η δήλωσή του: σαν να αξιολογεί τον «μαθητή Νίνη» ο διευθυντής... άλλου σχολείου. Κομματάκι προβληματικό, δεν νομίζετε;