Οταν σταμάτησαν τα βεγγαλικά

Ο Παναθηναϊκός κρατάει σταθερά τα σκήπτρα, ο Ολυμπιακός κλέβει επικεφαλίδες με τις α λα Χόλιγουντ περιπέτειές του, ο Αρης δεν φεύγει ποτέ από το προσκήνιο, ο Πανιώνιος πάει να γίνει σταθερή «τέταρτη δύναμη», το Αιγάλεω προκαλεί επιφωνήματα θαυμασμού, ο ΠΑΟΚ κερδίζει δίστηλα με τη μόνιμη ανακατωσούρα του, οι ομάδες της επαρχίας ζουν την επαρχιακή ρουτίνα τους. Δεν λείπει μία σταθερά από το γνώριμο σκηνικό της Α1;

Στην Αμερική θα έλεγαν ότι η ΑΕΚ «πετάει πιο χαμηλά από το μάτι των ραντάρ». Μετά τα καλοκαιρινά πυροτεχνήματα και τους μετασεισμούς του Νοέμβρη, εξαφανίστηκε από τον ορίζοντα για πολλές εβδομάδες. Οι πιο βιαστικοί έσπευσαν να την ξεγράψουν, ακόμα και να χλευάσουν τις υπερβολικά φιλόδοξες προγραμματικές δηλώσεις του νέου αφεντικού της. Οχι άδικα. Θαύματα δεν χτίζονται εν μια νυκτί ή, στην καλύτερη περίπτωση, είναι θαύματα επιπέδου Αιγάλεω, δηλαδή ταπεινών προδιαγραφών και άδηλης κατάληξης.

Η ΑΕΚ μπήκε στον ίσιο δρόμο τη μέρα που αποφάσισε να αφήσει κατά μέρος τις κορόνες και τα βεγγαλικά. Η πρόσληψη του Βαγγέλη Αγγέλου ήταν καίρια κίνηση, αν όχι σε επίπεδο επικοινωνιακό, πάντως επί της ουσίας.

Η ομάδα χρειαζόταν αρχές, αγωνιστικούς προσανατολισμούς και πάθος. Ο 46χρονος προπονητής έχει αφομοιώσει τη φιλοσοφία των δασκάλων του (ειδικά του Ντούσαν Ιβκοβιτς) και εργάζεται σκληρά για να εμφυσήσει στους παίκτες του ομαδικό πνεύμα, προσήλωση στον στόχο, έμφαση στην άμυνα. Χωρίς να κάνει θεαματικές αλλαγές στο δυναμικό, ο Αγγέλου συμμάζεψε λίγο λίγο τα εκ πρώτης όψεως ασυμμάζευτα, έδωσε διακριτούς ρόλους στους παίκτες και άρχισε να δρέπει τους καρπούς, μολονότι άπειρος στο κοουτσάρισμα.

Η σαββατιάτικη νίκη επί του Πανιωνίου ήταν η 5η συνεχής και έφερε την «Ενωση» ένα βήμα μακριά από την τετράδα της βαθμολογίας, καμαρωτή και αισιόδοξη. Η στατιστική του πρωταθλήματος προδίδει την ταυτότητα της ομάδας: η ΑΕΚ έχει την 4η καλύτερη άμυνα και είναι 2η στον πίνακα των ριμπάουντ, αν και της λείπει ένας σέντερ ολκής (ο φόργουορντ Ουέσον είναι πρώτος σε ολόκληρη την Α1). Η συμμετοχή του ταλαιπωρημένου Δημήτρη Παπανικολάου το ερχόμενο Σάββατο προφανώς θα την κάνει καλύτερη και στις δύο αυτές κατηγορίες. Σιγά σιγά η ΑΕΚ φτιάχνει όνομα ομάδας την οποία οι αντίπαλοι προτιμούν να αποφεύγουν. Πόσες αλήθεια έχουν νικήσει τον Αρη με διαφορά 15 πόντων σε άδειο γήπεδο;

Αυτό ήταν το αποτέλεσμα που ζέστανε τους λιγότερο απρόθυμους οπαδούς και τους έδειξε τον δρόμο για το ΟΑΚΑ. Κόντρα στον Πανιώνιο ο αριθμός των θεατών ήταν επιτέλους τετραψήφιος και μάλλον ξεπερνούσε τους 2.000. Η αδιαφορία των οπαδών της είναι το χρόνιο αγκάθι και το μεγαλύτερο στοίχημα για την ΑΕΚ. Στους πρωταθλητές της δικαιολογίας πότε φταίει η διοίκηση, πότε ο προπονητής, πότε οι παίκτες, πότε το γήπεδο, πότε το φεγγάρι. Υποθέτω ότι τώρα τους ξινίζει ο Αγγέλου, που δεν είναι αρκετά «ΑΕΚάρας».

Αν τον επέλεγε ως αόρατο βοηθό του Βαγγέλη Νικητόπουλου ο Δρόσος, θα γνώριζε πιένες το ΟΑΚΑ...